1 Πέτρου
2 Να αποβάλετε, λοιπόν, κάθε κακία+ και κάθε δολιότητα και υποκρισία και φθόνους και κάθε είδους κακολογίες,+ 2 και σαν νεογέννητα βρέφη+ να αναπτύξετε λαχτάρα για το ανόθευτο γάλα+ του λόγου, ώστε μέσω αυτού να αυξηθείτε προς σωτηρία,+ 3 εφόσον έχετε γευτεί ότι ο Κύριος δείχνει καλοσύνη.+
4 Πλησιάζοντας σε αυτόν όπως σε μια ζωντανή πέτρα,+ που από ανθρώπους+ μεν έχει απορριφθεί+ αλλά για τον Θεό είναι εκλεγμένη, πολύτιμη,+ 5 και εσείς οι ίδιοι ως ζωντανές πέτρες οικοδομείστε και γίνεστε πνευματικός οίκος+ με σκοπό ένα άγιο ιερατείο, για να προσφέρετε πνευματικές θυσίες+ ευπρόσδεκτες στον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού.+ 6 Διότι περιέχεται στη Γραφή: «Δείτε! Θέτω στη Σιών μια πέτρα, εκλεγμένη, θεμέλια ακρογωνιαία πέτρα, πολύτιμη· και όποιος ασκεί πίστη σε αυτήν δεν πρόκειται να απογοητευτεί».+
7 Σε εσάς, λοιπόν, είναι πολύτιμος αυτός, επειδή είστε πιστοί· αλλά σε εκείνους που δεν πιστεύουν, «η ίδια πέτρα την οποία απέρριψαν+ οι οικοδόμοι έχει γίνει η κεφαλή της γωνίας»+ 8 και «πέτρα προσκόμματος και βράχος σκανδάλου».+ Αυτοί προσκόπτουν επειδή είναι ανυπάκουοι στο λόγο. Γι’ αυτόν το σκοπό και διορίστηκαν.+ 9 Αλλά εσείς είστε «εκλεγμένο γένος, βασιλικό ιερατείο, άγιο έθνος,+ λαός για ειδική ιδιοκτησία,+ για να διακηρύξετε εκτεταμένα τις αρετές»+ εκείνου που σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως.+ 10 Διότι κάποτε δεν ήσασταν λαός, αλλά τώρα είστε λαός του Θεού·+ ήσασταν εκείνοι στους οποίους δεν είχε δειχτεί έλεος, αλλά τώρα είστε εκείνοι στους οποίους έχει δειχτεί έλεος.+
11 Αγαπητοί, σας προτρέπω ως ξένους και προσωρινούς κατοίκους+ να απέχετε από σαρκικές επιθυμίες,+ οι οποίες είναι αυτές που συγκρούονται με την ψυχή.+ 12 Να διατηρείτε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη,+ ώστε, σε ό,τι μιλούν εναντίον σας σαν να είστε κακοποιοί, να δοξάσουν τον Θεό, ως αποτέλεσμα των καλών σας έργων+ των οποίων είναι αυτόπτες μάρτυρες, την ημέρα που αυτός θα κάνει την επιθεώρησή του.+
13 Για χάρη του Κυρίου υποταχθείτε+ σε κάθε ανθρώπινη δημιουργία:+ είτε σε βασιλιά+ ως ανώτερο 14 είτε σε κυβερνήτες ως σταλμένους από αυτόν για να επιβάλλουν τιμωρία σε κακοποιούς αλλά να επαινούν εκείνους που κάνουν το καλό.+ 15 Διότι έτσι είναι το θέλημα του Θεού: Κάνοντας το καλό να φιμώνετε τα λόγια της άγνοιας των παράλογων ανθρώπων.+ 16 Να είστε ως ελεύθεροι,+ και εντούτοις να έχετε την ελευθερία σας, όχι ως επικάλυμμα για την κακία,+ αλλά ως δούλοι του Θεού.+ 17 Να τιμάτε ανθρώπους κάθε είδους,+ να αγαπάτε ολόκληρη την αδελφότητα,+ να φοβάστε τον Θεό,+ να αποδίδετε τιμή στο βασιλιά.+
18 Οι οικιακοί υπηρέτες ας υποτάσσονται+ στους ιδιοκτήτες τους με όλο τον οφειλόμενο φόβο,+ όχι μόνο στους αγαθούς και λογικούς, αλλά και σε εκείνους που είναι δύσκολο να τους ευχαριστήσει κανείς. 19 Διότι αν κάποιος, λόγω συνείδησης προς τον Θεό, αντέχει κάτω από οδυνηρά πράγματα και υποφέρει άδικα, αυτό είναι ευάρεστο.+ 20 Διότι τι αξία έχει αν, όταν αμαρτάνετε και σας χαστουκίζουν, υπομένετε;+ Αν όμως, όταν κάνετε το καλό και υποφέρετε,+ υπομένετε, αυτό είναι ευάρεστο στον Θεό.+
21 Μάλιστα, σε αυτή την πορεία κληθήκατε, επειδή και ο Χριστός υπέφερε για εσάς,+ αφήνοντάς σας υπόδειγμα για να ακολουθήσετε τα ίχνη του πιστά.+ 22 Αυτός δεν διέπραξε αμαρτία+ ούτε βρέθηκε απάτη στο στόμα του.+ 23 Όταν τον εξύβριζαν,+ δεν ανταπέδιδε εξυβρίζοντας.+ Όταν υπέφερε,+ δεν απειλούσε, αλλά παρέδιδε τον εαυτό του σε εκείνον+ που κρίνει δίκαια. 24 Αυτός βάσταξε τις αμαρτίες+ μας στο σώμα του πάνω στο ξύλο,+ ώστε να εγκαταλείψουμε τις αμαρτίες+ και να ζήσουμε για τη δικαιοσύνη. Και «με τις πληγές του γιατρευτήκατε».+ 25 Διότι ήσασταν σαν πρόβατα, παραστρατημένοι·+ αλλά τώρα έχετε επιστρέψει στον ποιμένα+ και επίσκοπο των ψυχών σας.