ശമുവേൽ രണ്ടാം ഭാഗം

1 ശൗൽ മരിച്ചു. ദാവീദ്‌ അമാ​ലേ​ക്യ​രെ തോൽപ്പി​ച്ച്‌ മടങ്ങി​യെത്തി. രണ്ടു ദിവസം ദാവീദ്‌ സിക്ലാഗിൽ+ താമസി​ച്ചു. 2 മൂന്നാം ദിവസം ശൗലിന്റെ പാളയ​ത്തിൽനിന്ന്‌ ഒരാൾ അവിടെ വന്നു. അയാൾ വസ്‌ത്രം കീറി തലയിൽ മണ്ണു വാരി​യി​ട്ടി​രു​ന്നു. ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്ത്‌ എത്തിയ​പ്പോൾ അയാൾ നിലത്ത്‌ വീണ്‌ സാഷ്ടാം​ഗം നമസ്‌ക​രി​ച്ചു.

3 ദാവീദ്‌ അയാ​ളോട്‌, “നിങ്ങൾ എവി​ടെ​നിന്ന്‌ വരുന്നു” എന്നു ചോദി​ച്ചു. അപ്പോൾ അയാൾ, “ഞാൻ ഇസ്രായേൽപാ​ള​യ​ത്തിൽനിന്ന്‌ രക്ഷപ്പെട്ട്‌ വരുക​യാണ്‌” എന്നു പറഞ്ഞു. 4 ദാവീദ്‌ അയാ​ളോ​ടു ചോദി​ച്ചു: “എന്തുണ്ടാ​യി? ദയവുചെ​യ്‌ത്‌ എന്നോടു പറയൂ.” അപ്പോൾ അയാൾ പറഞ്ഞു: “ജനം യുദ്ധത്തിൽ തോ​റ്റോ​ടി. അനേകർ മരിച്ചു​വീ​ണു. അവരോടൊ​പ്പം, ശൗലും മകൻ യോനാ​ഥാ​നും മരിച്ചു.”+ 5 അപ്പോൾ, വാർത്ത കൊണ്ടു​വന്ന ആ യുവാ​വിനോ​ടു ദാവീദ്‌ ചോദി​ച്ചു: “ശൗലും യോനാ​ഥാ​നും മരി​ച്ചെന്ന്‌ നിങ്ങൾക്ക്‌ എങ്ങനെ അറിയാം?” 6 അപ്പോൾ അയാൾ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ യാദൃ​ച്ഛി​ക​മാ​യി ഗിൽബോവ+ പർവത​ത്തിലെ​ത്തി​യപ്പോൾ അതാ, ശൗൽ അവിടെ തന്റെ കുന്തത്തിൽ ഊന്നി നിൽക്കു​ന്നു. രഥങ്ങളും കുതി​ര​പ്പ​ട​യാ​ളി​ക​ളും തൊട്ട​ടുത്ത്‌ എത്തിയി​രു​ന്നു.+ 7 ശൗൽ തിരി​ഞ്ഞുനോ​ക്കി​യപ്പോൾ എന്നെ കണ്ട്‌ അടു​ത്തേക്കു വിളിച്ചു. ‘ഞാൻ ഇതാ!’ എന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞു. 8 അദ്ദേഹം എന്നോട്‌, ‘നീ ആരാണ്‌’ എന്നു ചോദി​ച്ചപ്പോൾ, ‘ഒരു അമാ​ലേ​ക്യൻ’+ എന്നു ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. 9 അപ്പോൾ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ‘ദയവായി എന്റെ അടു​ത്തേക്കു വന്ന്‌ എന്നെ​യൊ​ന്നു കൊല്ലൂ. കാരണം, ഞാൻ കഠോ​രവേ​ദ​ന​യി​ലാണ്‌. എന്റെ ജീവ​നൊ​ട്ടു പോയി​ട്ടു​മില്ല.’ 10 അതുകൊണ്ട്‌, ഞാൻ അങ്ങോട്ടു ചെന്ന്‌ അദ്ദേഹത്തെ കൊന്നു.+ കാരണം, മുറി​വേറ്റ്‌ വീണ അദ്ദേഹം എന്തായാ​ലും രക്ഷപ്പെ​ടില്ലെന്ന്‌ എനിക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. പിന്നെ, ഞാൻ അദ്ദേഹം ധരിച്ചി​രുന്ന കിരീടവും* തോൾവ​ള​യും എടുത്തു. ഞാൻ അവ, ഇതാ എന്റെ യജമാ​ന​നായ അങ്ങയുടെ അടുത്ത്‌ കൊണ്ടു​വ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.”

11 ഇതു കേട്ട ഉടനെ ദാവീദ്‌ വസ്‌ത്രം കീറി. ദാവീ​ദിന്റെ​കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന എല്ലാവ​രും അങ്ങനെ​തന്നെ ചെയ്‌തു. 12 ശൗലും മകനായ യോനാ​ഥാ​നും യഹോ​വ​യു​ടെ ജനവും ഇസ്രായേൽഗൃഹവും+ വാളാൽ വീണുപോ​യ​തുകൊണ്ട്‌ അവർ അവരെ ഓർത്ത്‌ വിലപി​ച്ച്‌ കരഞ്ഞ്‌ വൈകുന്നേ​രം​വരെ ഉപവസി​ച്ചു.+

13 വാർത്ത കൊണ്ടു​വന്ന യുവാ​വിനോ​ടു ദാവീദ്‌, “നിങ്ങൾ എവിട​ത്തു​കാ​ര​നാണ്‌” എന്നു ചോദി​ച്ചു. “ഇസ്രായേ​ലിൽ താമസ​മാ​ക്കിയ ഒരു അമാ​ലേ​ക്യ​ന്റെ മകനാണു ഞാൻ” എന്ന്‌ അയാൾ പറഞ്ഞു. 14 ദാവീദ്‌ അയാ​ളോട്‌ ചോദി​ച്ചു: “യഹോ​വ​യു​ടെ അഭിഷി​ക്തനെ കൊല്ലാൻവേണ്ടി കൈ ഉയർത്താൻ നിനക്ക്‌ എങ്ങനെ ധൈര്യം വന്നു?”+ 15 എന്നിട്ട്‌, ദാവീദ്‌ യുവാ​ക്ക​ളിലൊ​രാ​ളെ വിളിച്ച്‌, “വന്ന്‌ ഇവനെ വെട്ടിക്കൊ​ല്ലൂ” എന്നു പറഞ്ഞു. ഉടനെ, ആ യുവാവ്‌ അമാ​ലേ​ക്യ​നെ വെട്ടി​വീ​ഴ്‌ത്തി, അയാൾ മരിച്ചു.+ 16 ദാവീദ്‌ അമാ​ലേ​ക്യനോ​ടു പറഞ്ഞു: “നിന്റെ രക്തത്തിന്‌ ഉത്തരവാ​ദി നീതന്നെ. കാരണം, ‘യഹോ​വ​യു​ടെ അഭിഷി​ക്തനെ കൊന്നതു ഞാനാണ്‌’ എന്നു പറഞ്ഞ്‌ നിന്റെ വായ്‌തന്നെ നിനക്ക്‌ എതിരെ സാക്ഷി പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.”+

17 പിന്നെ, ദാവീദ്‌ ശൗലിനെ​യും ശൗലിന്റെ മകനായ യോനാ​ഥാനെ​യും കുറിച്ച്‌ ഒരു വിലാ​പ​കാ​വ്യം ചൊല്ലി.+ 18 “വില്ല്‌” എന്ന ഈ വിലാ​പ​കാ​വ്യം യഹൂദാ​ജ​നത്തെ പഠിപ്പി​ക്ക​ണമെ​ന്നും ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു. യാശാരിന്റെ+ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ എഴുതി​യി​രി​ക്കുന്ന ആ കാവ്യം ഇതാണ്‌:

19 “ഇസ്രാ​യേലേ, നിന്റെ മനോ​ഹാ​രിത നിൻ ഗിരി​ക​ളിൽ വീണ്‌ പൊലി​ഞ്ഞ​ല്ലോ!+

നിന്റെ വീരന്മാർ വീണുപോ​യ​ല്ലോ!

25 വീരന്മാർ യുദ്ധത്തിൽ വീണുപോ​യ​ല്ലോ!

നിൻ ഗിരി​ക​ളിൽ യോനാ​ഥാൻ മരിച്ചു​കി​ട​ക്കു​ന്നു!+

എന്നോ​ടു​ള്ള നിന്റെ സ്‌നേഹം സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ പ്രേമത്തെ​ക്കാൾ വിശിഷ്ടം!+

2 അതിനു ശേഷം ദാവീദ്‌ യഹോ​വയോട്‌, “യഹൂദ​യി​ലെ ഏതെങ്കി​ലും നഗരത്തി​ലേക്കു ഞാൻ പോക​ണോ” എന്നു ചോദി​ച്ചു.+ അപ്പോൾ യഹോവ, “പോകൂ” എന്നു പറഞ്ഞു. “ഞാൻ എവി​ടേ​ക്കാ​ണു പോ​കേ​ണ്ടത്‌” എന്നു ദാവീദ്‌ ചോദി​ച്ചപ്പോൾ, “ഹെ​ബ്രോ​നിലേക്ക്‌”+ എന്നു മറുപടി കിട്ടി. 2 അങ്ങനെ, ദാവീദ്‌ ഭാര്യ​മാ​രായ ജസ്രീൽക്കാ​രി അഹീനോവമിനെയും+ കർമേൽക്കാ​ര​നായ നാബാ​ലി​ന്റെ വിധവ അബീഗയിലിനെയും+ കൂട്ടി അങ്ങോട്ടു പോയി. 3 കൂടാതെ, തന്റെകൂടെ​യുള്ള ആളുകളെയും+ അവരുടെ വീട്ടി​ലു​ള്ള​വരെ​യും ദാവീദ്‌ കൊണ്ടുപോ​യി. അവർ ഹെ​ബ്രോ​നു ചുറ്റു​മുള്ള നഗരങ്ങ​ളിൽ താമസ​മു​റ​പ്പി​ച്ചു. 4 പിന്നീട്‌ യഹൂദാ​പു​രു​ഷ​ന്മാർ വന്ന്‌ ദാവീ​ദി​നെ യഹൂദാഗൃഹത്തിന്റെ+ രാജാ​വാ​യി അഭി​ഷേകം ചെയ്‌തു.

അവർ ദാവീ​ദിനോട്‌, “യാബേശ്‌-ഗിലെ​യാ​ദി​ലു​ള്ള​വ​രാണ്‌ ശൗലിനെ അടക്കം ചെയ്‌തത്‌” എന്നു പറഞ്ഞു. 5 അതുകൊണ്ട്‌, ദാവീദ്‌ യാബേശ്‌-ഗിലെ​യാ​ദു​കാ​രു​ടെ അടു​ത്തേക്കു ദൂതന്മാ​രെ അയച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “നിങ്ങൾ നിങ്ങളു​ടെ യജമാ​ന​നായ ശൗലിനെ അടക്കം ചെയ്‌ത്‌+ അദ്ദേഹ​ത്തോ​ട്‌ അചഞ്ചല​മായ സ്‌നേഹം കാണി​ച്ച​തുകൊണ്ട്‌ യഹോവ നിങ്ങളെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കട്ടെ. 6 യഹോവ നിങ്ങ​ളോട്‌ അചഞ്ചല​മായ സ്‌നേ​ഹ​വും വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യും കാണി​ക്കട്ടെ. നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ചെയ്‌ത​തുകൊണ്ട്‌ ഞാനും നിങ്ങ​ളോ​ടു ദയ കാണി​ക്കും.+ 7 ശക്തരും ധീരരും ആയിരി​ക്കൂ. നിങ്ങളു​ടെ യജമാ​ന​നായ ശൗലിന്റെ മരണ​ത്തെ​ത്തു​ടർന്ന്‌ യഹൂദാ​ഗൃ​ഹം എന്നെ അവരുടെ രാജാ​വാ​യി അഭി​ഷേകം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.”

8 പക്ഷേ, നേരിന്റെ മകനും ശൗലിന്റെ സൈന്യാ​ധി​പ​നും ആയ അബ്‌നേർ+ ശൗലിന്റെ മകനായ ഈശ്‌-ബോശെത്തിനെ+ മഹനയീമിലേക്കു+ കൊണ്ടു​വന്ന്‌ 9 അയാളെ അശ്‌ഹൂ​ര്യ​രുടെ​യും ഗിലെ​യാദ്‌,+ ജസ്രീൽ,+ എഫ്രയീം,+ ബന്യാ​മീൻ എന്നിങ്ങനെ മുഴുവൻ ഇസ്രായേ​ലിന്റെ​യും രാജാ​വാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. 10 ശൗലിന്റെ മകനായ ഈശ്‌-ബോ​ശെത്ത്‌ ഇസ്രായേ​ലി​ന്റെ രാജാ​വാ​യപ്പോൾ അയാൾക്ക്‌ 40 വയസ്സാ​യി​രു​ന്നു. അയാൾ രണ്ടു വർഷം ഭരിച്ചു. പക്ഷേ യഹൂദാ​ഗൃ​ഹം ദാവീ​ദി​നെ പിന്തു​ണച്ചു.+ 11 ദാവീദ്‌ യഹൂദാ​ഗൃ​ഹ​ത്തി​ന്റെ രാജാ​വാ​യി ഹെ​ബ്രോ​നിൽ ഏഴു വർഷവും ആറു മാസവും ഭരിച്ചു.+

12 പിന്നീട്‌, നേരിന്റെ മകനായ അബ്‌നേ​രും ശൗലിന്റെ മകനായ ഈശ്‌-ബോ​ശെ​ത്തി​ന്റെ ദാസന്മാ​രും മഹനയീമിൽനിന്ന്‌+ ഗിബെയോനിലേക്കു+ പോയി. 13 സെരൂയയുടെ+ മകനായ യോവാബും+ ദാവീ​ദി​ന്റെ ദാസന്മാ​രും അവരുടെ നേരെ ചെന്നു. ഗിബെയോ​നി​ലെ കുളത്തി​ന്‌ അരി​കെവെച്ച്‌ അവർ കണ്ടുമു​ട്ടി. ഒരു കൂട്ടർ കുളത്തി​ന്റെ ഇക്കരെ​യും മറ്റവർ അക്കരെ​യും ഇരുന്നു. 14 ഒടുവിൽ, അബ്‌നേർ യോവാ​ബിനോട്‌, “യുവാക്കൾ എഴു​ന്നേറ്റ്‌ നമ്മുടെ മുന്നിൽവെച്ച്‌ ഏറ്റുമു​ട്ടട്ടെ”* എന്നു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ യോവാ​ബ്‌, “ശരി, അങ്ങനെ​യാ​കട്ടെ” എന്നു പറഞ്ഞു. 15 അങ്ങനെ, അവർ എഴു​ന്നേറ്റ്‌ നിശ്ചയിച്ച എണ്ണമനു​സ​രിച്ച്‌ മുന്നോ​ട്ടു വന്നു. ബന്യാ​മീ​ന്യ​രുടെ​യും ശൗലിന്റെ മകനായ ഈശ്‌-ബോ​ശെ​ത്തിന്റെ​യും പക്ഷത്തു​നിന്ന്‌ 12 പേരും ദാവീ​ദി​ന്റെ ദാസന്മാ​രു​ടെ പക്ഷത്തു​നിന്ന്‌ 12 പേരും ആണ്‌ വന്നത്‌. 16 അവർ പരസ്‌പരം എതിരാ​ളി​യു​ടെ മുടിക്കു പിടിച്ച്‌ ശരീര​ത്തി​ന്റെ പാർശ്വ​ത്തിൽ വാൾ കുത്തി​ക്ക​യറ്റി. അങ്ങനെ, അവരെ​ല്ലാം ഒന്നിച്ച്‌ വീണു. ഗിബെയോ​നി​ലെ ആ സ്ഥലത്തിന്‌ അങ്ങനെ ഹെൽക്കത്ത്‌-ഹസ്സൂരീം എന്നു പേര്‌ വന്നു.

