Ιωάννης

1 ᾿Εν ἀρχῇ ἦτο ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦτο παρὰ τῷ Θεῷ, καὶ Θεὸς ἦτο ὁ Λόγος. 2 Οὗτος ἦτο ἐν ἀρχῇ παρὰ τῷ Θεῷ. 3 Πάντα δι᾿ αὐτοῦ ἔγειναν, καὶ χωρὶς αὐτοῦ δὲν ἔγεινεν οὐδὲ ἕν, τὸ ὁποῖον ἔγεινεν. 4 ᾿Εν αὐτῷ ἦτο ζωή, καὶ ἡ ζωή ἦτο τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. 5 Καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φέγγει καὶ ἡ σκοτία δὲν κατέλαβεν αὐτό. 6 Ὑπῆρξεν ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ Θεοῦ, ὀνομαζόμενος Ἰωάννης· 7 οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν, διὰ νὰ μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, διὰ νὰ πιστεύσωσι πάντες δι᾿ αὐτοῦ. 8 Δὲν ἦτο ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλὰ διὰ νὰ μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. 9 Ἦτο τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, τὸ ὁποῖον φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. 10 Ἦτο ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ ὁ κόσμος ἔγεινε δι᾿ αὐτοῦ, καὶ ὁ κόσμος δὲν ἐγνώρισεν αὐτόν. 11 Εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι δὲν ἐδέχθησαν αὐτόν. 12 Ὅσοι δὲ ἐδέχθησαν αὐτόν, εἰς αὐτοὺς ἔδωκεν ἐξουσίαν νὰ γείνωσι τέκνα Θεοῦ, εἰς τοὺς πιστεύοντας εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ· 13 οἵτινες οὐχὶ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ᾿ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν. 14 Καὶ ὁ Λόγος ἔγεινε σὰρξ καὶ κατῴκησε μεταξὺ ἡμῶν, καὶ εἴδομεν τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ τοῦ Πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας. 15 Ὁ Ἰωάννης μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ ἐφώναξε, λέγων· Οὗτος ἦτο περὶ οὗ εἶπον, Ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος εἶναι ἀνώτερος μου, διότι ἦτο πρότερός μου. 16 Καὶ πάντες ἡμεῖς ἐλάβομεν ἐκ τοῦ πληρώματος αὐτοῦ καὶ χάριν ἀντὶ χάριτος· 17 διότι καὶ ὁ νόμος ἐδόθη διὰ τοῦ Μωϋσέως· ἡ δὲ χάρις καὶ ἀλήθεια ἔγεινε διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ. 18 Οὐδεὶς εἶδέ ποτε τὸν Θεόν· ὁ μονογενής Υἱός, ὁ ὤν εἰς τὸν κόλπον τοῦ Πατρός, ἐκεῖνος ἐφανέρωσεν αὐτόν.

19 Καὶ αὕτη εἶναι ἡ μαρτυρία τοῦ Ἰωάννου, ὅτε ἀπέστειλαν οἱ Ἰουδαῖοι ἐξ Ἱεροσολύμων ἱερεῖς καὶ Λευΐτας διὰ νὰ ἐρωτήσωσιν αὐτόν· Σὺ τίς εἶσαι; 20 Καὶ ὡμολόγησε καὶ δὲν ἠρνήθη· καὶ ὡμολόγησεν ὅτι δὲν εἶμαι ἐγὼ ὁ Χριστός. 21 Καὶ ἠρώτησαν αὐτόν· Τί λοιπόν; Ἠλίας εἶσαι σύ; καὶ λέγει, δὲν εἶμαι. Ὁ προφήτης εἶσαι σύ; καὶ ἀπεκρίθη, Οὐχί. 22 Εἶπον λοιπὸν πρὸς αὐτόν· Τίς εἶσαι; διὰ νὰ δώσωμεν ἀπόκρισιν εἰς τοὺς ἀποστείλαντας ἡμᾶς· τί λέγεις περὶ σεαυτοῦ; 23 ᾿Απεκρίθη· ᾿Εγὼ εἶμαι φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, εὐθύνατε τὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, καθώς εἶπεν Ἡσαΐας ὁ προφήτης. 24 Οἱ δὲ ἀπεσταλμένοι ἦσαν ἐκ τῶν Φαρισαίων· 25 καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Διὰ τί λοιπὸν βαπτίζεις, ἐὰν σὺ δὲν εἶσαι ὁ Χριστὸς οὔτε ὁ Ἠλίας οὔτε ὁ προφήτης; 26 ᾿Απεκρίθη πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰωάννης λέγων· ᾿Εγὼ βαπτίζω ἐν ὕδατι· ἐν μέσῳ δὲ ὑμῶν ἵσταται ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον σεῖς δὲν γνωρίζετε· 27 αὐτὸς εἶναι ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος, ὅστις εἶναι ἀνώτερός μου, τοῦ ὁποίου ἐγὼ δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ λύσω τὸ λωρίον τοῦ ὑποδήματος αὐτοῦ. 28 Ταῦτα ἔγειναν ἐν Βηθαβαρᾷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ὅπου ἦτο ὁ Ἰωάννης βαπτίζων.

