Πράξεις
20 Όταν κόπασε ο σάλος, ο Παύλος έστειλε να καλέσει τους μαθητές και, αφού τους ενθάρρυνε και τους αποχαιρέτησε,+ ξεκίνησε να ταξιδέψει στη Μακεδονία.+ 2 Αφού πέρασε από εκείνα τα μέρη και ενθάρρυνε αυτούς που βρίσκονταν εκεί με πολλά λόγια,+ ήρθε στην Ελλάδα. 3 Και έμεινε εκεί τρεις μήνες, αλλά επειδή οι Ιουδαίοι έστησαν πλεκτάνη+ εναντίον του καθώς αυτός ετοιμαζόταν να αποπλεύσει για τη Συρία, αποφάσισε να επιστρέψει μέσω Μακεδονίας. 4 Τον συνόδευαν ο Σώπατρος,+ ο γιος του Πύρρου από τη Βέροια, ο Αρίσταρχος+ και ο Σεκούνδος από τους Θεσσαλονικείς, ο Γάιος από τη Δέρβη και ο Τιμόθεος,+ και από την περιφέρεια της Ασίας ο Τυχικός+ και ο Τρόφιμος.+ 5 Αυτοί συνέχισαν και μας περίμεναν στην Τρωάδα·+ 6 και εμείς αποπλεύσαμε από τους Φιλίππους ύστερα από τις ημέρες των άζυμων άρτων+ και ήρθαμε σε αυτούς, στην Τρωάδα,+ μέσα σε πέντε ημέρες· και εκεί μείναμε εφτά ημέρες.
7 Την πρώτη ημέρα+ της εβδομάδας, όταν συγκεντρωθήκαμε για να γευματίσουμε, ο Παύλος άρχισε να τους μιλάει, επειδή επρόκειτο να φύγει την επόμενη ημέρα· και παρέτεινε την ομιλία του μέχρι τα μεσάνυχτα. 8 Υπήρχαν δε αρκετά λυχνάρια στο ανώγειο+ όπου ήμασταν συγκεντρωμένοι. 9 Καθισμένος στο παράθυρο, κάποιος νεαρός ονόματι Εύτυχος κοιμήθηκε βαθιά ενώ ο Παύλος μιλούσε και, κυριευμένος από τον ύπνο, έπεσε από τον τρίτο όροφο και τον σήκωσαν νεκρό. 10 Αλλά ο Παύλος κατέβηκε κάτω, έπεσε πάνω του+ και τον αγκάλιασε και είπε: «Μη φωνάζετε, γιατί η ψυχή του είναι μέσα του».+ 11 Κατόπιν ανέβηκε πάνω και άρχισε το γεύμα και έφαγε τροφή και, αφού συνομίλησε αρκετή ώρα, μέχρι τα χαράματα, τελικά έφυγε. 12 Πήραν, λοιπόν, το αγόρι ζωντανό και παρηγορήθηκαν αφάνταστα.
13 Εμείς προχωρήσαμε και πήγαμε στο πλοίο και αποπλεύσαμε για την Άσσο, από όπου σκοπεύαμε να πάρουμε τον Παύλο, γιατί, αφού έδωσε οδηγίες σχετικά με αυτό, ο ίδιος σκόπευε να πάει με τα πόδια. 14 Όταν, λοιπόν, μας πρόφτασε στην Άσσο, τον πήραμε και πήγαμε στη Μυτιλήνη· 15 και αφού αποπλεύσαμε την επόμενη ημέρα από εκεί, φτάσαμε απέναντι από τη Χίο· την άλλη ημέρα προσεγγίσαμε στη Σάμο και την ακόλουθη ημέρα φτάσαμε στη Μίλητο. 16 Διότι ο Παύλος είχε αποφασίσει να παραπλεύσει την Έφεσο+ για να μη χρονοτριβήσει καθόλου στην περιφέρεια της Ασίας· διότι βιαζόταν να φτάσει στην Ιερουσαλήμ+ την ημέρα της γιορτής της Πεντηκοστής αν τα κατάφερνε.