17 അന്നത്തെ ആ ഏറ്റുമു​ട്ടൽ വളരെ രൂക്ഷമാ​യി. അബ്‌നേ​രും ഇസ്രാ​യേൽ പുരു​ഷ​ന്മാ​രും ഒടുവിൽ ദാവീ​ദി​ന്റെ ദാസന്മാ​രു​ടെ മുന്നിൽ പരാജി​ത​രാ​യി. 18 സെരൂയയുടെ മൂന്നു പുത്രന്മാരായ+ യോവാബും+ അബീശായിയും+ അസാഹേലും+ അപ്പോൾ അവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അസാ​ഹേ​ലോ മാനിനെപ്പോ​ലെ വേഗമു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നു. 19 അസാഹേൽ ഇടംവലം തിരി​യാ​തെ അബ്‌നേ​രിനെ​ത്തന്നെ പിന്തു​ടർന്നു, 20 തിരിഞ്ഞുനോക്കിയ അബ്‌നേർ അസാ​ഹേ​ലിനോട്‌, “ആരാ, അസാ​ഹേ​ലോ” എന്നു ചോദി​ച്ച​തിന്‌ “അതെ, ഞാൻതന്നെ” എന്ന്‌ അസാഹേൽ പറഞ്ഞു. 21 അപ്പോൾ, അബ്‌നേർ അസാ​ഹേ​ലിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഇടത്തോ​ട്ടോ വലത്തോ​ട്ടോ തിരിഞ്ഞ്‌ യുവാ​ക്ക​ളിൽ ഒരാളെ പിടി​കൂ​ടി അവന്റെ പക്കലു​ള്ളതെ​ല്ലാം നീ എടുത്തുകൊ​ള്ളൂ.” പക്ഷേ, പിന്തി​രി​യാൻ അസാ​ഹേ​ലി​നു ഭാവമി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. 22 അതുകൊണ്ട്‌ അബ്‌നേർ അസാ​ഹേ​ലിനോ​ടു വീണ്ടും പറഞ്ഞു: “എന്നെ പിന്തു​ട​രു​ന്നതു നിറുത്തൂ. എന്നെ​ക്കൊണ്ട്‌ എന്തിന്‌ ഒരു കൊല ചെയ്യി​ക്കണം? നിന്നെ കൊന്നി​ട്ട്‌ ഞാൻ എങ്ങനെ നിന്റെ സഹോ​ദ​ര​നായ യോവാ​ബി​ന്റെ മുഖത്ത്‌ നോക്കും?” 23 പക്ഷേ, പിന്തി​രി​യാൻ അസാഹേൽ കൂട്ടാ​ക്കി​യില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌, അബ്‌നേർ കുന്തത്തി​ന്റെ പിൻഭാ​ഗംകൊണ്ട്‌ അസാ​ഹേ​ലി​ന്റെ വയറ്റത്ത്‌ കുത്തി.+ കുന്തം മറുവ​ശ​ത്തു​കൂ​ടി പുറത്തു​വന്നു. അസാഹേൽ അവിടെ വീണ്‌ തത്‌ക്ഷണം മരിച്ചു. അസാഹേൽ മരിച്ചു​കി​ട​ന്നി​ടത്ത്‌ എത്തുന്ന​വരെ​ല്ലാം സ്‌തബ്ധ​രാ​യി നിന്നുപോ​യി.

24 പിന്നെ, യോവാ​ബും അബീശാ​യി​യും അബ്‌നേ​രി​നെ പിന്തു​ടർന്ന്‌ ചെന്നു. സൂര്യൻ അസ്‌ത​മി​ക്കാ​റാ​യപ്പോൾ അവർ ഗിബെ​യോൻ വിജനഭൂമിയിലേക്കുള്ള* വഴിയിൽ ഗീയയ്‌ക്ക്‌ അഭിമു​ഖ​മാ​യുള്ള എമ്മയിലെ കുന്നിൽ എത്തി​ച്ചേർന്നു. 25 ബന്യാ​മീ​ന്യരോ അബ്‌നേ​രി​ന്റെ ചുറ്റും ഒന്നിച്ചു​കൂ​ടി. അവർ ഒരുമി​ച്ച്‌ ഒരു സംഘമാ​യി അവിടെ ഒരു കുന്നി​ന്മേൽ നിലയു​റ​പ്പി​ച്ചു. 26 അപ്പോൾ, അബ്‌നേർ യോവാ​ബിനോ​ടു വിളി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു: “സംഹാരം എന്നും തുടര​ണമെ​ന്നാ​ണോ? ഇതു ദുരന്ത​ത്തി​ലേ കലാശി​ക്കൂ എന്നു നിനക്ക്‌ അറിയി​ല്ലേ? തങ്ങളുടെ സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ പിന്തു​ട​രു​ന്നതു മതിയാ​ക്കു​ന്ന​തിനെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ജനത്തോ​ടു പറയാൻ നീ ഇനിയും എത്ര നാൾ വൈകി​ക്കും?” 27 അപ്പോൾ, യോവാ​ബ്‌ പറഞ്ഞു: “സത്യദൈ​വ​മാ​ണെ, നീ പറഞ്ഞി​ല്ലാ​യി​രുന്നെ​ങ്കിൽ ജനം സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ പിന്തു​ട​രു​ന്നതു രാവിലെ മാത്രമേ നിറു​ത്തു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ.” 28 യോവാബ്‌ അപ്പോൾ കൊമ്പു വിളിച്ചു. യോവാ​ബി​ന്റെ ആളുകൾ ഇസ്രായേ​ലി​നെ പിന്തു​ട​രു​ന്നതു നിറുത്തി. അങ്ങനെ, പോരാ​ട്ടം അവസാ​നി​ച്ചു.

29 അബ്‌നേരും അബ്‌നേ​രി​ന്റെ ആളുക​ളും ആ രാത്രി മുഴു​വ​നും അരാബയിലൂടെ+ യാത്ര ചെയ്‌ത​ശേഷം യോർദാൻ കടന്ന്‌ മലയി​ടു​ക്കു മുഴുവൻ* താണ്ടി ഒടുവിൽ മഹനയീമിൽ+ എത്തി. 30 അബ്‌നേരിനെ പിന്തു​ട​രു​ന്നതു മതിയാ​ക്കിയ യോവാ​ബ്‌ പിന്നീട്‌, ജനത്തെയെ​ല്ലാം ഒന്നിച്ചു​കൂ​ട്ടി. അസാ​ഹേ​ലി​നെ കൂടാതെ ദാവീ​ദി​ന്റെ ദാസന്മാ​രിൽ 19 പേരെ കാണാ​നി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. 31 പക്ഷേ, ദാവീ​ദി​ന്റെ ദാസന്മാർ ബന്യാ​മീ​ന്യരെ​യും അബ്‌നേ​രി​ന്റെ ആളുകളെ​യും തോൽപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. അവരുടെ​കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന 360 പേർ മരിച്ചു​വീ​ണു. 32 യോവാബും യോവാ​ബി​ന്റെ ആളുക​ളും അസാഹേലിന്റെ+ മൃത​ദേഹം കൊണ്ടു​വന്ന്‌ ബേത്ത്‌ലെഹെമിലുള്ള+ അസാ​ഹേ​ലി​ന്റെ അപ്പന്റെ കല്ലറയിൽ അടക്കി. തുടർന്ന്‌, അവർ രാത്രി മുഴുവൻ സഞ്ചരിച്ച്‌ പുലർച്ചെ ഹെബ്രോനിൽ+ എത്തി​ച്ചേർന്നു.

3 ശൗലിന്റെ കുടും​ബ​വും ദാവീ​ദി​ന്റെ കുടും​ബ​വും തമ്മിലുള്ള യുദ്ധം ഏറെക്കാ​ലം നീണ്ടു. ദാവീദ്‌ ശക്തിയാർജി​ച്ചുകൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.+ ശൗലിന്റെ ഗൃഹമാ​കട്ടെ, അടിക്കടി ക്ഷയിച്ചുകൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.+

2 അതിനിടെ ഹെബ്രോനിൽവെച്ച്‌+ ദാവീ​ദി​നു പുത്ര​ന്മാർ ഉണ്ടായി. ജസ്രീൽക്കാ​രി​യായ അഹീനോവമിൽ+ ജനിച്ച അമ്‌നോനായിരുന്നു+ മൂത്ത മകൻ. 3 കർമേൽക്കാരനായ നാബാ​ലി​ന്റെ വിധവ അബീഗയിലിൽ+ ജനിച്ച കിലെ​യാ​ബാ​യി​രു​ന്നു രണ്ടാമൻ. ഗശൂർരാ​ജാ​വായ തൽമായിയുടെ+ മകൾ മാഖയിൽ ജനിച്ച അബ്‌ശാലോമായിരുന്നു+ മൂന്നാമൻ. 4 ഹഗ്ഗീത്തിൽ ജനിച്ച അദോനിയയായിരുന്നു+ നാലാമൻ. അഞ്ചാമൻ അബീതാ​ലിൽ ജനിച്ച ശെഫത്യ. 5 ദാവീദിന്‌ എഗ്ല എന്ന ഭാര്യ​യിൽ ജനിച്ച യി​ത്രെ​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു ആറാമൻ. ഇവരാണു ഹെ​ബ്രോ​നിൽവെച്ച്‌ ദാവീ​ദി​നു ജനിച്ച ആൺമക്കൾ.

6 ശൗലിന്റെ കുടും​ബ​വും ദാവീ​ദി​ന്റെ കുടും​ബ​വും തമ്മിലുള്ള യുദ്ധം തുടർന്നു. ഇതിനി​ടെ അബ്‌നേർ+ ശൗൽഗൃ​ഹ​ത്തിൽ കൂടു​തൽക്കൂ​ടു​തൽ സ്വാധീ​നം നേടിക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. 7 ശൗലിന്‌ രിസ്‌പ+ എന്നു പേരുള്ള ഒരു ഉപപത്‌നി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.* അയ്യയുടെ മകളാ​യി​രു​ന്നു രിസ്‌പ. ഈശ്‌-ബോശെത്ത്‌+ അബ്‌നേ​രിനോട്‌, “എന്റെ അപ്പന്റെ ഉപപത്‌നി​യുടെ​കൂ​ടെ നീ കിടന്നത്‌ എന്തിന്‌”+ എന്നു ചോദി​ച്ചു. 8 അതു കേട്ട​പ്പോൾ അബ്‌നേ​രി​നു കടുത്ത ദേഷ്യം വന്നു. അയാൾ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ എന്താ യഹൂദ​യി​ലെ ഒരു പട്ടിയോ?* ഇന്ന്‌ ഈ നിമി​ഷം​വരെ ഞാൻ നിന്റെ അപ്പനായ ശൗലിന്റെ ഗൃഹ​ത്തോ​ടും ശൗലിന്റെ സഹോ​ദ​ര​ന്മാരോ​ടും സുഹൃ​ത്തു​ക്കളോ​ടും അചഞ്ചല​മായ സ്‌നേഹം കാണിച്ചു. ഇതുവരെ ഞാൻ നിന്നെ ദാവീ​ദിന്‌ ഒറ്റി​ക്കൊ​ടു​ത്തി​ട്ടു​മില്ല. എന്നിട്ടും ഒരു സ്‌ത്രീ​യു​ടെ കാര്യം പറഞ്ഞ്‌ നീ എന്നെ കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നോ? 9 യഹോവ ദാവീ​ദിനോ​ടു സത്യം ചെയ്‌ത​തുപോലെ​തന്നെ ഞാൻ ദാവീ​ദി​നു ചെയ്‌തുകൊ​ടു​ക്കു​ന്നില്ലെ​ങ്കിൽ ദൈവം ഞാൻ അർഹി​ക്കു​ന്ന​തും അതിൽ അധിക​വും എന്നോടു ചെയ്യട്ടെ.+ 10 രാജ്യാധികാരം ശൗൽഗൃ​ഹ​ത്തിൽനിന്ന്‌ എടുത്തു​മാ​റ്റുമെ​ന്നും ദാവീ​ദി​ന്റെ സിംഹാ​സനം ദാൻ മുതൽ ബേർ-ശേബ+ വരെ ഇസ്രായേ​ലി​ലും യഹൂദ​യി​ലും സ്ഥാപി​ക്കുമെ​ന്നും ദൈവം സത്യം ചെയ്‌തി​ട്ടു​ണ്ട​ല്ലോ.” 11 പക്ഷേ, അബ്‌നേ​രി​നെ പേടിയായിരുന്നതുകൊണ്ട്‌+ ഈശ്‌-ബോ​ശെത്ത്‌ ഒരു വാക്കുപോ​ലും എതിർത്തു​പ​റ​ഞ്ഞില്ല.

