Ιακώβου
1 Ο Ιάκωβος,+ δούλος+ του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς τις δώδεκα φυλές+ που είναι διασκορπισμένες:+
Χαίρετε!
2 Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες,+ 3 καθόσον γνωρίζετε ότι η δοκιμασμένη ποιότητα της πίστης σας απεργάζεται υπομονή.+ 4 Η δε υπομονή ας έχει το έργο της πλήρες, για να είστε πλήρεις+ και υγιείς από όλες τις απόψεις, χωρίς να είστε ελλιπείς σε τίποτα.+
5 Αν, λοιπόν, κάποιος από εσάς είναι ελλιπής σε σοφία,+ ας ζητάει από τον Θεό,+ γιατί αυτός δίνει σε όλους γενναιόδωρα και χωρίς να ονειδίζει·+ και θα του δοθεί.+ 6 Αλλά ας ζητάει+ με πίστη, χωρίς να αμφιβάλλει καθόλου,+ γιατί αυτός που αμφιβάλλει μοιάζει με κύμα της θάλασσας που σπρώχνεται από τον άνεμο+ και παρασύρεται εδώ και εκεί. 7 Μάλιστα ας μη νομίζει εκείνος ο άνθρωπος ότι θα λάβει κάτι από τον Ιεχωβά·+ 8 είναι αναποφάσιστος+ άνθρωπος, ασταθής+ σε όλες τις οδούς του.
9 Αλλά ας αγάλλεται ο ταπεινός αδελφός για την ανύψωσή του,+ 10 και ο πλούσιος+ για την ταπείνωσή του, επειδή αυτός θα παρέλθει σαν άνθος της βλάστησης.+ 11 Διότι ανατέλλει ο ήλιος με τη φοβερή του ζέστη και ξεραίνει τη βλάστηση, και το άνθος της πέφτει και η ομορφιά της εξωτερικής του εμφάνισης χάνεται. Έτσι και ο πλούσιος θα σβήσει στις οδούς της ζωής του.+
12 Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που υπομένει δοκιμασία,+ επειδή, όταν γίνει επιδοκιμασμένος, θα λάβει το στεφάνι της ζωής,+ το οποίο υποσχέθηκε [ο Ιεχωβά] σε εκείνους που τον αγαπούν.+ 13 Κανείς όταν περνάει δοκιμασία+ να μη λέει: «Από τον Θεό δοκιμάζομαι». Διότι ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε και αυτός δοκιμάζει κανέναν. 14 Αλλά ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται από την ίδια του την επιθυμία.+ 15 Έπειτα η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία·+ και η αμαρτία, αφού επιτελεστεί, γεννάει το θάνατο.+
16 Μην παροδηγείστε,+ αγαπητοί μου αδελφοί. 17 Κάθε καλό δώρο+ και κάθε τέλειο δώρημα έρχεται από πάνω,+ γιατί κατεβαίνει από τον Πατέρα των ουράνιων φώτων,+ και σε αυτόν δεν υπάρχει μεταβολή στην κλίση της σκιάς.+ 18 Επειδή το θέλησε,+ μας γέννησε μέσω του λόγου της αλήθειας,+ για να είμαστε εμείς μερικοί πρώτοι καρποί+ από τα πλάσματά του.
19 Αυτό να γνωρίζετε, αγαπητοί μου αδελφοί. Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι γρήγορος στο να ακούει, αργός στο να μιλάει,+ αργός σε οργή·+ 20 διότι η οργή του ανθρώπου δεν απεργάζεται τη δικαιοσύνη του Θεού.+ 21 Γι’ αυτό, να αποβάλετε κάθε ακαθαρσία και αυτό το πράγμα που πλεονάζει, την κακία,+ και δεχτείτε με πραότητα την εμφύτευση του λόγου+ ο οποίος μπορεί να σώσει τις ψυχές σας.+
22 Ωστόσο, να γίνεστε εκτελεστές του λόγου+ και όχι μόνο ακροατές, απατώντας τον εαυτό σας με εσφαλμένη λογίκευση.+ 23 Διότι αν κάποιος είναι ακροατής του λόγου και όχι εκτελεστής,+ αυτός μοιάζει με άνθρωπο που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο στον καθρέφτη. 24 Διότι κοιτάζει τον εαυτό του, και φεύγει και αμέσως ξεχνάει τι είδους άνθρωπος είναι. 25 Αλλά εκείνος ο οποίος εμβαθύνει στον τέλειο νόμο+ της ελευθερίας και ο οποίος εμμένει σε αυτόν, εκείνος ο άνθρωπος, επειδή δεν έχει γίνει ακροατής που ξεχνάει αλλά εκτελεστής του έργου,+ θα είναι ευτυχισμένος+ καθώς θα το εκτελεί.
26 Αν κανείς θεωρεί τον εαυτό του θρήσκο+ και εντούτοις δεν χαλιναγωγεί τη γλώσσα+ του αλλά εξακολουθεί να απατάει την καρδιά του,+ η θρησκεία αυτού του ανθρώπου είναι μάταιη.+ 27 Η θρησκεία που είναι καθαρή+ και αμόλυντη+ από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας είναι αυτή: Να φροντίζει κανείς τα ορφανά+ και τις χήρες+ στη θλίψη+ τους και να κρατάει τον εαυτό του χωρίς κηλίδα+ από τον κόσμο.+