17 Ωστόσο, από τη Μίλητο έστειλε μήνυμα στην Έφεσο και κάλεσε τους πρεσβυτέρους+ της εκκλησίας. 18 Όταν ήρθαν σε αυτόν τους είπε: «Εσείς γνωρίζετε καλά πώς από την πρώτη ημέρα που πάτησα στην περιφέρεια της Ασίας+ ήμουν μαζί σας όλο τον καιρό,+ 19 υπηρετώντας ως δούλος+ τον Κύριο με τη μεγαλύτερη ταπεινοφροσύνη+ και με δάκρυα και δοκιμασίες που μου συνέβησαν με αφορμή τις πλεκτάνες+ των Ιουδαίων· 20 ενώ δεν δίστασα να σας πω οποιαδήποτε από τα πράγματα που ήταν επωφελή και να σας διδάξω+ δημόσια και από σπίτι+ σε σπίτι. 21 Αλλά έδωσα πλήρως μαρτυρία+ σε Ιουδαίους και Έλληνες σχετικά με τη μετάνοια+ προς τον Θεό και την πίστη στον Κύριό μας Ιησού. 22 Και τώρα ορίστε! δεμένος στο πνεύμα,+ ταξιδεύω για την Ιερουσαλήμ, μολονότι δεν ξέρω αυτά που θα μου συμβούν σε αυτήν, 23 παρά μόνο ότι από πόλη σε πόλη το άγιο πνεύμα+ μού δίνει επανειλημμένα μαρτυρία, λέγοντας ότι με περιμένουν δεσμά και θλίψεις.+ 24 Παρ’ όλα αυτά, δεν θεωρώ καθόλου την ψυχή μου πολύτιμη για εμένα,+ αρκεί να τελειώσω την πορεία+ μου και τη διακονία+ που έλαβα+ από τον Κύριο Ιησού, να δώσω πλήρη μαρτυρία για τα καλά νέα της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού.+
25 »Και τώρα γνωρίζω ότι όλοι εσείς, ανάμεσα στους οποίους κήρυττα τη βασιλεία, δεν θα δείτε πια το πρόσωπό μου. 26 Γι’ αυτό, σας καλώ να πείτε ως μάρτυρες αυτήν εδώ την ημέρα ότι είμαι καθαρός από το αίμα+ όλων, 27 γιατί δεν δίστασα να σας πω όλη τη βουλή+ του Θεού. 28 Προσέχετε+ τους εαυτούς+ σας και όλο το ποίμνιο,+ μέσα στο οποίο το άγιο πνεύμα σάς διόρισε επισκόπους,+ για να ποιμαίνετε την εκκλησία του Θεού+ την οποία αγόρασε με το αίμα+ του ίδιου του Γιου του. 29 Γνωρίζω ότι μετά την αναχώρησή μου θα μπουν ανάμεσά σας καταπιεστικοί λύκοι+ και δεν θα μεταχειρίζονται το ποίμνιο με τρυφερότητα, 30 και από εσάς τους ίδιους θα σηκωθούν άντρες και θα λένε διεστραμμένα πράγματα+ για να παρασύρουν τους μαθητές πίσω τους.+
31 »Γι’ αυτό, να μένετε άγρυπνοι και να θυμάστε ότι επί τρία χρόνια,+ νύχτα και ημέρα, δεν έπαψα να νουθετώ+ τον καθένα με δάκρυα. 32 Και τώρα σας εμπιστεύομαι στον Θεό+ και στο λόγο της παρ’ αξία καλοσύνης του, ο οποίος λόγος μπορεί να σας εποικοδομήσει+ και να σας δώσει την κληρονομιά μεταξύ όλων των αγιασμένων.+ 33 Δεν επιθύμησα το ασήμι ή το χρυσάφι ή την ενδυμασία κανενός.+ 34 Εσείς ξέρετε ότι αυτά τα χέρια υπηρέτησαν τις ανάγκες τις δικές μου+ και εκείνων που ήταν μαζί μου. 35 Σας έδειξα σε όλα τα πράγματα ότι έτσι κοπιάζοντας+ πρέπει να βοηθάτε εκείνους που είναι αδύναμοι,+ και ότι πρέπει να θυμάστε τα λόγια του Κυρίου Ιησού, ότι αυτός είπε: “Υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει+ κανείς παρά στο να λαβαίνει”».
36 Και αφού τα είπε αυτά, γονάτισε+ μαζί με όλους και προσευχήθηκε. 37 Ξέσπασε δε πολύ κλάμα ανάμεσα σε όλους, και έπεσαν στο λαιμό+ του Παύλου και τον φιλούσαν+ τρυφερά, 38 επειδή πονούσαν πάρα πολύ με τα λόγια που είχε πει, ότι δεν επρόκειτο να δουν πια το πρόσωπό+ του. Και τον ξεπροβόδισαν+ ως το πλοίο.