12 അബ്‌നേർ ഉടനെ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടു​ത്തേക്കു ദൂതന്മാ​രെ അയച്ച്‌, “ദേശം ആരു​ടേ​താണ്‌” എന്നു ചോദി​ച്ചു. അബ്‌നേർ ഇങ്ങനെ​യും പറഞ്ഞു: “എന്നോട്‌ ഒരു ഉടമ്പടി ചെയ്യുക. ഇസ്രായേ​ലി​നെ മുഴുവൻ അങ്ങയുടെ പക്ഷത്തേക്കു തിരി​ക്കാൻ എന്നെ​ക്കൊ​ണ്ടാ​കു​ന്നതെ​ല്ലാം ഞാൻ ചെയ്യാം.”+ 13 അപ്പോൾ ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു: “വളരെ നല്ലത്‌! ഞാൻ താങ്ക​ളോട്‌ ഉടമ്പടി ചെയ്യാം. പക്ഷേ ഒരു വ്യവസ്ഥ മാത്രം: എന്നെ കാണാൻ വരു​മ്പോൾ ശൗലിന്റെ മകൾ മീഖളിനെ+ എന്റെ അടുത്ത്‌ കൊണ്ടു​വ​രണം. മീഖളി​ല്ലാ​തെ താങ്കൾ എന്നെ മുഖം കാണി​ക്ക​രുത്‌.” 14 പിന്നെ, ദാവീദ്‌ ശൗലിന്റെ മകനായ ഈശ്‌-ബോശെത്തിന്റെ+ അടുത്ത്‌ ദൂതന്മാ​രെ അയച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ 100 ഫെലി​സ്‌ത്യ​രു​ടെ അഗ്രചർമം നൽകി വിവാഹം ഉറപ്പിച്ച എന്റെ ഭാര്യ മീഖളി​നെ എനിക്കു തരുക.”+ 15 അങ്ങനെ ഈശ്‌-ബോ​ശെത്ത്‌, മീഖളി​ന്റെ ഭർത്താ​വും ലയീശി​ന്റെ മകനും ആയ പൽത്തിയേലിന്റെ+ അടുത്തു​നിന്ന്‌ മീഖളി​നെ പിടി​ച്ചുകൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ ആളയച്ചു. 16 പക്ഷേ, മീഖളി​ന്റെ ഭർത്താവ്‌ കരഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട്‌ ബഹൂരീം+ വരെ ഭാര്യ​യു​ടെ പിന്നാലെ വന്നു. അപ്പോൾ, അബ്‌നേർ അയാ​ളോട്‌, “പോകൂ! തിരിച്ച്‌ പോകൂ!” എന്നു പറഞ്ഞു; അയാൾ മടങ്ങിപ്പോ​യി.

17 അതിനിടെ, അബ്‌നേർ ഇസ്രായേൽമൂപ്പന്മാർക്ക്‌* ഈ സന്ദേശം അയച്ചു: “ദാവീ​ദി​നെ രാജാ​വാ​യി കിട്ടാൻ കുറച്ച്‌ കാലമാ​യി നിങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തല്ലേ? 18 ഇപ്പോൾ, വേണ്ടതു ചെയ്യുക. കാരണം, യഹോവ ദാവീ​ദിനോട്‌, ‘എന്റെ ദാസനായ ദാവീദിന്റെ+ കൈ​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ എന്റെ ജനമായ ഇസ്രായേ​ലി​നെ ഫെലി​സ്‌ത്യ​രുടെ​യും മറ്റെല്ലാ ശത്രു​ക്ക​ളുടെ​യും കൈയിൽനി​ന്ന്‌ രക്ഷിക്കും’ എന്നു പറഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌.” 19 പിന്നെ, അബ്‌നേർ ബന്യാമീന്യരോടു+ സംസാ​രി​ച്ചു. ഇസ്രായേ​ലി​നും മുഴുവൻ ബന്യാ​മീൻഗൃ​ഹ​ത്തി​നും സമ്മതമായ കാര്യം ഹെ​ബ്രോ​നി​ലുള്ള ദാവീ​ദി​നെ സ്വകാ​ര്യ​മാ​യി അറിയി​ക്കാൻ അബ്‌നേർ അങ്ങോട്ടു പോകു​ക​യും ചെയ്‌തു.

20 അബ്‌നേർ 20 പുരു​ഷ​ന്മാരെ​യും കൂട്ടി ഹെ​ബ്രോ​നിൽ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്നു. അപ്പോൾ, ദാവീദ്‌ അബ്‌നേ​രി​നും കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വർക്കും ഒരു വിരുന്ന്‌ ഒരുക്കി. 21 തുടർന്ന്‌, അബ്‌നേർ ദാവീ​ദിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഞാൻ ചെന്ന്‌ ഇസ്രായേ​ലി​നെ മുഴുവൻ എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ കൂട്ടി​വ​രു​ത്താം. അവർ അങ്ങയോ​ട്‌ ഒരു ഉടമ്പടി ചെയ്യട്ടെ. അങ്ങനെ, അങ്ങ്‌ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നതെ​ല്ലാം അങ്ങയുടെ ഭരണത്തിൻകീ​ഴി​ലാ​കും.” തുടർന്ന്‌, ദാവീദ്‌ അബ്‌നേ​രി​നെ പറഞ്ഞയച്ചു. അയാൾ സമാധാ​നത്തോ​ടെ തന്റെ വഴിക്കു പോയി.

22 ആ സമയം, ദാവീ​ദി​ന്റെ ദാസന്മാ​രും യോവാ​ബും ഒരു കവർച്ച കഴിഞ്ഞ്‌ ധാരാളം കൊള്ള​മു​ത​ലു​മാ​യി മടങ്ങി​യെത്തി. ദാവീദ്‌ അതി​നോ​ടകം അബ്‌നേ​രി​നെ സമാധാ​നത്തോ​ടെ പറഞ്ഞയ​ച്ചി​രു​ന്ന​തുകൊണ്ട്‌ അബ്‌നേർ അപ്പോൾ ഹെ​ബ്രോ​നിൽ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. 23 യോവാബും+ കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന മുഴുവൻ സൈന്യ​വും മടങ്ങിയെ​ത്തി​യപ്പോൾ യോവാ​ബ്‌ ഈ വാർത്ത അറിഞ്ഞു: “നേരിന്റെ+ മകനായ അബ്‌നേർ+ രാജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ വന്നിരു​ന്നു. രാജാ​വോ അയാളെ പറഞ്ഞയച്ചു. അയാൾ സമാധാ​നത്തോ​ടെ തന്റെ വഴിക്കു പോയി.” 24 അപ്പോൾ, യോവാ​ബ്‌ രാജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌ പറഞ്ഞു: “അങ്ങ്‌ എന്താണ്‌ ഈ ചെയ്‌തത്‌? അബ്‌നേർ ഇവിടെ അങ്ങയുടെ അടുത്ത്‌ വന്നിട്ടും അങ്ങ്‌ എന്തിന്‌ അയാളെ പറഞ്ഞയച്ചു? അയാൾ രക്ഷപ്പെ​ട്ടു​ക​ള​ഞ്ഞി​ല്ലേ? 25 നേരിന്റെ മകനായ അബ്‌നേ​രി​നെ അങ്ങയ്‌ക്ക്‌ അറിയി​ല്ലേ? അങ്ങയെ കബളി​പ്പിച്ച്‌ അങ്ങയുടെ ഓരോ നീക്കവും മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നും അങ്ങ്‌ ചെയ്യു​ന്നതെ​ല്ലാം കണ്ടുപി​ടി​ക്കാ​നും ആണ്‌ അബ്‌നേർ ഇവിടെ വന്നത്‌.”

26 ദാവീദിന്റെ അടുത്തു​നിന്ന്‌ പോയ യോവാ​ബ്‌ അബ്‌നേ​രി​ന്റെ പിന്നാലെ ദൂതന്മാ​രെ അയച്ചു. അവർ അയാളെ സീരാജലസംഭരണിക്കരികിൽനിന്ന്‌* തിരികെ കൊണ്ടു​വന്നു. പക്ഷേ, ഇതൊ​ന്നും ദാവീദ്‌ അറിഞ്ഞില്ല. 27 അബ്‌നേർ ഹെബ്രോനിൽ+ മടങ്ങിയെ​ത്തി​യപ്പോൾ അയാ​ളോ​ടു സ്വകാ​ര്യ​മാ​യി സംസാ​രി​ക്കാൻ യോവാ​ബ്‌ അയാളെ തനിച്ച്‌ കവാട​ത്തി​നു​ള്ളിലേക്കു കൂട്ടിക്കൊ​ണ്ടുപോ​യി. പക്ഷേ, അവി​ടെവെച്ച്‌ യോവാ​ബ്‌ അയാളു​ടെ വയറ്റത്ത്‌ കുത്തി. അബ്‌നേർ മരിച്ചു.+ അങ്ങനെ, സഹോ​ദ​ര​നായ അസാ​ഹേ​ലി​നെ കൊന്നതിനു* യോവാ​ബ്‌ പകരം​വീ​ട്ടി.+ 28 പിന്നീട്‌, ഇക്കാര്യം അറിഞ്ഞ​പ്പോൾ ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു: “നേരിന്റെ മകനായ അബ്‌നേ​രി​ന്റെ രക്തം സംബന്ധിച്ച്‌+ ഞാനും എന്റെ രാജ്യ​വും എന്നും യഹോ​വ​യു​ടെ മുമ്പാകെ നിരപ​രാ​ധി​ക​ളാ​യി​രി​ക്കും. 29 ആ കുറ്റം യോവാബിന്റെ+ തലമേ​ലും അവന്റെ പിതൃഭവനത്തിന്മേലും* ഇരിക്കട്ടെ. സ്രവരോഗിയോ+ കുഷ്‌ഠരോഗിയോ+ തക്ലി​കൊണ്ട്‌ നൂൽ നൂൽക്കുന്ന പുരുഷനോ* വാളാൽ വീഴു​ന്ന​വ​നോ ആഹാര​ത്തി​നാ​യി കേഴുന്നവനോ+ യോവാ​ബി​ന്റെ ഭവനത്തെ ഒരിക്ക​ലും വിട്ടൊ​ഴി​യാ​തി​രി​ക്കട്ടെ!” 30 അങ്ങനെ, ഗിബെയോ​നിൽവെച്ച്‌ നടന്ന യുദ്ധത്തിൽ തങ്ങളുടെ സഹോ​ദ​ര​നായ അസാ​ഹേ​ലി​നെ അബ്‌നേർ+ കൊന്ന​തുകൊണ്ട്‌ യോവാ​ബും സഹോ​ദ​ര​നായ അബീശായിയും+ അബ്‌നേ​രി​നെ കൊലപ്പെ​ടു​ത്തി.+

31 പിന്നെ, ദാവീദ്‌ യോവാ​ബിനോ​ടും കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന എല്ലാ ജനത്തോ​ടും പറഞ്ഞു: “നിങ്ങൾ വസ്‌ത്രം കീറി വിലാ​പ​വ​സ്‌ത്രം ധരിച്ച്‌ അബ്‌നേ​രി​നെ ഓർത്ത്‌ വിലപി​ക്കുക.” ശവമഞ്ച​ത്തി​നു പിന്നി​ലാ​യി രാജാ​വായ ദാവീ​ദും നടന്നു. 32 അവർ അബ്‌നേ​രി​നെ ഹെ​ബ്രോ​നിൽ അടക്കം ചെയ്‌തു. അബ്‌നേ​രി​ന്റെ ശവകു​ടീ​ര​ത്തിൽവെച്ച്‌ രാജാവ്‌ പൊട്ടി​ക്ക​രഞ്ഞു. ജനമെ​ല്ലാം കണ്ണീ​രൊ​ഴു​ക്കി. 33 രാജാവ്‌ അബ്‌നേ​രിനെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഒരു വിലാ​പ​കാ​വ്യം ചൊല്ലി:

“അബ്‌നേർ ഒരു വിവരംകെ​ട്ട​വനെപ്പോ​ലെ മരി​ക്കേ​ണ്ട​വ​നോ?

ദുഷ്‌കർമികളുടെ* മുന്നിൽ വീഴു​ന്ന​വനെപ്പോ​ലെ നീ വീണുപോ​യ​ല്ലോ.”+

അപ്പോൾ, ജനമെ​ല്ലാം അബ്‌നേ​രി​നെ ഓർത്ത്‌ വീണ്ടും കരഞ്ഞു.

35 പിന്നീട്‌, ജനം മുഴുവൻ സൂര്യാ​സ്‌ത​മ​യ​ത്തി​നു മുമ്പു​തന്നെ ദാവീ​ദി​നു സാന്ത്വ​ന​ത്തി​ന്റെ അപ്പം* കൊടു​ക്കാൻ ചെന്നു. പക്ഷേ, ദാവീദ്‌ ഇങ്ങനെ സത്യം ചെയ്‌തു: “സൂര്യൻ അസ്‌ത​മി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ ഞാൻ അപ്പമോ മറ്റ്‌ എന്തെങ്കി​ലു​മോ രുചി​ച്ചുനോ​ക്കി​യാൽ ദൈവം ഞാൻ അർഹി​ക്കു​ന്ന​തും അതിൽ അധിക​വും എന്നോടു ചെയ്യട്ടെ!”+ 36 ജനമെല്ലാം അതു ശ്രദ്ധിച്ചു. അവർക്ക്‌ അതു ബോധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. രാജാവ്‌ ചെയ്യുന്ന മറ്റെല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളുംപോ​ലെ ഇതും അവർക്കെ​ല്ലാം ഇഷ്ടമായി. 37 അങ്ങനെ, നേരിന്റെ മകനായ അബ്‌നേ​രി​ന്റെ മരണത്തി​നു രാജാവ്‌ ഉത്തരവാദിയല്ലെന്ന്‌+ എല്ലാ ജനത്തി​നും ഇസ്രായേ​ലി​നു മുഴു​വ​നും അന്നു മനസ്സി​ലാ​യി. 38 തുടർന്ന്‌, രാജാവ്‌ ദാസന്മാരോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഒരു പ്രഭു​വി​നെ, ഒരു മഹാനെ, ആണ്‌ ഇസ്രായേ​ലിന്‌ ഇന്നു നഷ്ടമായിരിക്കുന്നതെന്നു+ നിങ്ങൾക്ക്‌ അറിയി​ല്ലേ? 39 രാജാവായി അഭിഷേകം* ചെയ്യപ്പെട്ടെങ്കിലും+ ഇന്നു ഞാൻ ദുർബ​ല​നാണ്‌. സെരൂ​യ​യു​ടെ പുത്രന്മാരായ+ ഈ പുരു​ഷ​ന്മാർ എന്റെ വരുതി​യിൽ ഒതുങ്ങാ​ത്തത്ര നിഷ്‌ഠു​ര​ന്മാ​രാണ്‌.+ ദുഷ്‌പ്ര​വൃ​ത്തി​ക്കാ​രന്‌ അയാളു​ടെ ദോഷത്തിന്‌+ അനുസൃ​ത​മാ​യി യഹോവ പകരം കൊടു​ക്കട്ടെ.”

