Πράξεις των Αποστόλων
2 Την ημέρα που γιορταζόταν η Πεντηκοστή,+ ήταν όλοι μαζί στο ίδιο μέρος. 2 Ξαφνικά ακούστηκε ένας θόρυβος από τον ουρανό, σαν τον θόρυβο ορμητικού, δυνατού αέρα, και γέμισε όλο το σπίτι στο οποίο κάθονταν.+ 3 Και εμφανίστηκαν σε αυτούς γλώσσες που έμοιαζαν πύρινες και διαμοιράστηκαν, και κάθισε από μία πάνω στον καθέναν τους, 4 και γέμισαν όλοι άγιο πνεύμα+ και άρχισαν να μιλούν διάφορες γλώσσες, σύμφωνα με τη δυνατότητα που τους έδινε το πνεύμα.+
5 Εκείνο το διάστημα, βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ ευλαβείς Ιουδαίοι από κάθε έθνος κάτω από τον ουρανό.+ 6 Όταν λοιπόν ακούστηκε αυτός ο ήχος, μαζεύτηκε πολύς κόσμος και όλοι σάστισαν, επειδή ο καθένας άκουγε να μιλούν στη δική του γλώσσα. 7 Και είχαν μείνει κατάπληκτοι και έλεγαν: «Μα δεν είναι Γαλιλαίοι+ όλοι αυτοί που μιλούν; 8 Τότε πώς γίνεται να ακούμε ο καθένας μας τη μητρική του γλώσσα;* 9 Πάρθοι, Μήδοι+ και Ελαμίτες,+ κάτοικοι της Μεσοποταμίας, της Ιουδαίας και της Καππαδοκίας, του Πόντου και της επαρχίας της Ασίας,+ 10 της Φρυγίας και της Παμφυλίας, της Αιγύπτου και των περιοχών της Λιβύης κοντά στην Κυρήνη, επισκέπτες από τη Ρώμη, τόσο Ιουδαίοι όσο και προσήλυτοι,+ 11 Κρητικοί και Άραβες—τους ακούμε να μιλούν στις γλώσσες μας για τα μεγαλεία του Θεού». 12 Ναι, όλοι είχαν μείνει κατάπληκτοι και απορούσαν, λέγοντας ο ένας στον άλλον: «Τι σημαίνει αυτό;» 13 Άλλοι όμως τους χλεύαζαν και έλεγαν: «Έχουν παραπιεί γλυκό κρασί».*
14 Αλλά ο Πέτρος σηκώθηκε μαζί με τους Έντεκα+ και τους είπε με δυνατή φωνή: «Άντρες Ιουδαίοι και όλοι εσείς οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, ας γίνει αυτό γνωστό σε εσάς, και ακούστε προσεκτικά τα λόγια μου. 15 Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μεθυσμένοι, όπως νομίζετε, γιατί είναι μόλις η τρίτη ώρα της ημέρας.* 16 Απεναντίας, πρόκειται για αυτό που ειπώθηκε μέσω του προφήτη Ιωήλ: 17 “«Και στις τελευταίες ημέρες», λέει ο Θεός, «θα εκχύσω από το πνεύμα μου πάνω σε κάθε είδους σάρκα, και οι γιοι σας και οι κόρες σας θα προφητεύσουν και οι νεαροί σας θα δουν οράματα και οι γέροντές σας θα δουν όνειρα,+ 18 ακόμη και πάνω στους δούλους μου και πάνω στις δούλες μου θα εκχύσω από το πνεύμα μου εκείνες τις ημέρες, και θα προφητεύσουν.+ 19 Και θα παρουσιάσω θαυμαστά πράγματα* πάνω στον ουρανό και σημεία κάτω στη γη—αίμα και φωτιά και σύννεφα καπνού. 20 Ο ήλιος θα μετατραπεί σε σκοτάδι και η σελήνη σε αίμα πριν έρθει η μεγάλη και περίλαμπρη ημέρα του Ιεχωβά.* 21 Και όποιος επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά* θα σωθεί»”.+
