1 Κορινθίους
15 Σας γνωστοποιώ, λοιπόν, αδελφοί, τα καλά νέα τα οποία σας διακήρυξα, τα οποία και λάβατε, στα οποία και στέκεστε, 2 μέσω των οποίων και σώζεστε, με τα λόγια με τα οποία σας διακήρυξα τα καλά νέα, αν τα κρατάτε γερά, εκτός βέβαια αν γίνατε πιστοί άσκοπα.
3 Διότι σας παρέδωσα, ανάμεσα στα πρώτα πράγματα, αυτό το οποίο και έλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες μας σύμφωνα με τις Γραφές· 4 και ότι θάφτηκε, ναι, ότι εγέρθηκε την τρίτη ημέρα σύμφωνα με τις Γραφές· 5 και ότι εμφανίστηκε στον Κηφά, κατόπιν στους δώδεκα. 6 Έπειτα από αυτό, εμφανίστηκε σε περισσότερους από πεντακόσιους αδελφούς σε μία περίπτωση, οι πιο πολλοί από τους οποίους παραμένουν μέχρι τώρα, αλλά μερικοί κοιμήθηκαν [τον ύπνο του θανάτου]. 7 Έπειτα από αυτό, εμφανίστηκε στον Ιάκωβο, κατόπιν σε όλους τους αποστόλους· 8 αλλά τελευταίο από όλους εμφανίστηκε και σε εμένα, σαν σε κάποιον που γεννήθηκε πρόωρα.
9 Διότι εγώ είμαι ο πιο μικρός από τους αποστόλους και δεν είμαι άξιος να αποκαλούμαι απόστολος, επειδή δίωξα την εκκλησία του Θεού. 10 Αλλά με την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού είμαι αυτό που είμαι. Και η προς εμένα παρ’ αξία καλοσύνη του δεν αποδείχτηκε μάταιη, αλλά κοπίασα περισσότερο από όλους τους, εντούτοις όχι εγώ αλλά η παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού η οποία είναι μαζί μου. 11 Ωστόσο, είτε εγώ είτε εκείνοι, έτσι κηρύττουμε και έτσι έχετε πιστέψει.
12 Αν, λοιπόν, ο Χριστός κηρύττεται ότι έχει εγερθεί από τους νεκρούς, πώς γίνεται να λένε μερικοί ανάμεσά σας ότι δεν υπάρχει ανάσταση των νεκρών; 13 Αν πράγματι δεν υπάρχει ανάσταση των νεκρών, ούτε ο Χριστός έχει εγερθεί. 14 Αλλά αν ο Χριστός δεν έχει εγερθεί, το κήρυγμά μας είναι βεβαίως μάταιο και η πίστη μας είναι μάταιη. 15 Επιπλέον, βρισκόμαστε και ψευδομάρτυρες του Θεού, επειδή έχουμε δώσει μαρτυρία κατά του Θεού ότι ήγειρε τον Χριστό, τον οποίο όμως δεν ήγειρε αν στην πραγματικότητα οι νεκροί δεν θα εγερθούν. 16 Διότι αν οι νεκροί δεν θα εγερθούν, ούτε ο Χριστός έχει εγερθεί. 17 Επιπρόσθετα, αν ο Χριστός δεν έχει εγερθεί, η πίστη σας είναι άχρηστη· είστε ακόμη στις αμαρτίες σας. 18 Μάλιστα και εκείνοι που κοιμήθηκαν [τον ύπνο του θανάτου] σε ενότητα με τον Χριστό χάθηκαν. 19 Αν μόνο σε αυτή τη ζωή έχουμε ελπίσει στον Χριστό, είμαστε οι πιο αξιολύπητοι από όλους τους ανθρώπους.
20 Ωστόσο, τώρα ο Χριστός έχει εγερθεί από τους νεκρούς, [ως] οι πρώτοι καρποί από εκείνους που έχουν κοιμηθεί [τον ύπνο του θανάτου]. 21 Διότι εφόσον ο θάνατος είναι μέσω ενός ανθρώπου, η ανάσταση των νεκρών είναι επίσης μέσω ενός ανθρώπου. 22 Διότι όπως ακριβώς σε σχέση με τον Αδάμ όλοι πεθαίνουν, έτσι και σε σχέση με τον Χριστό όλοι θα ζωοποιηθούν. 23 Αλλά ο καθένας στη δική του τάξη: Ο Χριστός [ως] οι πρώτοι καρποί, έπειτα εκείνοι που ανήκουν στον Χριστό στη διάρκεια της παρουσίας του. 24 Κατόπιν το τέλος, όταν παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα του, όταν θα έχει εκμηδενίσει κάθε κυβέρνηση και κάθε εξουσία και δύναμη. 25 Διότι πρέπει να βασιλεύει ώσπου να βάλει [ο Θεός] όλους τους εχθρούς κάτω από τα πόδια του. 26 Ως τελευταίος εχθρός, θα εκμηδενιστεί ο θάνατος. 27 Διότι [ο Θεός] «υπέταξε τα πάντα κάτω από τα πόδια του». Αλλά όταν λέει ότι ‘τα πάντα έχουν υποταχτεί’, είναι ολοφάνερο ότι εξαιρείται εκείνος που υπέταξε τα πάντα σε αυτόν. 28 Αλλά όταν τα πάντα θα έχουν υποταχτεί σε αυτόν, τότε και ο ίδιος ο Γιος θα υποταχτεί σε Εκείνον που υπέταξε τα πάντα σε αυτόν, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα για όλους.
29 Διαφορετικά, τι θα κάνουν αυτοί που βαφτίζονται με σκοπό [να γίνουν] νεκροί; Αν οι νεκροί δεν θα εγερθούν καθόλου, γιατί και βαφτίζονται αυτοί με σκοπό [να γίνουν] νεκροί; 30 Γιατί και κινδυνεύουμε εμείς κάθε ώρα; 31 Καθημερινά αντιμετωπίζω το θάνατο. Αυτό το επιβεβαιώνω με την αγαλλίαση για εσάς, αδελφοί, την οποία έχω σε σχέση με τον Χριστό Ιησού, τον Κύριό μας. 32 Αν, όπως οι άνθρωποι, πάλεψα με θηρία στην Έφεσο, τι με ωφελεί; Αν οι νεκροί δεν θα εγερθούν, «ας φάμε και ας πιούμε, γιατί αύριο θα πεθάνουμε». 33 Μην παροδηγείστε. Οι κακές συναναστροφές φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες. 34 Ξυπνήστε [και γίνετε] νηφάλιοι με δίκαιο τρόπο, και μην πράττετε την αμαρτία, γιατί μερικοί δεν έχουν γνώση Θεού. Μιλώ για να σας κάνω να ντραπείτε.
35 Παρ’ όλα αυτά, κάποιος θα πει: «Πώς θα εγερθούν οι νεκροί; Ναι, με τι είδους σώμα έρχονται;» 36 Παράλογε άνθρωπε! Αυτό που σπέρνεις δεν ζωοποιείται αν πρώτα δεν πεθάνει· 37 και όσον αφορά αυτό που σπέρνεις, σπέρνεις, όχι το σώμα που θα αναπτυχτεί, αλλά ένα γυμνό κόκκο, ίσως σιταριού ή οποιουδήποτε από τους υπόλοιπους· 38 ο Θεός όμως του δίνει σώμα όπως ακριβώς έχει ευαρεστηθεί, και στον καθένα από τους σπόρους το δικό του σώμα. 39 Δεν είναι κάθε σάρκα η ίδια σάρκα, αλλά άλλη είναι των ανθρώπων και άλλη σάρκα είναι των κτηνών και άλλη σάρκα των πουλιών και άλλη των ψαριών. 40 Και υπάρχουν ουράνια σώματα και γήινα σώματα· αλλά διαφορετική είναι η δόξα των ουράνιων σωμάτων και διαφορετική των γήινων σωμάτων. 41 Άλλη είναι η δόξα του ήλιου και άλλη η δόξα της σελήνης και άλλη η δόξα των άστρων· μάλιστα άστρο διαφέρει από άστρο σε δόξα.
42 Έτσι είναι και η ανάσταση των νεκρών. Σπέρνεται με φθορά, εγείρεται με αφθαρσία. 43 Σπέρνεται χωρίς τιμή, εγείρεται με δόξα. Σπέρνεται με αδυναμία, εγείρεται με δύναμη. 44 Σπέρνεται φυσικό σώμα, εγείρεται πνευματικό σώμα. Αν υπάρχει φυσικό σώμα, υπάρχει και πνευματικό. 45 Έτσι είναι μάλιστα γραμμένο: «Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ έγινε ζωντανή ψυχή». Ο τελευταίος Αδάμ έγινε πνεύμα που δίνει ζωή. 46 Παρ’ όλα αυτά, το πρώτο είναι, όχι εκείνο που είναι πνευματικό, αλλά εκείνο που είναι φυσικό, έπειτα εκείνο που είναι πνευματικό. 47 Ο πρώτος άνθρωπος είναι από τη γη και φτιάχτηκε από χώμα· ο δεύτερος άνθρωπος είναι από τον ουρανό. 48 Όπως [είναι] αυτός που φτιάχτηκε από χώμα, έτσι [είναι] και εκείνοι που φτιάχτηκαν από χώμα· και όπως [είναι] ο ουράνιος, έτσι [είναι] και εκείνοι που είναι ουράνιοι. 49 Και όπως ακριβώς έχουμε φορέσει την εικόνα αυτού που φτιάχτηκε από χώμα, θα φορέσουμε και την εικόνα του ουράνιου.
50 Ωστόσο, λέω αυτό, αδελφοί, ότι σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού, ούτε η φθορά κληρονομεί την αφθαρσία. 51 Να! Σας λέω ένα ιερό μυστικό: Όλοι δεν θα κοιμηθούμε [τον ύπνο του θανάτου], όλοι όμως θα μεταβληθούμε, 52 σε μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, στη διάρκεια της τελευταίας σάλπιγγας. Διότι η σάλπιγγα θα ηχήσει, και οι νεκροί θα εγερθούν άφθαρτοι, και εμείς θα μεταβληθούμε. 53 Διότι αυτό που είναι φθαρτό πρέπει να ντυθεί αφθαρσία, και αυτό που είναι θνητό πρέπει να ντυθεί αθανασία. 54 Αλλά όταν [αυτό που είναι φθαρτό ντυθεί αφθαρσία και] αυτό που είναι θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος που είναι γραμμένος: «Ο θάνατος καταβροχθίστηκε για πάντα». 55 «Θάνατε, πού είναι η νίκη σου; Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου;» 56 Το κεντρί που προκαλεί θάνατο είναι η αμαρτία, αλλά η δύναμη για την αμαρτία είναι ο Νόμος. 57 Αλλά ας δοθούν ευχαριστίες στον Θεό, διότι μας δίνει τη νίκη μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού!
58 Συνεπώς, αγαπητοί μου αδελφοί, να γίνεστε σταθεροί, αμετακίνητοι, έχοντας πάντοτε πολλά να κάνετε στο έργο του Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος σε σχέση με τον Κύριο.