4 അബ്‌നേർ ഹെബ്രോനിൽവെച്ച്‌+ മരിച്ചെന്ന വാർത്ത ശൗലിന്റെ മകനായ ഈശ്‌-ബോശെത്ത്‌+ കേട്ടപ്പോൾ* അയാളു​ടെ ധൈര്യം ചോർന്നുപോ​യി. ഇസ്രായേ​ല്യർ മുഴു​വ​നും അസ്വസ്ഥ​രാ​യി. 2 ശൗലിന്റെ മകന്റെ കവർച്ച​പ്പ​ട​ക​ളു​ടെ ചുമതല വഹിക്കുന്ന രണ്ടു പുരു​ഷ​ന്മാ​രു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, ബാനെ​യും രേഖാ​ബും. ബന്യാ​മീൻ ഗോ​ത്ര​ത്തി​ലെ ബേരോ​ത്ത്യ​നായ രിമ്മോ​ന്റെ ആൺമക്ക​ളാ​യി​രു​ന്നു അവർ. (ബേരോത്തിനെയും+ ബന്യാ​മീ​ന്റെ ഭാഗമാ​യി​ട്ടാ​ണു കണക്കാ​ക്കി​യി​രു​ന്നത്‌. 3 ഗിഥയീമിലേക്ക്‌+ ഓടി​പ്പോയ ബേരോ​ത്ത്യർ ഇന്നും അവിടെ അന്യനാ​ട്ടിൽനിന്ന്‌ കുടിയേ​റി​യ​വ​രാ​യി കഴിയു​ന്നു.)

4 ശൗലിന്റെ മകനായ യോനാഥാനു+ കാലു​കൾക്കു വൈകല്യമുള്ള*+ ഒരു മകനു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. കുട്ടിക്ക്‌ അഞ്ചു വയസ്സു​ള്ളപ്പോ​ഴാ​ണു ശൗലിന്റെ​യും യോനാ​ഥാന്റെ​യും മരണവാർത്ത ജസ്രീലിൽനിന്ന്‌+ എത്തുന്നത്‌. അപ്പോൾ, വളർത്തമ്മ കുട്ടിയെ​യും എടുത്തു​കൊ​ണ്ട്‌ ഓടി. അങ്ങനെ പേടിച്ച്‌ ഓടു​മ്പോൾ കുട്ടി വളർത്ത​മ്മ​യു​ടെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ താഴെ വീണു. അങ്ങനെ​യാണ്‌ അയാളു​ടെ കാലു​കൾക്കു വൈക​ല്യ​മു​ണ്ടാ​യത്‌. മെഫിബോശെത്ത്‌+ എന്നായി​രു​ന്നു അയാളു​ടെ പേര്‌.

5 ബേരോത്ത്യനായ രിമ്മോ​ന്റെ പുത്ര​ന്മാ​രായ രേഖാ​ബും ബാനെ​യും നട്ടുച്ച നേരത്ത്‌ ഈശ്‌-ബോ​ശെ​ത്തി​ന്റെ വീട്ടി​ലേക്കു ചെന്നു. ഈശ്‌-ബോ​ശെത്ത്‌ അപ്പോൾ ഉച്ചമയ​ക്ക​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. 6 ഗോതമ്പ്‌ എടുക്കാ​നെന്ന ഭാവത്തിൽ അവർ വീട്ടി​നു​ള്ളിലേക്കു കയറി​ച്ചെന്ന്‌ അയാളു​ടെ വയറ്റത്ത്‌ കുത്തി. എന്നിട്ട്‌, രേഖാ​ബും സഹോ​ദരൻ ബാനെയും+ അവി​ടെ​നിന്ന്‌ രക്ഷപ്പെട്ടു. 7 അവർ ഈശ്‌-ബോ​ശെ​ത്തി​ന്റെ വീട്ടിൽ കടന്ന​പ്പോൾ അയാൾ തന്റെ കിടപ്പ​റ​യിൽ കട്ടിലിൽ കിടക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അവർ അയാളെ കുത്തി​ക്കൊ​ന്ന്‌ അയാളു​ടെ തല വെട്ടിയെ​ടു​ത്തു. അവർ ആ തലയു​മാ​യി അരാബ​യിലേ​ക്കുള്ള വഴിയി​ലൂ​ടെ രാത്രി മുഴുവൻ നടന്ന്‌ 8 അതു ഹെ​ബ്രോ​നിൽ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്ത്‌ കൊണ്ടു​വന്നു. അവർ രാജാ​വിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “അങ്ങയുടെ ജീവ​നെ​ടു​ക്കാൻ ശ്രമിച്ച+ അങ്ങയുടെ ശത്രുവായ+ ശൗലിന്റെ മകൻ ഈശ്‌-ബോശെത്തിന്റെ+ തല ഇതാ! എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വി​നുവേണ്ടി ഇന്ന്‌ യഹോവ ശൗലിനോ​ടും അയാളു​ടെ വംശജരോ​ടും പ്രതി​കാ​രം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.”

9 പക്ഷേ, ബേരോ​ത്ത്യ​നായ രിമ്മോ​ന്റെ പുത്ര​ന്മാ​രായ രേഖാ​ബിനോ​ടും സഹോ​ദരൻ ബാനെയോ​ടും ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞ മറുപടി ഇതായി​രു​ന്നു: “എല്ലാ കഷ്ടതക​ളിൽനി​ന്നും എന്നെ രക്ഷിച്ച* യഹോ​വ​യാ​ണെ,+ 10 താൻ ഒരു സന്തോ​ഷ​വാർത്ത​യാ​ണു കൊണ്ടു​വ​രു​ന്നതെന്നു കരുതി ‘ശൗൽ മരിച്ചു’+ എന്ന്‌ എന്നെ അറിയി​ച്ച​വനെ ഞാൻ പിടിച്ച്‌ സിക്ലാ​ഗിൽവെച്ച്‌ കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞു.+ അതായി​രു​ന്നു ആ വാർത്ത കൊണ്ടു​വ​ന്ന​തിന്‌ ഞാൻ കൊടുത്ത പ്രതി​ഫലം! 11 അങ്ങനെയെങ്കിൽ, ദുഷ്ടന്മാർ ഒരു നീതി​മാ​നെ അയാളു​ടെ വീട്ടിൽ ചെന്ന്‌ സ്വന്തം കട്ടിലിൽവെച്ച്‌ കൊന്നു​ക​ള​ഞ്ഞാൽ എത്രയ​ധി​കം പകരം കൊടു​ക്കണം! ഞാൻ അയാളു​ടെ രക്തം നിങ്ങ​ളോ​ടു ചോദിച്ച്‌+ നിങ്ങളെ ഭൂമു​ഖ​ത്തു​നിന്ന്‌ നീക്കം ചെയ്യേ​ണ്ട​തല്ലേ?” 12 തുടർന്ന്‌ ദാവീദ്‌, അവരെ കൊല്ലാൻ യുവാ​ക്കളോ​ടു കല്‌പി​ച്ചു.+ അവർ അവരുടെ കൈക​ളും പാദങ്ങ​ളും വെട്ടി അവരെ ഹെ​ബ്രോ​നി​ലെ കുളത്തി​ന്‌ അടുത്ത്‌ തൂക്കി.+ പക്ഷേ, ഈശ്‌-ബോ​ശെ​ത്തി​ന്റെ തല അവർ ഹെ​ബ്രോ​നിൽ അബ്‌നേ​രി​നെ അടക്കി​യി​ടത്ത്‌ അടക്കം ചെയ്‌തു.

5 പിന്നീട്‌ ഇസ്രായേൽഗോത്ര​ങ്ങളെ​ല്ലാം ഹെബ്രോനിൽ+ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്ത്‌ വന്ന്‌ പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങൾ അങ്ങയുടെ സ്വന്തം അസ്ഥിയും മാംസവും* ആണല്ലോ.+ 2 മുമ്പ്‌ ശൗൽ ഞങ്ങളുടെ രാജാ​വാ​യി​രു​ന്നപ്പോ​ഴും അങ്ങായി​രു​ന്ന​ല്ലോ ഇസ്രായേ​ലി​ന്റെ സൈന്യ​ത്തെ നയിച്ചി​രു​ന്നത്‌.*+ മാത്രമല്ല യഹോവ അങ്ങയോ​ട്‌, ‘എന്റെ ജനമായ ഇസ്രായേ​ലി​നെ നീ മേയ്‌ക്കും. നീ ഇസ്രായേ​ലി​ന്റെ നേതാ​വാ​കും’+ എന്നു പറയു​ക​യും ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌.” 3 അങ്ങനെ ഇസ്രായേ​ലി​ലെ മൂപ്പന്മാരെ​ല്ലാം ഹെ​ബ്രോ​നിൽ രാജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ വന്നു. ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ ഹെ​ബ്രോ​നിൽവെച്ച്‌ യഹോ​വയെ സാക്ഷി​യാ​ക്കി അവരു​മാ​യി ഒരു ഉടമ്പടി ചെയ്‌തു.+ തുടർന്ന്‌ അവർ ദാവീ​ദി​നെ ഇസ്രായേ​ലി​ന്റെ രാജാ​വാ​യി അഭി​ഷേകം ചെയ്‌തു.+

4 രാജാവായപ്പോൾ ദാവീ​ദിന്‌ 30 വയസ്സാ​യി​രു​ന്നു. ദാവീദ്‌ 40 വർഷം ഭരിച്ചു.+ 5 ദാവീദ്‌ ഹെ​ബ്രോ​നി​ലി​രുന്ന്‌ യഹൂദയെ ഏഴു വർഷവും ആറു മാസവും ഭരിച്ചു. യരുശലേമിലിരുന്ന്‌+ 33 വർഷം ഇസ്രാ​യേൽ മുഴു​വനെ​യും യഹൂദയെ​യും ഭരിച്ചു. 6 ദാവീദ്‌ രാജാ​വും ആളുക​ളും യരുശലേ​മിൽ താമസി​ച്ചി​രുന്ന യബൂസ്യരുടെ+ നേരെ ചെന്നു. അവർ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞ്‌ ദാവീ​ദി​നെ കളിയാ​ക്കി: “നിനക്ക്‌ ഒരു കാലത്തും ഇവിടെ കാലു കുത്താ​നാ​കില്ല! വെറും അന്ധരും മുടന്ത​രും മതി നിന്നെ ഓടി​ച്ചു​ക​ള​യാൻ.” ‘ദാവീദ്‌ ഒരിക്ക​ലും അവിടെ കടക്കില്ല’+ എന്നായി​രു​ന്നു അവരുടെ വിചാരം. 7 പക്ഷേ ദാവീദ്‌ സീയോൻകോട്ട പിടി​ച്ച​ടക്കി. അതു ദാവീ​ദി​ന്റെ നഗരം+ എന്ന പേരിൽ ഇപ്പോൾ അറിയപ്പെ​ടു​ന്നു. 8 അന്നു ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു: “യബൂസ്യ​രെ ആക്രമി​ക്കു​ന്നവർ ജലതു​ര​ങ്ക​ത്തി​ലൂ​ടെ ചെന്ന്‌ ദാവീദ്‌ വെറു​ക്കുന്ന ‘മുടന്തരെ​യും അന്ധരെ​യും’ കൊന്നു​ക​ള​യണം.” അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌, “അന്ധരും മുടന്ത​രും ഒരിക്ക​ലും ഭവനത്തിൽ കടക്കില്ല” എന്നൊരു ചൊല്ലു​ണ്ടാ​യത്‌. 9 തുടർന്ന്‌, ദാവീദ്‌ ആ കോട്ട​യിൽ താമസം​തു​ടങ്ങി. അതു ദാവീ​ദി​ന്റെ നഗരം എന്ന്‌ അറിയ​പ്പെട്ടു.* ദാവീദ്‌ നഗരത്തെ മില്ലോ*+ മുതൽ ഉള്ളി​ലേ​ക്കും ചുറ്റോ​ടു​ചു​റ്റും പണിതു.+ 10 അങ്ങനെ ദാവീദ്‌ കൂടു​തൽക്കൂ​ടു​തൽ ശക്തനായി.+ സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ദൈവ​മായ യഹോവ ദാവീ​ദിന്റെ​കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.+

11 സോർരാജാവായ ഹീരാം+ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടു​ത്തേക്കു ദൂതന്മാ​രെ അയച്ചു. ഹീരാം അങ്ങോട്ടു ദേവദാരുത്തടികൾ+ കൊടു​ത്തു​വി​ട്ടു. കൂടാതെ മരപ്പണി​ക്കാരെ​യും ചുവർനിർമാ​ണ​ത്തി​നാ​യി കൽപ്പണി​ക്കാരെ​യും അയച്ചു. അവർ ദാവീ​ദിന്‌ ഒരു ഭവനം* പണിയാൻതു​ടങ്ങി.+ 12 യഹോവ ഇസ്രായേ​ലി​ന്റെ രാജാ​വാ​യി തന്നെ സ്ഥിരപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നെന്നും+ തന്റെ ജനമായ ഇസ്രായേലിനുവേണ്ടി+ തന്റെ രാജ്യാ​ധി​കാ​രം ഉന്നതമാക്കിയിരിക്കുന്നെന്നും+ ദാവീ​ദിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു.

13 ഹെബ്രോനിൽനിന്ന്‌ യരുശലേ​മിൽ വന്നശേഷം ദാവീദ്‌ കൂടുതൽ പേരെ ഭാര്യ​മാ​രാ​യും ഉപപത്‌നിമാരായും+ സ്വീക​രി​ച്ചു. ദാവീ​ദി​നു ധാരാളം മക്കൾ ജനിച്ചു.+ 14 യരുശലേമിൽവെച്ച്‌ ദാവീ​ദി​നു ജനിച്ചവർ ഇവരാണ്‌: ശമ്മൂവ, ശോബാ​ബ്‌, നാഥാൻ,+ ശലോ​മോൻ,+ 15 യിബ്‌ഹാർ, എലീശൂവ, നേഫെഗ്‌, യാഫീയ, 16 എലീശാമ, എല്യാദ, എലീ​ഫേലെത്ത്‌.

17 ദാവീദിനെ ഇസ്രായേ​ലി​ന്റെ രാജാ​വാ​യി അഭി​ഷേകം ചെയ്‌തു+ എന്നു കേട്ട​പ്പോൾ ഫെലി​സ്‌ത്യർ ഒന്നടങ്കം ദാവീ​ദി​നെ പിടി​ക്കാൻ വന്നു.+ അത്‌ അറിഞ്ഞ ദാവീദ്‌ ഒളിസങ്കേ​ത​ത്തിലേക്കു പോയി.+ 18 ഫെലിസ്‌ത്യർ വന്ന്‌ രഫായീം താഴ്‌വരയിൽ+ നിരന്നു. 19 അപ്പോൾ ദാവീദ്‌ യഹോ​വയോ​ടു ചോദി​ച്ചു:+ “ഞാൻ ഫെലി​സ്‌ത്യർക്കു നേരെ ചെല്ലണോ? അങ്ങ്‌ അവരെ എന്റെ കൈയിൽ ഏൽപ്പി​ക്കു​മോ?” യഹോവ ദാവീ​ദിനോട്‌, “പോകൂ, ഫെലി​സ്‌ത്യ​രെ ഞാൻ ഉറപ്പാ​യും നിന്റെ കൈയിൽ ഏൽപ്പി​ക്കും”+ എന്നു പറഞ്ഞു. 20 അങ്ങനെ ദാവീദ്‌ ബാൽ-പെരാ​സീ​മിൽ ചെന്ന്‌ അവരെ തോൽപ്പി​ച്ചു. ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു: “ഇരച്ചെ​ത്തുന്ന വെള്ളം പ്രതി​ബ​ന്ധങ്ങൾ തകർക്കു​ന്ന​തുപോ​ലെ യഹോവ എന്റെ മുന്നിൽ ശത്രു​ക്കളെ തകർത്തി​രി​ക്കു​ന്നു.”+ അതു​കൊണ്ട്‌ ദാവീദ്‌ ആ സ്ഥലത്തിനു ബാൽ-പെരാസീം*+ എന്നു പേരിട്ടു. 21 ഫെലിസ്‌ത്യർ അവരുടെ വിഗ്ര​ഹങ്ങൾ അവിടെ ഉപേക്ഷി​ച്ചി​ട്ടാ​ണു പോയത്‌. ദാവീ​ദും കൂട്ടരും അവ എടുത്തുകൊ​ണ്ടുപോ​യി.