22 »Άντρες Ισραηλίτες, ακούστε αυτά τα λόγια: Ο Ιησούς ο Ναζωραίος ήταν ένας άντρας του οποίου την ταυτότητα σας απέδειξε ο Θεός, κάνοντας μέσω εκείνου δυναμικά έργα και θαυμαστά πράγματα* και σημεία ανάμεσά σας,+ όπως οι ίδιοι γνωρίζετε. 23 Αυτόν τον άντρα, ο οποίος παραδόθηκε σύμφωνα με την καθορισμένη θέληση* και πρόγνωση του Θεού,+ τον κρεμάσατε σε ξύλο με το χέρι άνομων ανθρώπων και τον σκοτώσατε.+ 24 Αλλά ο Θεός τον ανέστησε+ απελευθερώνοντάς τον από τις οδύνες* του θανάτου, επειδή ήταν αδύνατον να παραμείνει δέσμιός του.+ 25 Διότι ο Δαβίδ λέει σχετικά με αυτόν: “Κρατώ τον Ιεχωβά* διαρκώς μπροστά μου,* επειδή αυτός είναι στα δεξιά μου ώστε να μην κλονιστώ ποτέ. 26 Γι’ αυτό, η καρδιά μου ευφράνθηκε και η γλώσσα μου χάρηκε. Και θα κατοικήσω* με ελπίδα· 27 διότι δεν θα με αφήσεις* στον Τάφο* ούτε θα επιτρέψεις να υποστεί ο όσιός σου φθορά.+ 28 Μου έμαθες τις οδούς της ζωής· θα με γεμίσεις μεγάλη χαρά στην παρουσία σου”.*+
29 »Άντρες αδελφοί, επιτρέψτε μου να σας μιλήσω με παρρησία σχετικά με τον πατριάρχη Δαβίδ, για το ότι πέθανε και θάφτηκε,+ και το μνήμα του είναι ανάμεσά μας μέχρι σήμερα. 30 Εφόσον ήταν προφήτης και γνώριζε πως ο Θεός τού είχε ορκιστεί ότι θα έβαζε έναν απόγονό του* να καθίσει στον θρόνο του,+ 31 προείδε και μίλησε σχετικά με την ανάσταση του Χριστού, για το ότι ούτε εγκαταλείφθηκε αυτός στον Τάφο* ούτε υπέστη η σάρκα του φθορά.*+ 32 Ο Θεός ανέστησε αυτόν τον Ιησού, και όλοι εμείς είμαστε μάρτυρες για αυτό.+ 33 Επειδή λοιπόν ο Ιησούς εξυψώθηκε στα δεξιά του Θεού+ και έλαβε το υποσχεμένο άγιο πνεύμα από τον Πατέρα,+ εξέχυσε αυτό που βλέπετε και ακούτε. 34 Διότι ο Δαβίδ δεν ανέβηκε στους ουρανούς, αλλά ο ίδιος λέει: “Ο Ιεχωβά* είπε στον Κύριό μου: «Κάθισε στα δεξιά μου 35 ώσπου να θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιο για τα πόδια σου»”.+ 36 Συνεπώς, ας γνωρίζει με βεβαιότητα όλος ο οίκος του Ισραήλ ότι ο Θεός τον έκανε και Κύριο+ και Χριστό, αυτόν τον Ιησού τον οποίο εσείς κρεμάσατε στο ξύλο».+
37 Όταν λοιπόν το άκουσαν αυτό, ένιωσαν μαχαιριές στην καρδιά και είπαν στον Πέτρο και στους υπόλοιπους αποστόλους: «Άντρες αδελφοί, τι πρέπει να κάνουμε;» 38 Ο Πέτρος τούς είπε: «Μετανοήστε,+ και ας βαφτιστεί ο καθένας σας+ στο όνομα του Ιησού Χριστού για συγχώρηση των αμαρτιών σας,+ και θα λάβετε τη δωρεά του αγίου πνεύματος. 39 Διότι η υπόσχεση+ έχει δοθεί για εσάς και για τα παιδιά σας και για όλους εκείνους που βρίσκονται μακριά, όλους όσους καλέσει ο Ιεχωβά* ο Θεός μας».+ 40 Και με πολλά άλλα λόγια έδινε πλήρη μαρτυρία και τους πρότρεπε, λέγοντας: «Σωθείτε από αυτή την πονηρή γενιά».+ 41 Όσοι λοιπόν δέχτηκαν ευχαρίστως τα λόγια του βαφτίστηκαν,+ και εκείνη την ημέρα προστέθηκαν περίπου 3.000 άτομα.*+ 42 Και συνέχισαν με αφοσίωση να διδάσκονται από τους αποστόλους, να συναναστρέφονται μεταξύ τους,* να γευματίζουν μαζί+ και να προσεύχονται.+
43 Άρχισε μάλιστα να πέφτει φόβος σε όλους* και να γίνονται πολλά θαυμαστά πράγματα* και σημεία μέσω των αποστόλων.+ 44 Όσοι πίστεψαν ήταν όλοι μαζί και είχαν τα πάντα κοινά, 45 και πουλούσαν τα αποκτήματα+ και τις περιουσίες τους και μοίραζαν τα έσοδα σε όλους, ανάλογα με το τι είχε ανάγκη ο καθένας.+ 46 Και κάθε ημέρα βρίσκονταν διαρκώς στον ναό με ομοψυχία, και γευμάτιζαν σε διάφορα σπίτια και μοιράζονταν την τροφή τους με μεγάλη χαρά και ειλικρινή καρδιά, 47 αινώντας τον Θεό και βρίσκοντας εύνοια ενώπιον όλου του λαού. Συγχρόνως, ο Ιεχωβά* πρόσθετε σε αυτούς καθημερινά εκείνους που σώζονταν.+