29 Τῇ ἐπαύριον βλέπει ὁ Ἰωάννης τὸν Ἰησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει· Ἰδού, ὁ ᾿Αμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου. 30 Οὗτος εἶναι περὶ οὗ ἐγὼ εἶπον· Ὀπίσω μου ἔρχεται ἀνήρ, ὅστις εἶναι ἀνώτερός μου, διότι ἦτο πρότερός μου. 31 Καὶ ἐγὼ δὲν ἐγνώριζον αὐτόν, ἀλλὰ διὰ νὰ φανερωθῇ εἰς τὸν Ἰσραήλ, διὰ τοῦτο ἦλθον ἐγὼ βαπτίζων ἐν τῷ ὕδατι. 32 Καὶ ἐμαρτύρησεν ὁ Ἰωάννης, λέγων ὅτι Εἶδον τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον ὡς περιστερὰν ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἔμεινεν ἐπ᾿ αὐτόν. 33 Καὶ ἐγὼ δὲν ἐγνώριζον αὐτόν· ἀλλ᾿ ὁ πέμψας με διὰ νὰ βαπτίζω ἐν ὕδατι ἐκεῖνος μοὶ εἶπεν· εἰς ὅντινα ἴδῃς τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον καὶ μένον ἐπ᾿ αὐτόν, οὗτος εἶναι ὁ βαπτίζων ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ. 34 Καὶ ἐγὼ εἶδον καὶ ἐμαρτύρησα, ὅτι οὗτος εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ.

35 Τῇ ἐπαύριον πάλιν ἵστατο ὁ Ἰωάννης καὶ δύο ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, 36 καὶ ἐμβλέψας εἰς τὸν Ἰησοῦν περιπατοῦντα, λέγει· Ἰδού, ὁ ᾿Αμνὸς τοῦ Θεοῦ. 37 Καὶ ἤκουσαν αὐτὸν οἱ δύο μαθηταὶ λαλοῦντα καὶ ἠκολούθησαν τὸν Ἰησοῦν. 38 Στραφεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς καὶ ἰδὼν αὐτοὺς ἀκολουθοῦντας, λέγει πρὸς αὐτούς· Τί ζητεῖτε; Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν, Ῥαββί, ποῦ μένεις; 39 Λέγει πρὸς αὐτούς· Ἔλθετε καὶ ἴδετε, ἦλθον καὶ εἶδον ποῦ μένει, καὶ ἔμειναν παρ᾿ αὐτῷ τὴν ἡμέραν ἐκείνην· ἡ δὲ ὥρα ἦτο ὡς δεκάτη. 40 Ἦτο ᾿Ανδρέας ὁ ἀδελφὸς τοῦ Σίμωνος Πέτρου εἷς ἐκ τῶν δύο, οἵτινες ἤκουσαν περὶ αὐτοῦ παρὰ τοῦ Ἰωάννου καὶ ἠκολούθησαν αὐτόν. 41 Οὗτος πρῶτος εὑρίσκει τὸν ἑαυτοῦ ἀδελφὸν Σίμωνα καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· Εὑρήκαμεν τὸν Μεσσίαν, τὸ ὁποῖον μεθερμηνευόμενον εἶναι ὁ Χριστός. 42 Καὶ ἔφερεν αὐτὸν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. ᾿Εμβλέψας δὲ εἰς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς εἶπε· Σὺ εἶσαι Σίμων, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωνᾶ· σὺ θέλεις ὀνομασθῆ Κηφᾶς, τὸ ὁποῖον ἑρμηνεύεται Πέτρος.

43 Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς νὰ ἐξέλθῃ εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει τὸν Φίλιππον καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· ᾿Ακολούθει μοι. 44 Ἦτο δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδᾶ, ἐκ τῆς πόλεως ᾿Ανδρέου καὶ Πέτρου. 45 Εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναήλ καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· ᾿Εκεῖνον τὸν ὁποῖον ἔγραψεν ὁ Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσήφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. 46 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Ναθαναήλ· ᾿Εκ Ναζαρὲτ δύναται νὰ προέλθῃ τι ἀγαθόν; Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Φίλιππος, Ἔρχου καὶ ἴδε. 47 Εἶδεν ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθαναήλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· Ἰδού, ἀληθῶς Ἰσραηλίτης, εἰς τὸν ὁποῖον δόλος δὲν ὑπάρχει. 48 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ναθαναήλ· Πόθεν μὲ γινώσκεις; ᾿Απεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Πρὶν ὁ Φίλιππος σὲ φωνάξῃ, ὄντα ὑποκάτω τῆς συκῆς, εἶδόν σε. 49 ᾿Απεκρίθη ὁ Ναθαναήλ καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· Ῥαββί, σὺ εἶσαι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶσαι ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. 50 ᾿Απεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· ᾿Επειδή σοὶ εἶπον· εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μεγαλήτερα τούτων θέλεις ἰδεῖ. 51 Καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· ᾿Αληθῶς, ἀληθῶς σᾶς λέγω· ἀπὸ τοῦ νῦν θέλετε ἰδεῖ τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγμένον καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.