22 ഫെലിസ്‌ത്യർ വീണ്ടും വന്ന്‌ രഫായീം താഴ്‌വരയിൽ+ നിരന്നു. 23 ദാവീദ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ ഉപദേശം ചോദി​ച്ചു. പക്ഷേ ദൈവം പറഞ്ഞു: “നേരെ അവരുടെ മുന്നി​ലേക്കു ചെല്ലരു​ത്‌. വളഞ്ഞു​ചു​റ്റി അവരുടെ പിന്നി​ലേക്കു ചെല്ലുക. ബാഖ ചെടി​ക​ളു​ടെ മുന്നിൽവെച്ച്‌ വേണം അവരെ നേരി​ടാൻ. 24 ബാഖ ചെടി​ക​ളു​ടെ മുകളിൽനി​ന്ന്‌, ഒരു സൈന്യം നടന്നു​നീ​ങ്ങുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കു​മ്പോൾ സത്വരം പ്രവർത്തി​ക്കണം. കാരണം ഫെലി​സ്‌ത്യ​സൈ​ന്യ​ത്തെ സംഹരി​ക്കാൻ യഹോവ നിങ്ങൾക്കു മുമ്പേ പോയി​ട്ടു​ണ്ടാ​കും.” 25 യഹോവ കല്‌പി​ച്ച​തുപോലെ​തന്നെ ദാവീദ്‌ ചെയ്‌തു. അദ്ദേഹം ഗേബ+ മുതൽ ഗേസെർ+ വരെ ഫെലി​സ്‌ത്യ​രെ കൊന്നു​വീ​ഴ്‌ത്തി.+

6 ദാവീദ്‌ വീണ്ടും ഇസ്രായേ​ലിലെ​ങ്ങു​മുള്ള ഏറ്റവും സമർഥ​രായ യോദ്ധാ​ക്കളെ കൂട്ടി​വ​രു​ത്തി. അവർ 30,000 പേരു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 2 പിന്നെ ദാവീ​ദും കൂട്ടരും സത്യദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ പെട്ടകം ബാലേ-യഹൂദ​യിൽനിന്ന്‌ കൊണ്ടുവരാൻ+ അങ്ങോട്ടു പോയി. അതിന്റെ മുന്നിൽവെ​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു ജനം, കെരൂബുകളുടെ+ മീതെ സിംഹാസനത്തിൽ* ഇരിക്കുന്ന സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ അധിപ​നായ യഹോവയുടെ+ പേര്‌ വിളി​ച്ചപേ​ക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. 3 സത്യദൈവത്തിന്റെ പെട്ടകം കുന്നിൻപു​റ​ത്തുള്ള അബീനാ​ദാ​ബി​ന്റെ വീട്ടിൽനി​ന്ന്‌ കൊണ്ടു​വ​രാൻ അവർ അത്‌ ഒരു പുതിയ വണ്ടിയിൽ+ വെച്ചു. അബീനാദാബിന്റെ+ പുത്ര​ന്മാ​രായ ഉസ്സയും അഹ്യൊ​യും ആണ്‌ വണ്ടി തെളി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌.

4 അങ്ങനെ, അവർ സത്യദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ പെട്ടകം കുന്നിൻപു​റ​ത്തുള്ള അബീനാ​ദാ​ബി​ന്റെ വീട്ടിൽനി​ന്ന്‌ കൊണ്ടുപോ​ന്നു. അഹ്യൊ, പെട്ടക​ത്തി​നു മുന്നി​ലാ​യി നടന്നു. 5 ദാവീദും ഇസ്രായേൽഗൃ​ഹം മുഴു​വ​നും, കിന്നര​ങ്ങ​ളും മറ്റു തന്ത്രിവാദ്യങ്ങളും+ തപ്പുകളും+ കിലു​ക്കു​വാ​ദ്യ​ങ്ങ​ളും ഇലത്താളങ്ങളും+ ജൂനി​പ്പർത്ത​ടികൊ​ണ്ടുള്ള എല്ലാ തരം വാദ്യോ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളും കൊണ്ട്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ മുന്നിൽ ആഘോ​ഷിച്ച്‌ ഉല്ലസിച്ചു. 6 പക്ഷേ അവർ നാഖോ​ന്റെ മെതി​ക്ക​ള​ത്തിൽ എത്തിയ​പ്പോൾ, കന്നുകാ​ലി​കൾ വിരണ്ടി​ട്ട്‌ സത്യദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ പെട്ടകം മറിയാൻതു​ട​ങ്ങുന്നെന്നു കണ്ട ഉസ്സ കൈ നീട്ടി അതിൽ കയറി​പ്പി​ടി​ച്ചു.+ 7 അപ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ കോപം ഉസ്സയുടെ നേരെ ആളിക്കത്തി. ഉസ്സ ഇങ്ങനെ ചെയ്‌ത്‌ അനാദരവ്‌+ കാണി​ച്ച​തുകൊണ്ട്‌ സത്യ​ദൈവം അയാളെ പ്രഹരി​ച്ചു.+ അയാൾ സത്യദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ പെട്ടക​ത്തിന്‌ അടുത്ത്‌ മരിച്ചു​വീ​ണു. 8 പക്ഷേ ഉസ്സയ്‌ക്കു നേരെ യഹോ​വ​യു​ടെ കോപം ആളിക്ക​ത്തി​യ​തുകൊണ്ട്‌ ദാവീ​ദി​നു ദേഷ്യം* വന്നു. ആ സ്ഥലം ഇന്നുവരെ​യും പേരെസ്‌-ഉസ്സ* എന്ന്‌ അറിയപ്പെ​ടു​ന്നു. 9 ദാവീദിന്‌ അന്ന്‌ യഹോ​വയോ​ടു ഭയം+ തോന്നി. “ഞാൻ എങ്ങനെ യഹോ​വ​യു​ടെ പെട്ടകം എന്റെ അടുത്ത്‌ കൊണ്ടു​വ​രും” എന്നു ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു.+ 10 യഹോവയുടെ പെട്ടകം ദാവീ​ദി​ന്റെ നഗരത്തിൽ+ താൻ താമസി​ച്ചി​രുന്ന സ്ഥലത്തേക്കു കൊണ്ടു​വ​രാൻ ദാവീദ്‌ ഒരുക്ക​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ദാവീദ്‌ അതു ഗിത്ത്യ​നായ ഓബേദ്‌-ഏദോമിന്റെ+ വീട്ടി​ലേക്കു കൊണ്ടുപോ​കാൻ ഏർപ്പാ​ടാ​ക്കി.

11 യഹോവയുടെ പെട്ടകം മൂന്നു മാസം ഗിത്ത്യ​നായ ഓബേദ്‌-ഏദോ​മി​ന്റെ വീട്ടിൽ ഇരുന്നു. യഹോവ ഓബേദ്‌-ഏദോ​മിനെ​യും അയാളു​ടെ വീട്ടി​ലുള്ള എല്ലാവരെ​യും അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു.+ 12 “സത്യദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ പെട്ടകം നിമിത്തം യഹോവ ഓബേദ്‌-ഏദോ​മി​ന്റെ ഭവന​ത്തെ​യും അയാൾക്കുള്ള സകല​ത്തെ​യും അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു” എന്നു ദാവീദ്‌ രാജാ​വി​നു വിവരം കിട്ടി. അതു​കൊണ്ട്‌ പെട്ടകം ഓബേദ്‌-ഏദോ​മി​ന്റെ വീട്ടിൽനി​ന്ന്‌ ആഘോ​ഷ​പൂർവം ദാവീ​ദി​ന്റെ നഗരത്തി​ലേക്കു കൊണ്ടു​വ​രാൻ ദാവീദ്‌ അങ്ങോട്ടു ചെന്നു.+ 13 യഹോവയുടെ പെട്ടകം ചുമന്നിരുന്നവർ+ ആറു ചുവടു വെച്ച​പ്പോൾ ദാവീദ്‌ ഒരു കാള​യെ​യും കൊഴു​പ്പിച്ച ഒരു മൃഗ​ത്തെ​യും ബലി അർപ്പിച്ചു.

14 ദാവീദ്‌ ഒരു ലിനൻ ഏഫോദ്‌ ധരിച്ച്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ മുന്നിൽ സർവശ​ക്തിയോ​ടെ ചുറ്റി നൃത്തം ചെയ്‌തുകൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.+ 15 അങ്ങനെ, ദാവീ​ദും ഇസ്രായേൽഗൃ​ഹം മുഴു​വ​നും ആർപ്പുവിളിച്ചും+ കൊമ്പു+ മുഴക്കി​യും യഹോ​വ​യു​ടെ പെട്ടകം+ കൊണ്ടു​വന്നു. 16 യഹോവയുടെ പെട്ടകം ദാവീ​ദി​ന്റെ നഗരത്തിൽ പ്രവേ​ശി​ച്ചപ്പോൾ ശൗലിന്റെ മകളായ മീഖൾ+ ജനലി​ലൂ​ടെ താഴേക്കു നോക്കി. ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ മുന്നിൽ തുള്ളി​ച്ചാ​ടി നൃത്തം ചെയ്യു​ന്നതു കണ്ടപ്പോൾ മീഖളി​നു ഹൃദയ​ത്തിൽ ദാവീ​ദിനോ​ടു പുച്ഛം തോന്നി.+ 17 അവർ യഹോ​വ​യു​ടെ പെട്ടകം കൊണ്ടു​വന്ന്‌, ദാവീദ്‌ അതിനു​വേണ്ടി നിർമിച്ച+ കൂടാ​ര​ത്തി​നു​ള്ളിൽ അതിന്റെ സ്ഥാനത്ത്‌ വെച്ചു. തുടർന്ന്‌, ദാവീദ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സന്നിധി​യിൽ ദഹനയാഗങ്ങളും+ സഹഭോജനബലികളും+ അർപ്പിച്ചു.+ 18 ദഹനയാഗങ്ങളും സഹഭോ​ജ​ന​ബ​ലി​ക​ളും അർപ്പി​ച്ചശേഷം ദാവീദ്‌ സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ അധിപ​നായ യഹോ​വ​യു​ടെ നാമത്തിൽ ജനത്തെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു. 19 കൂടാതെ ദാവീദ്‌ ജനത്തിനു മുഴുവൻ, അതായത്‌ ഇസ്രായേൽപു​രു​ഷാ​ര​ത്തി​ലെ എല്ലാ പുരു​ഷ​ന്മാർക്കും സ്‌ത്രീ​കൾക്കും, ഈന്തപ്പ​ഴംകൊ​ണ്ടുള്ള ഒരു അടയും ഒരു ഉണക്കമു​ന്തി​രി​യ​ട​യും വളയാ​കൃ​തി​യി​ലുള്ള ഒരു അപ്പവും വിതരണം ചെയ്‌തു. അതിനു ശേഷം ജനമെ​ല്ലാം അവരവ​രു​ടെ വീടു​ക​ളിലേക്കു പോയി.

20 ദാവീദ്‌ വീട്ടി​ലു​ള്ള​വരെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നു വീട്ടി​ലേക്കു വന്നപ്പോൾ ശൗലിന്റെ മകൾ മീഖൾ+ ദാവീ​ദി​നെ കാണാൻ പുറത്ത്‌ വന്നു. മീഖൾ പറഞ്ഞു: “ഇസ്രായേൽരാ​ജാവ്‌ ഇന്ന്‌ എത്ര വലിയ മഹത്ത്വ​മാ​ണു നേടി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌! പൊതു​ജ​ന​മ​ധ്യേ സ്വന്തം നഗ്നത പ്രദർശി​പ്പി​ക്കുന്ന വെളി​വു​കെട്ട ഒരാ​ളെപ്പോ​ലെ, തന്റെ ദാസന്മാ​രു​ടെ അടിമപ്പെൺകു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ മുന്നിൽ രാജാവ്‌ ഇന്നു തന്നെത്തന്നെ അനാവൃ​ത​നാ​ക്കി​യി​ല്ലേ!”+ 21 അപ്പോൾ ദാവീദ്‌ മീഖളിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഞാൻ ആഘോ​ഷിച്ച്‌ ഉല്ലസി​ച്ചത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ മുന്നി​ലാണ്‌. നിന്റെ അപ്പനും അപ്പന്റെ വീട്ടി​ലു​ള്ള​വർക്കും പകരം എന്നെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ക​യും സ്വന്തം ജനമായ ഇസ്രായേ​ലി​നു മേൽ എന്നെ നേതാ​വാ​യി നിയമി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തത്‌ യഹോ​വ​യാണ്‌.+ അതു​കൊണ്ട്‌, ഞാൻ യഹോ​വ​യു​ടെ മുമ്പാകെ ആഘോ​ഷിച്ച്‌ ഉല്ലസി​ക്കും. 22 ഞാൻ ഇതില​പ്പു​റ​വും എന്നെത്തന്നെ താഴ്‌ത്തും. തീരെ താണു​പോ​യെന്നു സ്വയം തോന്നുന്ന അളവു​വരെപ്പോ​ലും ഞാൻ എന്നെ താഴ്‌ത്തും. പക്ഷേ, നീ പറഞ്ഞ അടിമപ്പെൺകു​ട്ടി​ക​ളു​ണ്ട​ല്ലോ, അവരി​ലൂ​ടെ എനിക്കു മഹത്ത്വ​മു​ണ്ടാ​കും.” 23 ശൗലിന്റെ മകളായ മീഖളിനു+ ജീവപ​ര്യ​ന്തം കുട്ടികൾ ഉണ്ടായില്ല.

