Ματθαίος
11 Καὶ ὅτε ἐτελείωσεν ὁ Ἰησοῦς διατάττων εἰς τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὑτοῦ, μετέβη ἐκεῖθεν διὰ νὰ διδάσκῃ καὶ νὰ κηρύττῃ ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν.
2 Ὁ δὲ Ἰωάννης, ἀκούσας ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τὰ ἔργα τοῦ Χριστοῦ, ἔπεμψε δύο τῶν μαθητῶν αὑτοῦ, 3 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Σὺ εἶσαι ὁ ἐρχόμενος, ἤ ἄλλον προσδοκῶμεν; 4 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὑπάγετε καὶ ἀπαγγείλατε πρὸς τὸν Ἰωάννην ὅσα ἀκούετε καὶ βλέπετε· 5 τυφλοὶ ἀναβλέπουσι καὶ χωλοὶ περιπατοῦσι, λεπροὶ καθαρίζονται καὶ κωφοὶ ἀκούουσι, νεκροὶ ἐγείρονται καὶ πτωχοὶ εὐαγγελίζονται· 6 καὶ μακάριος εἶναι ὅστις δὲν σκανδαλισθῇ ἐν ἐμοί. 7 ᾿Ενῷ δὲ οὗτοι ἀνεχώρουν, ἤρχισεν ὁ Ἰησοῦς νὰ λέγῃ πρὸς τοὺς ὄχλους περὶ τοῦ Ἰωάννου· Τί ἐξήλθετε εἰς τὴν ἔρημον νὰ ἴδητε; κάλαμον ὑπὸ ἀνέμου σαλευόμενον; 8 ᾿Αλλὰ τί ἐξήλθετε νὰ ἴδητε; ἄνθρωπον ἐνδεδυμένον μαλακὰ ἱμάτια; ἰδού, οἱ τὰ μαλακὰ φοροῦντες ἐν τοῖς οἴκοις τῶν βασιλέων εὑρίσκονται. 9 ᾿Αλλὰ τί ἐξήλθετε νὰ ἴδητε; προφήτην; ναί, σᾶς λέγω, καὶ περισσότερον προφήτου. 10 Διότι οὗτος εἶναι, περὶ τοῦ ὁποίου εἶναι γεγραμμένον·
Ἰδού, ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου,
ὅστις θέλει κατασκευάσει τὴν ὁδὸν σου ἔμπροσθέν σου.
11 ᾿Αληθῶς σᾶς λέγω, μεταξὺ τῶν γεννηθέντων ὑπὸ γυναικῶν δὲν ἠγέρθη μεγαλήτερος Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ· πλήν ὁ μικρότερος ἐν τῇ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι μεγαλήτερος αὐτοῦ. 12 ᾿Απὸ δὲ τῶν ἡμερῶν Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ ἕως τοῦ νῦν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ οἱ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν. 13 Διότι πάντες οἱ προφῆται καὶ ὁ νόμος ἕως Ἰωάννου προεφήτευσαν. 14 Καὶ ἄν θέλητε νὰ δεχθῆτε τοῦτο, αὐτὸς εἶναι ὁ Ἠλίας, ὅστις ἔμελλε νὰ ἔλθῃ. 15 Ὁ ἔχων ὦτα διὰ νὰ ἀκούῃ ἄς ἀκούῃ. 16 ᾿Αλλὰ μὲ τί νὰ ὁμοιώσω τὴν γενεὰν ταύτην; εἶναι ὁμοία μὲ παιδάρια καθήμενα ἐν ταῖς ἀγοραῖς καὶ φωνάζοντα πρὸς τοὺς συντρόφους αὑτῶν, 17 καὶ λέγοντα· Αὐλὸν σᾶς ἐπαίξαμεν, καὶ δὲν ἐχορεύσατε, σᾶς ἐθρηνωδήσαμεν, καὶ δὲν ἐκλαύσατε. 18 Διότι ἦλθεν ὁ Ἰωάννης μήτε τρώγων μήτε πίνων, καὶ λέγουσι· Δαιμόνιον ἔχει. 19 Ἦλθεν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τρώγων καὶ πίνων, καὶ λέγουσιν· Ἰδού, ἄνθρωπος φάγος καὶ οἰνοπότης, φίλος τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν. Καὶ ἐδικαιώθη ἡ σοφία ἀπὸ τῶν τέκνων αὑτῆς.
20 Τότε ἤρχισε νὰ ὀνειδίζῃ τὰς πόλεις ἐν αἷς ἔγειναν τὰ πλειότερα θαύματα αὐτοῦ, διότι δὲν μετενόησαν· 21 Οὐαὶ εἰς σέ, Χοραζίν, οὐαὶ εἰς σέ, Βηθσαϊδάν· διότι ἐὰν τὰ θαύματα τὰ γενόμενα ἐν ὑμῖν ἐγίνοντο ἐν τῇ Τύρῳ καὶ Σιδῶνι πρὸ πολλοῦ ἤθελον μετανοήσει ἐν σάκκῳ καὶ σποδῷ. 22 Πλήν σᾶς λέγω εἰς τὴν Τύρον καὶ Σιδῶνα ἐλαφροτέρα θέλει εἶσθαι ἡ τιμωρία ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως παρὰ εἰς ἐσᾶς. 23 Καὶ σύ, Καπερναούμ, ἡ ὑψωθεῖσα ἕως τοῦ οὐρανοῦ, θέλεις καταβιβασθῆ ἕως Άδου· διότι ἐὰν τὰ θαύματα τὰ γενόμενα ἐν σοὶ ἐγίνοντο ἐν Σοδόμοις, ἤθελον μείνει μέχρι τῆς σήμερον. 24 Πλήν σᾶς λέγω, ὅτι εἰς τὴν γῆν τῶν Σοδόμων ἐλαφροτέρα θέλει εἶσθαι ἡ τιμωρία ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως παρὰ εἰς σέ.
25 ᾿Εν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπε· Δοξάζω σε, Πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ εἰς νήπια· 26 ναί, ὦ Πάτερ, διότι οὕτως ἔγεινεν ἀρεστὸν ἔμπροσθέν σου. 27 Πάντα παρεδόθησαν εἰς ἐμὲ ἀπὸ τοῦ Πατρὸς μου· καὶ οὐδεὶς γινώσκει τὸν Υἱὸν εἰ μή ὁ Πατήρ· οὐδὲ τὸν Πατέρα γινώσκει τις εἰμή ὁ Υἱὸς καὶ εἰς ὅντινα θέλει ὁ Υἱὸς νὰ ἀποκαλύψῃ αὐτόν. 28 Ἔλθετε πρὸς με, πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, καὶ ἐγὼ θέλω σᾶς ἀναπαύσει. 29 Ἄρατε τὸν ζυγὸν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, διότι πρᾶος εἶμαι καὶ ταπεινὸς τὴν καρδίαν, καὶ θέλετε εὑρεῖ ἀνάπαυσιν ἐν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· 30 διότι ὁ ζυγὸς μου εἶναι καλὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν.