Η Επιστολή του Ιακώβου
1 Ο Ιάκωβος,+ δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς τις 12 φυλές που είναι διασκορπισμένες:
Χαίρετε!
2 Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες,+ 3 γνωρίζοντας ότι η δοκιμασμένη ποιότητα της πίστης σας παράγει υπομονή.+ 4 Η υπομονή όμως ας ολοκληρώσει το έργο της, ώστε να είστε πλήρεις και υγιείς από όλες τις απόψεις, χωρίς να υστερείτε σε τίποτα.+
5 Αν λοιπόν κάποιος από εσάς υστερεί σε σοφία, ας ζητάει από τον Θεό,+ γιατί αυτός δίνει σε όλους γενναιόδωρα και χωρίς να περιφρονεί* κανέναν,+ και θα του δοθεί.+ 6 Αλλά ας ζητάει με πίστη,+ χωρίς να αμφιβάλλει καθόλου,+ γιατί αυτός που αμφιβάλλει μοιάζει με κύμα της θάλασσας που το σπρώχνει ο άνεμος και το παρασύρει εδώ και εκεί. 7 Μάλιστα, αυτός ο άνθρωπος δεν πρέπει να περιμένει ότι θα λάβει κάτι από τον Ιεχωβά·* 8 είναι αναποφάσιστος,+ ασταθής σε όλες τις οδούς του.
9 Αλλά ας χαίρεται* ο ταπεινός αδελφός για την εξύψωσή του+ 10 και ο πλούσιος για την ταπείνωσή του,+ επειδή θα παρέλθει σαν άνθος του αγρού. 11 Διότι όπως ανατέλλει ο ήλιος με τη φοβερή του ζέστη και ξεραίνει το φυτό, και το άνθος του πέφτει και η εξωτερική ομορφιά του χάνεται, έτσι και ο πλούσιος θα σβήσει ενώ ασχολείται με τις επιδιώξεις του.+
12 Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που υπομένει δοκιμασία,+ επειδή, όταν γίνει επιδοκιμασμένος, θα λάβει το στεφάνι της ζωής,+ το οποίο υποσχέθηκε ο Ιεχωβά* σε εκείνους που Τον αγαπούν.+ 13 Κανείς όταν περνάει δοκιμασία να μη λέει: «Από τον Θεό δοκιμάζομαι». Διότι ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε και δοκιμάζει ο ίδιος κανέναν. 14 Αντίθετα, ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται* από την ίδια του την επιθυμία.+ 15 Έπειτα η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία, και η αμαρτία, αφού εκτελεστεί, γεννάει τον θάνατο.+
16 Μην παροδηγείστε, αγαπητοί μου αδελφοί. 17 Κάθε καλό και τέλειο δώρο έρχεται από πάνω,+ καθώς κατεβαίνει από τον Πατέρα των ουράνιων φώτων,+ ο οποίος δεν μεταβάλλεται ούτε αλλάζει σαν τις σκιές που μετατοπίζονται.*+ 18 Θέλημά του ήταν να μας γεννήσει μέσω του λόγου της αλήθειας,+ ώστε να γίνουμε κατά κάποιον τρόπο πρώτοι καρποί από τα πλάσματά του.+
19 Αυτό να γνωρίζετε, αγαπητοί μου αδελφοί: Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι γρήγορος στο να ακούει, αργός στο να μιλάει,+ αργός σε θυμό,+ 20 διότι ο θυμός του ανθρώπου δεν έχει ως αποτέλεσμα τη δικαιοσύνη του Θεού.+ 21 Γι’ αυτό, να αποβάλετε κάθε ακαθαρσία και κάθε ίχνος κακίας,*+ και να δεχτείτε με πραότητα την εμφύτευση του λόγου ο οποίος μπορεί να σας σώσει.*
22 Ωστόσο, να γίνεστε εκτελεστές του λόγου+ και όχι μόνο ακροατές, εξαπατώντας τον εαυτό σας με εσφαλμένη λογίκευση. 23 Αν κάποιος είναι ακροατής του λόγου και όχι εκτελεστής,+ μοιάζει με άνθρωπο που κοιτάζει το πρόσωπό του* στον καθρέφτη. 24 Αυτός κοιτάζει τον εαυτό του, φεύγει και αμέσως ξεχνάει τι άνθρωπος είναι. 25 Αλλά εκείνος ο οποίος εμβαθύνει στον τέλειο νόμο+ της ελευθερίας και παραμένει σε αυτόν δεν έχει γίνει ακροατής που ξεχνάει, αλλά εκτελεστής του έργου· και θα είναι ευτυχισμένος σε αυτό που κάνει.+
26 Αν κανείς νομίζει ότι είναι λάτρης του Θεού* αλλά δεν χαλιναγωγεί τη γλώσσα του,+ εξαπατά την καρδιά του, και η λατρεία* του είναι μάταιη. 27 Η λατρεία* που είναι καθαρή και αμόλυντη από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας είναι αυτή: Να φροντίζει κανείς τα ορφανά+ και τις χήρες+ στη θλίψη τους+ και να κρατάει τον εαυτό του ακηλίδωτο από τον κόσμο.+