7 രാജാവ്‌ സ്വന്തം കൊട്ടാരത്തിൽ+ താമസ​മാ​ക്കിയ കാലം. ചുറ്റു​മുള്ള ശത്രു​ക്ക​ളിൽനിന്നെ​ല്ലാം യഹോവ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു സ്വസ്ഥത നൽകി​യി​രു​ന്നു. 2 രാജാവ്‌ നാഥാൻ+ പ്രവാ​ച​കനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഞാൻ ഇവിടെ ദേവദാ​രുകൊ​ണ്ടുള്ള അരമനയിൽ+ താമസി​ക്കു​ന്നു. പക്ഷേ സത്യദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ പെട്ടകം ഇരിക്കു​ന്നത്‌ ഒരു കൂടാ​ര​ത്തി​ലും.”+ 3 അപ്പോൾ നാഥാൻ പറഞ്ഞു: “അങ്ങ്‌ ചെന്ന്‌ അങ്ങയുടെ ആഗ്രഹംപോ​ലെ ചെയ്‌തുകൊ​ള്ളൂ. യഹോവ അങ്ങയുടെ​കൂടെ​യുണ്ട്‌.”+

4 ആ രാത്രി​തന്നെ നാഥാന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സന്ദേശം കിട്ടി. ദൈവം പറഞ്ഞു: 5 “ചെന്ന്‌ എന്റെ ദാസനായ ദാവീ​ദിനോട്‌ ഇങ്ങനെ പറയുക: ‘യഹോവ പറയുന്നു: “എനിക്കു വസിക്കാൻ നീ ഒരു ഭവനം പണി​യേ​ണ്ട​തു​ണ്ടോ?+ 6 ഈജിപ്‌തിൽനിന്ന്‌ ഇസ്രാ​യേൽ ജനത്തെ വിടു​വിച്ച്‌ കൊണ്ടു​വന്ന ദിവസം​മു​തൽ ഇന്നുവരെ ഞാൻ ഒരു ഭവനത്തിൽ താമസി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല​ല്ലോ.+ ഞാൻ കൂടാരത്തിൽ+ വസിച്ച്‌ ഒരിട​ത്തു​നിന്ന്‌ മറ്റൊ​രി​ടത്തേക്കു സഞ്ചരി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ?* 7 ഞാൻ എല്ലാ ഇസ്രായേ​ല്യ​രുടെ​യും​കൂ​ടെ സഞ്ചരിച്ച കാലത്ത്‌ എപ്പോഴെ​ങ്കി​ലും, എന്റെ ജനമായ ഇസ്രായേ​ലി​നെ മേയ്‌ക്കാൻ ഞാൻ നിയമിച്ച ഏതെങ്കി​ലും ഒരു ഗോ​ത്ര​ത്ത​ല​വനോട്‌, ‘നിങ്ങൾ എനിക്കു​വേണ്ടി ദേവദാ​രുകൊ​ണ്ടുള്ള ഒരു ഭവനം പണിയാ​ത്തത്‌ എന്താണ്‌’ എന്നു ചോദി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടോ?”’ 8 അതുകൊണ്ട്‌ എന്റെ ദാസനായ ദാവീ​ദിനോ​ടു പറയുക: ‘സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ അധിപ​നായ യഹോവ പറയുന്നു: “മേച്ചിൽപ്പു​റ​ങ്ങ​ളിൽ ആടു മേയ്‌ച്ച്‌+ നടന്ന നിന്നെ എന്റെ ജനമായ ഇസ്രായേ​ലി​നു നേതാവാകാൻ+ ഞാൻ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു. 9 നീ എവി​ടെപ്പോ​യാ​ലും ഞാൻ കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും.+ നിന്റെ ശത്രു​ക്കളെയെ​ല്ലാം ഞാൻ നിന്റെ മുന്നിൽനി​ന്ന്‌ തുടച്ചു​നീ​ക്കും. + നിന്റെ പേര്‌ ഭൂമി​യി​ലെ മഹാന്മാ​രു​ടെ പേരുപോ​ലെ കീർത്തി​യു​ള്ള​താ​ക്കും.+ 10 എന്റെ ജനമായ ഇസ്രായേ​ലി​നുവേണ്ടി ഒരു സ്ഥലം തിര​ഞ്ഞെ​ടുത്ത്‌ ഞാൻ അവരെ അവിടെ താമസി​പ്പി​ക്കും. അവർ അവിടെ സ്വസ്ഥമാ​യി കഴിയും. ആരും അവരെ ശല്യ​പ്പെ​ടു​ത്തില്ല.+ 11 എന്റെ ജനമായ ഇസ്രായേ​ലി​നു ഞാൻ ന്യായാധിപന്മാരെ+ നിയമിച്ച കാലം​മു​തൽ ദുഷ്ടന്മാർ അവരെ ദ്രോ​ഹി​ച്ച​തുപോ​ലെ ഇനി ദ്രോ​ഹി​ക്കില്ല. നിന്റെ എല്ലാ ശത്രു​ക്ക​ളിൽനി​ന്നും ഞാൻ നിനക്കു സ്വസ്ഥത തരും.+

“‘“കൂടാതെ യഹോവ നിനക്കു​വേണ്ടി ഒരു ഭവനം* പണിയുമെന്നും+ യഹോവ നിന്നോ​ടു പറയുന്നു. 12 നിന്റെ കാലം കഴിഞ്ഞ്‌+ നീ പൂർവി​കരെപ്പോ​ലെ അന്ത്യവിശ്ര​മംകൊ​ള്ളുമ്പോൾ ഞാൻ നിന്റെ സന്തതിയെ,* നിന്റെ സ്വന്തം മകനെ, എഴു​ന്നേൽപ്പി​ക്കും. അവന്റെ രാജ്യാ​ധി​കാ​രം ഞാൻ സുസ്ഥി​ര​മാ​ക്കും.+ 13 അവനായിരിക്കും എന്റെ നാമത്തി​നുവേണ്ടി ഒരു ഭവനം പണിയു​ന്നത്‌.+ അവന്റെ രാജ്യാ​ധി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ സിംഹാ​സനം ഞാൻ ഒരിക്ക​ലും ഇളകിപ്പോ​കാത്ത വിധം സുസ്ഥി​ര​മാ​യി സ്ഥാപി​ക്കും.+ 14 ഞാൻ അവനു പിതാ​വും അവൻ എനിക്കു മകനും ആയിരി​ക്കും.+ അവൻ തെറ്റു ചെയ്യു​മ്പോൾ ഞാൻ മനുഷ്യ​രു​ടെ വടി​കൊ​ണ്ടും മനുഷ്യമക്കളുടെ* അടി​കൊ​ണ്ടും അവനെ തിരു​ത്തും.+ 15 നിന്റെ മുന്നിൽനി​ന്ന്‌ ഞാൻ നീക്കി​ക്കളഞ്ഞ ശൗലിൽനിന്ന്‌+ എന്റെ അചഞ്ചല​സ്‌നേഹം ഞാൻ പിൻവ​ലി​ച്ച​തുപോ​ലെ അവനിൽനി​ന്ന്‌ ഞാൻ എന്റെ അചഞ്ചല​സ്‌നേഹം പിൻവ​ലി​ക്കില്ല. 16 നിന്റെ ഭവനവും നിന്റെ രാജ്യാ​ധി​കാ​ര​വും നിന്റെ മുന്നിൽ എന്നും ഭദ്രമാ​യി​രി​ക്കും. നിന്റെ സിംഹാ​സനം എന്നും സുസ്ഥി​ര​മാ​യി​രി​ക്കും.”’”+

17 ഈ വാക്കു​ക​ളും തനിക്കു ലഭിച്ച ദിവ്യ​ദർശ​ന​വും നാഥാൻ ദാവീ​ദിനോ​ടു വിവരി​ച്ചു.+

18 അപ്പോൾ ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സന്നിധി​യിൽ വന്ന്‌ അവിടെ ഇരുന്ന്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “പരമാ​ധി​കാ​രി​യായ യഹോവേ, എന്നെ ഇത്ര​ത്തോ​ളം ഉയർത്താൻ ഞാൻ ആരാണ്‌? എന്റെ കുടും​ബ​വും എത്ര നിസ്സാരം!+ 19 എന്നിട്ടും പരമാ​ധി​കാ​രി​യായ യഹോവേ, ഇതൊ​ന്നും പോരാ എന്നപോ​ലെ, അടിയന്റെ ഭവനത്തി​നു വിദൂ​ര​ഭാ​വി​യിൽ സംഭവി​ക്കാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന​തിനെ​ക്കു​റി​ച്ചുപോ​ലും അങ്ങ്‌ പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. യഹോവേ, പരമാ​ധി​കാ​രി​യാം കർത്താവേ, ഇതു മുഴു​മ​നു​ഷ്യ​കു​ടും​ബ​ത്തി​നും നൽകി​യി​രി​ക്കുന്ന നിർദേ​ശ​മാ​ണ​ല്ലോ.* 20 പരമാധികാരിയായ യഹോവേ, അങ്ങയ്‌ക്ക്‌ എന്നെ ഇത്ര നന്നായി അറിയാവുന്ന+ സ്ഥിതിക്ക്‌ അങ്ങയുടെ ദാസനായ ഈ ദാവീദ്‌ അങ്ങയോ​ട്‌ ഇതിൽക്കൂ​ടു​തൽ എന്തു പറയാ​നാണ്‌? 21 അങ്ങയുടെ വാക്കിനെ കരുതി​യും അങ്ങയുടെ ഹൃദയ​ത്തി​നു ബോധിച്ചതുപോലെയും* അങ്ങ്‌ ഈ മഹാകാ​ര്യ​ങ്ങളെ​ല്ലാം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. അവ അങ്ങയുടെ ഈ ദാസനു വെളിപ്പെടുത്തുകയും+ ചെയ്‌തു. 22 അതുകൊണ്ടാണ്‌ പരമാ​ധി​കാ​രി​യായ യഹോവേ, അങ്ങ്‌ ശരിക്കും മഹാനാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌.+ അങ്ങയെപ്പോ​ലെ മറ്റാരു​മില്ല.+ അങ്ങല്ലാതെ മറ്റൊരു ദൈവ​മില്ല.+ ഞങ്ങൾ കേട്ട കാര്യ​ങ്ങളെ​ല്ലാം ഇതു സത്യമാണെ​ന്ന​തി​നു തെളിവ്‌ തരുന്നു. 23 അങ്ങയുടെ ജനമായ ഇസ്രായേ​ലിനെപ്പോ​ലെ വേറെ ഏതു ജനതയാ​ണ്‌ ഈ ഭൂമി​യി​ലു​ള്ളത്‌?+ ദൈവമേ, അങ്ങ്‌ ചെന്ന്‌ ഭയാദ​രവ്‌ ഉണർത്തുന്ന+ മഹാകാ​ര്യ​ങ്ങൾ അവർക്കു​വേണ്ടി ചെയ്‌ത്‌ അവരെ വീണ്ടെ​ടുത്ത്‌ അങ്ങയുടെ ജനമാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.+ അങ്ങ്‌ അങ്ങയുടെ പേര്‌ അങ്ങനെ ഉന്നതമാ​ക്കി.+ അങ്ങ്‌ ഈജി​പ്‌തിൽനിന്ന്‌ അങ്ങയ്‌ക്കാ​യി വീണ്ടെ​ടുത്ത അങ്ങയുടെ ജനത്തി​നുവേണ്ടി ജനതകളെ​യും അവരുടെ ദൈവ​ങ്ങളെ​യും നീക്കി​ക്ക​ള​ഞ്ഞ​ല്ലോ. 24 എന്നും അങ്ങയുടെ സ്വന്തജ​ന​മാ​യി​രി​ക്കാൻ ഇസ്രായേ​ലി​നെ അങ്ങ്‌ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു.+ യഹോവേ, അങ്ങ്‌ അവരുടെ ദൈവ​വു​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.+

25 “അതു​കൊണ്ട്‌ ദൈവ​മായ യഹോവേ, അടിയനെ​യും അടിയന്റെ ഭവന​ത്തെ​യും കുറിച്ച്‌ അങ്ങ്‌ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തത്‌ എല്ലാ കാലത്തും നിവർത്തിക്കേ​ണമേ. വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌ത​തുപോലെ​തന്നെ അങ്ങ്‌ പ്രവർത്തിക്കേ​ണമേ.+ 26 അങ്ങയുടെ പേര്‌ എന്നും ഉന്നതമാ​യി​രി​ക്കട്ടെ.+ അങ്ങനെ, ‘സൈന്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ അധിപ​നായ യഹോവ ഇസ്രായേ​ലി​നു ദൈവം’ എന്നു ജനങ്ങൾ പറയാൻ ഇടവരട്ടെ. അങ്ങയുടെ ദാസനായ ഈ ദാവീ​ദി​ന്റെ ഭവനം അങ്ങയുടെ മുന്നിൽ സുസ്ഥി​ര​മാ​യി​രി​ക്കട്ടെ.+ 27 സൈന്യങ്ങളുടെ അധിപ​നായ യഹോവേ, ഇസ്രായേ​ലി​ന്റെ ദൈവമേ, അങ്ങ്‌ ഈ ദാസ​നോട്‌, ‘ഞാൻ നിനക്കു​വേണ്ടി ഒരു ഭവനം പണിയും’+ എന്നു വെളിപ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ല്ലോ. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അടിയൻ അങ്ങയോ​ട്‌ ഇങ്ങനെ പ്രാർഥി​ക്കാൻ ധൈര്യപ്പെ​ട്ടത്‌.* 28 പരമാധികാരിയായ യഹോവേ, അങ്ങാണു സത്യ​ദൈവം. അങ്ങയുടെ വചനങ്ങ​ളും സത്യം.+ അങ്ങ്‌ അടിയ​നോ​ട്‌ ഈ നന്മകൾ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​ട്ടു​മുണ്ട്‌. 29 അതുകൊണ്ട്‌ അങ്ങയ്‌ക്കു പ്രീതി തോന്നി ഈ ദാസന്റെ ഭവനത്തെ അനു​ഗ്ര​ഹിക്കേ​ണമേ. ഈ ഭവനം എന്നും തിരു​മു​മ്പിൽ ഇരിക്കട്ടെ.+ കാരണം പരമാ​ധി​കാ​രി​യായ യഹോവേ, അങ്ങാണ​ല്ലോ അതു വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. അങ്ങയുടെ അനു​ഗ്ര​ഹംകൊണ്ട്‌ ഈ ദാസന്റെ ഭവനം എന്നും അനുഗൃ​ഹീ​ത​മാ​യി​രി​ക്കട്ടെ.”+

8 കുറച്ച്‌ കാലം കഴിഞ്ഞ്‌ ദാവീദ്‌ ഫെലി​സ്‌ത്യ​രെ തോൽപ്പിച്ച്‌+ അവരെ അധീന​ത​യി​ലാ​ക്കി.+ അവരുടെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ ദാവീദ്‌ മെഥെഗമ്മ പിടിച്ചെ​ടു​ത്തു.

