Ιακώβου
1 Ο Ιάκωβος, δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς τις δώδεκα φυλές που είναι διασκορπισμένες:
Χαίρετε!
2 Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες, 3 καθόσον γνωρίζετε ότι αυτή η δοκιμασμένη ποιότητα της πίστης σας απεργάζεται υπομονή. 4 Αλλά η υπομονή ας έχει το έργο της πλήρες, για να είστε πλήρεις και υγιείς από όλες τις απόψεις, χωρίς να είστε ελλιπείς σε τίποτα.
5 Αν, λοιπόν, κάποιος από εσάς είναι ελλιπής σε σοφία, ας εξακολουθήσει να ζητάει από τον Θεό, γιατί αυτός δίνει σε όλους γενναιόδωρα και χωρίς να ονειδίζει· και θα του δοθεί. 6 Αλλά ας εξακολουθήσει να ζητάει με πίστη, χωρίς να αμφιβάλλει καθόλου, γιατί αυτός που αμφιβάλλει μοιάζει με κύμα της θάλασσας που σπρώχνεται από τον άνεμο και παρασύρεται εδώ και εκεί. 7 Μάλιστα ας μην υποθέτει εκείνος ο άνθρωπος ότι θα λάβει κάτι από τον Ιεχωβά· 8 είναι αναποφάσιστος άνθρωπος, ασταθής σε όλες τις οδούς του.
9 Αλλά ας αγάλλεται ο ταπεινός αδελφός για την ανύψωσή του, 10 και ο πλούσιος για την ταπείνωσή του, επειδή αυτός θα παρέλθει σαν λουλούδι της βλάστησης. 11 Διότι ανατέλλει ο ήλιος με τη φοβερή του ζέστη και ξεραίνει τη βλάστηση, και το λουλούδι της πέφτει και η ομορφιά της εξωτερικής του εμφάνισης χάνεται. Έτσι και ο πλούσιος θα σβήσει στις οδούς της ζωής του.
12 Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που εξακολουθεί να υπομένει δοκιμασία, επειδή, όταν γίνει επιδοκιμασμένος, θα λάβει το στεφάνι της ζωής, το οποίο υποσχέθηκε ο Ιεχωβά σε εκείνους που συνεχίζουν να τον αγαπούν. 13 Κανείς, όταν περνάει δοκιμασία, να μη λέει: «Από τον Θεό δοκιμάζομαι». Διότι ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε αυτός ο ίδιος δοκιμάζει κανέναν. 14 Αλλά ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται από την ίδια του την επιθυμία. 15 Έπειτα η επιθυμία, όταν γονιμοποιηθεί, γεννάει την αμαρτία· και η αμαρτία, όταν επιτελεστεί, γεννάει το θάνατο.
16 Μην παροδηγείστε, αγαπητοί μου αδελφοί. 17 Κάθε καλό δώρο και κάθε τέλειο δώρημα έρχεται από πάνω, γιατί κατεβαίνει από τον Πατέρα των [ουράνιων] φώτων, και σε αυτόν δεν υπάρχει παραλλαγή στη μεταβολή της σκιάς. 18 Επειδή το θέλησε, μας γέννησε μέσω του λόγου της αλήθειας, για να είμαστε εμείς μερικοί πρώτοι καρποί από τα πλάσματά του.
19 Αυτό να γνωρίζετε, αγαπητοί μου αδελφοί. Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι γρήγορος στο να ακούει, αργός στο να μιλάει, αργός σε οργή· 20 διότι η οργή του ανθρώπου δεν απεργάζεται τη δικαιοσύνη του Θεού. 21 Επομένως, να αποβάλετε κάθε ακαθαρσία και αυτό το πράγμα που πλεονάζει, την κακία, και δεχτείτε με πραότητα την εμφύτευση του λόγου ο οποίος μπορεί να σώσει τις ψυχές σας.
22 Ωστόσο, να γίνεστε εκτελεστές του λόγου, και όχι μόνο ακροατές, απατώντας τον εαυτό σας με εσφαλμένη λογίκευση. 23 Διότι αν κάποιος είναι ακροατής του λόγου, και όχι εκτελεστής, αυτός μοιάζει με άνθρωπο που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο στον καθρέφτη. 24 Διότι κοιτάζει τον εαυτό του, και φεύγει και αμέσως ξεχνάει τι είδους άνθρωπος είναι. 25 Αλλά εκείνος ο οποίος εμβαθύνει στον τέλειο νόμο που ανήκει στην ελευθερία και ο οποίος εμμένει σε [αυτόν], εκείνος [ο άνθρωπος], επειδή δεν έχει γίνει ακροατής που ξεχνάει, αλλά εκτελεστής του έργου, θα είναι ευτυχισμένος καθώς θα [το] εκτελεί.
26 Αν κανείς θεωρεί τον εαυτό του θρήσκο και εντούτοις δεν χαλιναγωγεί τη γλώσσα του, αλλά εξακολουθεί να απατάει την ίδια του την καρδιά, η θρησκεία αυτού του ανθρώπου είναι μάταιη. 27 Η θρησκεία που είναι καθαρή και αμόλυντη από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας είναι αυτή: Να φροντίζει κανείς τα ορφανά και τις χήρες στη θλίψη τους, και να κρατάει τον εαυτό του χωρίς κηλίδα από τον κόσμο.