2 ദാവീദ്‌ മോവാബ്യരെ+ തോൽപ്പി​ച്ചു. എന്നിട്ട്‌ അവരെ നിലത്ത്‌ കിടത്തി അളവു​നൂൽകൊണ്ട്‌ അളന്നു. രണ്ടു നൂൽനീ​ള​ത്തിൽ അളന്ന്‌ അത്രയും പേരെ കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞു. ഒരു നൂൽനീ​ള​ത്തിൽ ശേഷി​ച്ച​വരെ ജീവ​നോ​ടെ വിടു​ക​യും ചെയ്‌തു.+ മോവാ​ബ്യർ ദാവീ​ദി​ന്റെ ദാസന്മാ​രാ​യി. അവർ ദാവീ​ദി​നു കപ്പം* കൊടു​ത്തുപോ​ന്നു.+

3 സോബയിലെ+ രാജാ​വും രഹോ​ബി​ന്റെ മകനും ആയ ഹദദേ​സെർ യൂഫ്ര​ട്ടീസ്‌ നദീതീരത്ത്‌+ അധികാ​രം പുനഃ​സ്ഥാ​പി​ക്കാൻ പോയ വഴിക്കു ദാവീദ്‌ അയാളെ തോൽപ്പി​ച്ചു. 4 അയാളുടെ 1,700 കുതി​ര​പ്പ​ട​യാ​ളി​കളെ​യും 20,000 കാലാ​ളു​കളെ​യും ദാവീദ്‌ പിടി​കൂ​ടി. രഥം വലിക്കുന്ന 100 കുതി​ര​ക​ളു​ടെ ഒഴികെ ബാക്കി എല്ലാത്തിന്റെ​യും കുതി​ഞ​രമ്പു വെട്ടി.+

5 സോബയിലെ രാജാ​വായ ഹദദേസെ​രി​നെ സഹായി​ക്കാൻ ദമസ്‌കൊസിൽനിന്ന്‌+ വന്ന സിറിയക്കാരിൽ+ 22,000 പേരെ ദാവീദ്‌ കൊന്നു. 6 പിന്നെ ദാവീദ്‌ സിറി​യ​യി​ലെ ദമസ്‌കൊ​സിൽ കാവൽസേ​നാകേന്ദ്രങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു. സിറി​യ​ക്കാർ ദാവീ​ദി​ന്റെ ദാസന്മാ​രാ​യി ദാവീ​ദി​നു കപ്പം കൊടു​ത്തുപോ​ന്നു. പോയി​ടത്തൊ​ക്കെ യഹോവ ദാവീ​ദി​നു വിജയം നൽകി.+ 7 ദാവീദ്‌ ഹദദേസെ​രി​ന്റെ ദാസന്മാ​രിൽനിന്ന്‌ വൃത്താ​കൃ​തി​യി​ലുള്ള സ്വർണ​പ്പ​രി​ചകൾ പിടിച്ചെ​ടുത്ത്‌ അവ യരുശലേ​മിലേക്കു കൊണ്ടു​വന്നു.+ 8 ഹദദേസെരിന്റെ നഗരങ്ങ​ളായ ബേതഹിൽനി​ന്നും ബരോ​ത്ത​യിൽനി​ന്നും കുറെ​യ​ധി​കം ചെമ്പും പിടിച്ചെ​ടു​ത്തു.

9 ദാവീദ്‌ ഹദദേസെരിന്റെ+ സൈന്യ​ത്തെ മുഴുവൻ തോൽപ്പി​ച്ചെന്ന്‌ ഹമാത്തിലെ+ രാജാ​വായ തോയി കേട്ടു. 10 അയാൾ മകനായ യോരാ​മി​നെ ദാവീദ്‌ രാജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ അയച്ച്‌ സുഖവി​വരം തിരക്കു​ക​യും ഹദദേസെ​രിനോ​ടു പോരാ​ടി വിജയി​ച്ച​തിന്‌ അഭിന​ന്ദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (കാരണം ഹദദേ​സെർ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ തോയി​യോ​ട്‌ ഏറ്റുമു​ട്ടി​യി​രു​ന്നു.) വെള്ളി, സ്വർണം, ചെമ്പ്‌ എന്നിവകൊ​ണ്ടുള്ള സമ്മാന​ങ്ങ​ളും ദാവീ​ദി​നു കൊടു​ത്തു. 11 ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ ഈ സമ്മാന​ങ്ങ​ളും താൻ അധീന​ത​യി​ലാ​ക്കിയ എല്ലാ ജനതക​ളിൽനി​ന്നും കിട്ടിയ വെള്ളി​യും സ്വർണ​വും യഹോ​വ​യ്‌ക്കുവേണ്ടി വിശു​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചു.+ 12 ഇവ സിറി​യ​യിൽനി​ന്നും മോവാബിൽനിന്നും+ അമ്മോ​ന്യർ, ഫെലി​സ്‌ത്യർ,+ അമാലേക്യർ+ എന്നിവ​രിൽനി​ന്നും സോബ​യി​ലെ രാജാ​വും രഹോ​ബി​ന്റെ മകനും ആയ ഹദദേസെരെ+ കൊള്ള​യ​ടി​ച്ച​തിൽനി​ന്നും കിട്ടി​യ​താ​യി​രു​ന്നു. 13 ഉപ്പുതാഴ്‌വരയിൽവെച്ച്‌+ 18,000 ഏദോ​മ്യ​രെ കൊന്ന്‌ തിരി​ച്ചു​വന്ന സംഭവം ദാവീ​ദി​നു പേരും പെരു​മ​യും നേടിക്കൊ​ടു​ത്തു. 14 ദാവീദ്‌ ഏദോ​മിൽ കാവൽസേ​നാകേന്ദ്രങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു. ഏദോ​മിലെ​ല്ലാ​യി​ട​ത്തും ഇത്തരം സേനാ​കേ​ന്ദ്രങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു. ഏദോ​മ്യരെ​ല്ലാം ദാവീ​ദി​ന്റെ ദാസരാ​യി.+ പോയി​ടത്തൊ​ക്കെ യഹോവ ദാവീ​ദി​നു വിജയം കൊടു​ത്തു.+

15 ദാവീദ്‌ ഇസ്രാ​യേൽ മുഴുവൻ ഭരിച്ച്‌+ പ്രജകൾക്കെ​ല്ലാം നീതിയും+ ന്യായ​വും നടത്തിക്കൊ​ടു​ത്തു.+ 16 സെരൂയയുടെ മകനായ യോവാബായിരുന്നു+ സൈന്യാ​ധി​പൻ. അഹീലൂ​ദി​ന്റെ മകനായ യഹോശാഫാത്തിനായിരുന്നു+ വിവരങ്ങൾ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തിവെ​ക്കാ​നുള്ള ചുമതല. 17 അഹീതൂബിന്റെ മകനായ സാദോക്കും+ അബ്യാ​ഥാ​രി​ന്റെ മകനായ അഹി​മേലെ​ക്കും ആയിരു​ന്നു പുരോ​ഹി​ത​ന്മാർ. സെരാ​യ​യാ​യി​രു​ന്നു സെക്ര​ട്ടറി. 18 യഹോയാദയുടെ മകൻ ബനയയായിരുന്നു+ കെരാ​ത്യ​രുടെ​യും പ്ലേത്യരുടെയും+ തലവൻ. ദാവീ​ദി​ന്റെ ആൺമക്കൾ പ്രമു​ഖ​രായ മന്ത്രി​മാ​രാ​യി.*

9 അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ ദാവീദ്‌, “ഞാൻ യോനാഥാനെ+ ഓർത്ത്‌ അചഞ്ചല​സ്‌നേഹം കാണി​ക്കേണ്ട ആരെങ്കി​ലും ഇനിയും ശൗലിന്റെ ഭവനത്തി​ലു​ണ്ടോ” എന്നു ചോദി​ച്ചു. 2 ശൗലിന്റെ ഭവനത്തിൽ സീബ+ എന്നു പേരുള്ള ഒരു ദാസനു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവർ സീബയെ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്ത്‌ വിളി​ച്ചു​വ​രു​ത്തി. രാജാവ്‌ അയാ​ളോട്‌, “നീയാ​ണോ സീബ” എന്നു ചോദി​ച്ചപ്പോൾ, “ഇതാ, അങ്ങയുടെ ദാസൻ” എന്ന്‌ അയാൾ പറഞ്ഞു. 3 രാജാവ്‌ ഇങ്ങനെ​യും ചോദി​ച്ചു: “ഞാൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അചഞ്ചല​സ്‌നേഹം കാണി​ക്കേണ്ട ആരെങ്കി​ലും ശൗലിന്റെ ഭവനത്തിൽ ഇനിയു​ണ്ടോ?” അപ്പോൾ സീബ പറഞ്ഞു: “ഉണ്ട്‌. യോനാ​ഥാ​ന്റെ ഒരു മകനുണ്ട്‌, രണ്ടു കാലി​നും വൈക​ല്യ​മു​ള്ള​യാ​ളാണ്‌.”*+ 4 “അയാൾ എവി​ടെ​യാണ്‌” എന്നു രാജാവ്‌ ചോദി​ച്ചു. “ലോ-ദബാരിൽ അമ്മീ​യേ​ലി​ന്റെ മകനായ മാഖീരിന്റെ+ വീട്ടി​ലുണ്ട്‌” എന്നു സീബ പറഞ്ഞു.

5 ഉടനടി, ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ ആളയച്ച്‌ ലോ-ദബാരി​ലെ അമ്മീ​യേ​ലി​ന്റെ മകനായ മാഖീ​രി​ന്റെ വീട്ടിൽനി​ന്ന്‌ അയാളെ വരുത്തി. 6 ശൗലിന്റെ മകനായ യോനാ​ഥാ​ന്റെ മകൻ മെഫി​ബോ​ശെത്ത്‌ ദാവീ​ദി​ന്റെ സന്നിധി​യിൽ വന്ന ഉടനെ കമിഴ്‌ന്നു​വീണ്‌ നമസ്‌ക​രി​ച്ചു. ദാവീദ്‌, “മെഫി​ബോ​ശെത്തേ!” എന്നു വിളി​ച്ചപ്പോൾ, “ഇതാ, അങ്ങയുടെ ദാസൻ” എന്നു മെഫി​ബോ​ശെത്ത്‌ വിളി​കേട്ടു. 7 അപ്പോൾ ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു: “പേടി​ക്കേണ്ടാ, ഞാൻ തീർച്ച​യാ​യും താങ്കളു​ടെ അപ്പനായ യോനാ​ഥാ​നെ ഓർത്ത്‌ താങ്ക​ളോട്‌ അചഞ്ചല​മായ സ്‌നേഹം+ കാണി​ക്കും. താങ്കളു​ടെ മുത്തച്ഛ​നായ ശൗലിന്റെ നിലങ്ങളെ​ല്ലാം ഞാൻ താങ്കൾക്കു മടക്കി​ത്ത​രും. താങ്കൾ സ്ഥിരമാ​യി എന്റെ മേശയിൽനി​ന്ന്‌ ഭക്ഷണം കഴിക്കും.”+

8 അപ്പോൾ, മെഫി​ബോ​ശെത്ത്‌ ദാവീ​ദി​നെ നമസ്‌ക​രിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഒരു ചത്ത നായയെപ്പോലുള്ള+ എന്റെ നേർക്ക്‌ അങ്ങ്‌ ശ്രദ്ധ* തിരി​ക്കാൻമാ​ത്രം അങ്ങയുടെ ഈ ദാസൻ ആരാണ്‌?” 9 അപ്പോൾ, രാജാവ്‌ ശൗലിന്റെ പരിചാ​ര​ക​നായ സീബയെ ആളയച്ച്‌ വരുത്തി ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ശൗലി​നും ശൗലിന്റെ ഭവനത്തി​നും സ്വന്തമാ​യി​രു​ന്നതെ​ല്ലാം ഞാൻ നിന്റെ യജമാ​ന​നായ ശൗലിന്റെ കൊച്ചു​മ​കനു കൊടു​ക്കു​ന്നു.+ 10 നീയും നിന്റെ പുത്ര​ന്മാ​രും നിന്റെ ദാസന്മാ​രും മെഫിബോശെ​ത്തി​നുവേണ്ടി നിലം കൃഷി ചെയ്യണം. നിന്റെ യജമാ​നന്റെ കൊച്ചു​മ​കനു സ്വന്തമാ​യു​ള്ള​വർക്ക്‌ ആഹാരം കിട്ടാൻ നീ അതിന്റെ വിളവ്‌ ശേഖരി​ച്ച്‌ അവർക്കു കൊടു​ക്കണം. പക്ഷേ, നിന്റെ യജമാ​നന്റെ കൊച്ചു​മ​ക​നായ മെഫി​ബോ​ശെത്ത്‌ സ്ഥിരമാ​യി എന്റെ മേശയിൽനി​ന്ന്‌ ഭക്ഷണം കഴിക്കും.”+

സീബയ്‌ക്കോ 15 ആൺമക്ക​ളും 20 ദാസന്മാ​രും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.+ 11 അപ്പോൾ, സീബ രാജാ​വിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവ്‌ കല്‌പി​ക്കു​ന്നതെ​ല്ലാം ഈ ദാസൻ ചെയ്യും.” അങ്ങനെ മെഫി​ബോ​ശെത്ത്‌, രാജകു​മാ​ര​ന്മാ​രിൽ ഒരാ​ളെപ്പോ​ലെ ദാവീദിന്റെ* മേശയിൽനി​ന്ന്‌ ഭക്ഷണം കഴിച്ചുപോ​ന്നു. 12 മെഫിബോശെത്തിനു മീക്ക+ എന്നു പേരുള്ള ഒരു ആൺകു​ട്ടി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. സീബയു​ടെ വീട്ടിൽ താമസി​ച്ചി​രു​ന്ന​വരെ​ല്ലാം മെഫിബോശെ​ത്തി​ന്റെ ദാസരാ​യി. 13 മെഫിബോശെത്ത്‌ യരുശലേ​മിൽ താമസി​ച്ച്‌ സ്ഥിരമാ​യി രാജാ​വി​ന്റെ മേശയിൽനി​ന്ന്‌ ഭക്ഷണം കഴിച്ചുപോ​ന്നു.+ മെഫിബോശെ​ത്തി​ന്റെ രണ്ടു കാലി​നും വൈക​ല്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.+

10 പിന്നീട്‌ അമ്മോന്യരുടെ+ രാജാവ്‌ മരിച്ചു. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ മകൻ ഹാനൂൻ അടുത്ത രാജാ​വാ​യി.+ 2 അപ്പോൾ ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു: “എന്നോട്‌ അചഞ്ചല​മായ സ്‌നേഹം കാണിച്ച ആളാണു നാഹാശ്‌. നാഹാ​ശി​ന്റെ മകനായ ഹാനൂനോ​ടു ഞാനും അചഞ്ചല​സ്‌നേഹം കാണി​ക്കും.” അങ്ങനെ, അപ്പന്റെ മരണത്തിൽ ദുഃഖി​ച്ചു​ക​ഴി​യുന്ന ഹാനൂനെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാൻ ദാവീദ്‌ ദാസന്മാ​രെ അയച്ചു. പക്ഷേ ദാവീ​ദി​ന്റെ ദാസന്മാർ അമ്മോ​ന്യ​രു​ടെ ദേശത്ത്‌ എത്തിയ​പ്പോൾ 3 അമ്മോന്യരുടെ പ്രഭു​ക്ക​ന്മാർ യജമാ​ന​നായ ഹാനൂനോ​ടു പറഞ്ഞു: “അങ്ങയെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാൻ ദാവീദ്‌ ആളുകളെ അയച്ചത്‌ അങ്ങയുടെ അപ്പനോ​ടുള്ള ആദരവ്‌ കാരണ​മാണെ​ന്നാ​ണോ കരുതു​ന്നത്‌? അവർ ചാരന്മാ​രാണ്‌. നഗരം ഒറ്റു​നോ​ക്കാ​നും അതു പിടി​ച്ച​ട​ക്കാ​നും ആണ്‌ ദാവീദ്‌ ദാസന്മാ​രെ ഇങ്ങോട്ട്‌ അയച്ചത്‌.” 4 അപ്പോൾ ഹാനൂൻ ദാവീ​ദി​ന്റെ ദാസന്മാ​രെ പിടിച്ച്‌ അവരുടെ താടി പകുതി വടിച്ചു​ക​ളഞ്ഞു.+ അവരുടെ വസ്‌ത്രം അരയ്‌ക്കു​വെച്ച്‌ മുറി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞിട്ട്‌ അവരെ തിരി​ച്ച​യച്ചു. 5 അവർക്കു സഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്ന ഈ വലിയ അപമാ​നത്തെ​പ്പറ്റി അറിഞ്ഞ ഉടനെ ദാവീദ്‌ ചിലരെ അവരുടെ അടു​ത്തേക്ക്‌ അയച്ചു. രാജാവ്‌ അവരോ​ടു പറഞ്ഞു: “താടി വളർന്ന്‌ പഴയപ​ടി​യാ​കു​ന്ന​തു​വരെ യരീഹൊയിൽ+ താമസി​ക്കുക. അതിനു ശേഷം മടങ്ങി​വ​ന്നാൽ മതി.”

6 ദാവീദിനു തങ്ങളോ​ടു വെറു​പ്പാ​യി എന്ന്‌ അമ്മോ​ന്യർക്കു മനസ്സി​ലാ​യി. അതു​കൊണ്ട്‌ അമ്മോ​ന്യർ ആളയച്ച്‌ ബേത്ത്‌-രഹോബിലെയും+ സോബയിലെയും+ സിറി​യ​ക്കാ​രിൽനിന്ന്‌ 20,000 കാലാ​ളു​കളെ​യും ഇഷ്‌തോബിൽനിന്ന്‌* 12,000 പേരെ​യും മാഖയിലെ+ രാജാ​വിനെ​യും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ 1,000 ആളുകളെ​യും കൂലിക്കെ​ടു​ത്തു.+ 7 ഇത്‌ അറിഞ്ഞ ദാവീദ്‌ യോവാ​ബിനെ​യും വീര​യോ​ദ്ധാ​ക്കൾ ഉൾപ്പെടെ മുഴുവൻ സൈന്യത്തെ​യും അയച്ചു.+ 8 അമ്മോന്യർ പുറത്ത്‌ വന്ന്‌ നഗരക​വാ​ട​ത്തിൽ അണിനി​രന്നു. സോബ​യിലെ​യും രഹോ​ബിലെ​യും സിറി​യ​ക്കാർ ഇഷ്‌തോ​ബിന്റെ​യും മാഖയുടെ​യും കൂടെ തുറസ്സായ ഒരു സ്ഥലത്ത്‌ നിലയു​റ​പ്പി​ച്ചു.

9 മുന്നിൽനിന്നും പിന്നിൽനി​ന്നും സൈന്യം പാഞ്ഞടു​ക്കു​ന്നതു കണ്ടപ്പോൾ യോവാ​ബ്‌ ഇസ്രായേ​ലി​ലെ ഏറ്റവും മികച്ച ചില സൈനി​ക​സം​ഘ​ങ്ങളെ തിര​ഞ്ഞെ​ടുത്ത്‌ സിറി​യ​ക്കാർക്കെ​തി​രെ അണിനി​രത്തി.+ 10 ബാക്കിയുള്ളവരെ അമ്മോന്യർക്കെതിരെ+ അണിനി​ര​ത്താൻ യോവാ​ബ്‌ സഹോ​ദ​ര​നായ അബീശായിയെ+ ഏൽപ്പിച്ചു. 11 എന്നിട്ട്‌ പറഞ്ഞു: “എനിക്കു സിറി​യ​ക്കാരോ​ടു പിടി​ച്ചു​നിൽക്കാൻ കഴിയാ​തെ വന്നാൽ നീ വന്ന്‌ എന്നെ രക്ഷിക്കണം. ഇനി അഥവാ, നിനക്ക്‌ അമ്മോ​ന്യരോ​ടു പിടി​ച്ചു​നിൽക്കാൻ കഴിയാ​തെ വരു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഞാൻ വന്ന്‌ നിന്നെ രക്ഷിക്കാം. 12 നമുക്കു ധൈര്യ​വും മനക്കരുത്തും+ ഉള്ളവരാ​യി നമ്മുടെ ജനത്തി​നും നമ്മുടെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നഗരങ്ങൾക്കും വേണ്ടി പോരാ​ടാം. ബാക്കി ഉചിതംപോ​ലെ യഹോവ ചെയ്യട്ടെ.”+

13 അങ്ങനെ യോവാ​ബും കൂടെ​യു​ള്ള​വ​രും സിറി​യ​ക്കാരോ​ടു യുദ്ധം ചെയ്യാൻ മുന്നോ​ട്ടു നീങ്ങി. അവർ യോവാ​ബി​ന്റെ മുന്നിൽനി​ന്ന്‌ തോ​റ്റോ​ടി.+ 14 സിറിയക്കാർ ഓടി​പ്പോ​യെന്നു കണ്ടപ്പോൾ അമ്മോ​ന്യർ അബീശാ​യി​യു​ടെ മുന്നിൽനി​ന്ന്‌ ഓടി നഗരത്തിൽ കയറി. അമ്മോ​ന്യ​രു​മാ​യുള്ള ഈ പോരാ​ട്ട​ത്തി​നു ശേഷം യോവാ​ബ്‌ യരുശലേ​മിലേക്കു മടങ്ങി.

15 ഇസ്രായേല്യരുടെ മുന്നിൽ തോ​റ്റെന്നു കണ്ടപ്പോൾ സിറി​യ​ക്കാർ വീണ്ടും ഒന്നിച്ചു​കൂ​ടി.+ 16 നദിയുടെ* സമീപപ്രദേശത്തുള്ള+ സിറി​യ​ക്കാ​രെ ഹദദേസെർ+ വിളി​പ്പി​ച്ചു. തുടർന്ന്‌ ഹദദേസെ​രി​ന്റെ സൈന്യാ​ധി​പ​നായ ശോബ​ക്കി​ന്റെ നേതൃ​ത്വ​ത്തിൽ അവർ ഹേലാ​മിലേക്കു ചെന്നു.

17 ഈ വിവരം അറിഞ്ഞ ഉടൻ ദാവീദ്‌ ഇസ്രായേ​ല്യരെയെ​ല്ലാം വിളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി യോർദാൻ കടന്ന്‌ ഹേലാ​മിലേക്കു വന്നു. സിറി​യ​ക്കാർ ദാവീ​ദിന്‌ എതിരെ അണിനി​രന്ന്‌ ദാവീ​ദിനോ​ടു യുദ്ധം ചെയ്‌തു.+ 18 പക്ഷേ സിറി​യ​ക്കാർ ഇസ്രായേ​ലി​ന്റെ മുന്നിൽനി​ന്ന്‌ തോ​റ്റോ​ടി. ദാവീദ്‌ അവരുടെ 700 തേരാ​ളി​കളെ​യും 40,000 കുതി​ര​ക്കാരെ​യും കൊന്നു. സൈന്യാ​ധി​പ​നായ ശോബ​ക്കിനെ​യും വെട്ടി​വീ​ഴ്‌ത്തി; അയാൾ അവി​ടെവെച്ച്‌ മരിച്ചു.+ 19 ഇസ്രായേലിനോടു തോറ്റു എന്നു മനസ്സി​ലായ ഉടനെ ഹദദേസെ​രി​ന്റെ ദാസരായ രാജാ​ക്ക​ന്മാരെ​ല്ലാം ഇസ്രായേ​ലു​മാ​യി സമാധാ​ന​ത്തി​ലാ​യി അവർക്കു കീഴ്‌പെ​ട്ടി​രു​ന്നു.+ അതിൽപ്പി​ന്നെ സിറി​യ​ക്കാർക്ക്‌ അമ്മോ​ന്യ​രെ സഹായി​ക്കാൻ പേടി​യാ​യി.

11 വർഷാ​രം​ഭ​ത്തിൽ,* രാജാ​ക്ക​ന്മാർ യുദ്ധത്തി​നു പോകാ​റുള്ള സമയത്ത്‌, അമ്മോ​ന്യ​രെ നശിപ്പി​ക്കാൻ ദാവീദ്‌ യോവാ​ബിനെ​യും ദാസന്മാരെ​യും, മുഴുവൻ ഇസ്രായേൽസൈ​ന്യത്തെ​യും അയച്ചു. അവർ രബ്ബയെ+ ഉപരോ​ധി​ച്ചു. ദാവീദ്‌ പക്ഷേ, യരുശലേ​മിൽത്തന്നെ കഴിഞ്ഞു.+

2 ഒരു ദിവസം വൈകു​ന്നേരം ദാവീദ്‌ കിടക്ക​യിൽനിന്ന്‌ എഴു​ന്നേറ്റ്‌ കൊട്ടാ​ര​ത്തി​ന്റെ മട്ടുപ്പാ​വി​ലൂ​ടെ വെറുതേ അങ്ങോ​ട്ടും ഇങ്ങോ​ട്ടും നടക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോൾ, ഒരു സ്‌ത്രീ കുളി​ക്കു​ന്നതു കണ്ടു. അവൾ അതീവ​സു​ന്ദ​രി​യാ​യി​രു​ന്നു. 3 ആ സ്‌ത്രീയെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അന്വേ​ഷി​ക്കാൻ ദാവീദ്‌ ആളയച്ചു. അയാൾ വന്ന്‌ ദാവീ​ദിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “എലീയാമിന്റെ+ മകളും ഹിത്യനായ+ ഊരിയാവിന്റെ+ ഭാര്യ​യും ആയ ബത്ത്‌-ശേബയാണ്‌+ അത്‌.” 4 തുടർന്ന്‌, ബത്ത്‌-ശേബയെ കൊണ്ടുവരാൻ+ ദാവീദ്‌ ദൂതന്മാ​രെ അയച്ചു. അങ്ങനെ, അവൾ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്ത്‌ വന്നു. ദാവീദ്‌ ബത്ത്‌-ശേബയു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ടു.+ (ബത്ത്‌-ശേബ അവളുടെ അശുദ്ധിയിൽനിന്ന്‌* ശുദ്ധി വരുത്തുന്ന സമയത്താ​യി​രു​ന്നു ഈ സംഭവം.)+ അതിനു ശേഷം, ബത്ത്‌-ശേബ വീട്ടി​ലേക്കു മടങ്ങി.

5 ബത്ത്‌-ശേബ ഗർഭി​ണി​യാ​യി. അപ്പോൾ അവൾ, “ഞാൻ ഗർഭി​ണി​യാണ്‌” എന്ന്‌ അറിയി​ച്ചുകൊണ്ട്‌ ദാവീ​ദിന്‌ ഒരു സന്ദേശം കൊടു​ത്ത​യച്ചു. 6 ഉടനെ ദാവീദ്‌, “ഹിത്യ​നായ ഊരി​യാ​വി​നെ എന്റെ അടു​ത്തേക്ക്‌ അയയ്‌ക്കുക” എന്നു യോവാ​ബി​നു സന്ദേശം അയച്ചു. അങ്ങനെ, യോവാ​ബ്‌ ഊരി​യാ​വി​നെ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടു​ത്തേക്ക്‌ അയച്ചു. 7 ഊരിയാവ്‌ വന്നപ്പോൾ, യോവാ​ബും സൈന്യ​വും എങ്ങനെ​യി​രി​ക്കുന്നെ​ന്നും യുദ്ധഭൂ​മി​യി​ലെ സ്ഥിതി​ഗ​തി​കൾ എന്തെന്നും ഒക്കെ ദാവീദ്‌ അയാ​ളോ​ടു ചോദി​ച്ചു. 8 തുടർന്ന്‌, ദാവീദ്‌ ഊരി​യാ​വിനോട്‌, “വീട്ടിൽ പോയി അൽപ്പം വിശ്ര​മി​ച്ചുകൊ​ള്ളൂ”* എന്നു പറഞ്ഞു. ഊരി​യാവ്‌ കൊട്ടാ​ര​ത്തിൽനിന്ന്‌ ഇറങ്ങി​യ​തി​നു പിന്നാലെ രാജാവ്‌ അയാൾക്ക്‌ ഒരു സമ്മാനം* കൊടു​ത്ത​യച്ചു. 9 പക്ഷേ, ഊരി​യാവ്‌ വീട്ടിൽ പോകാ​തെ യജമാ​നന്റെ മറ്റെല്ലാ ദാസന്മാ​രുടെ​യും​കൂ​ടെ കൊട്ടാ​ര​ത്തി​ന്റെ വാതിൽക്കൽ കിടന്നു​റങ്ങി. 10 “ഊരി​യാവ്‌ വീട്ടിൽ പോയില്ല” എന്ന വാർത്ത ദാവീ​ദി​ന്റെ ചെവി​യിലെത്തി. അപ്പോൾ, ദാവീദ്‌ ഊരി​യാ​വിനോ​ടു ചോദി​ച്ചു: “നീ ഒരു യാത്ര കഴിഞ്ഞ്‌ എത്തിയ​തല്ലേ? എന്താ വീട്ടിൽ പോകാ​ത്തത്‌?” 11 അപ്പോൾ ഊരി​യാവ്‌ പറഞ്ഞു: “പെട്ടകവും+ ഇസ്രായേ​ലും യഹൂദ​യും കൂടാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി​രി​ക്കുമ്പോൾ, എന്റെ യജമാ​ന​നായ യോവാ​ബും എന്റെ യജമാ​നന്റെ ദാസന്മാ​രും വെളിമ്പ്രദേ​ശത്ത്‌ പാളയ​മ​ടി​ച്ചി​രി​ക്കുമ്പോൾ, ഞാൻ എന്റെ വീട്ടിൽ പോയി തിന്നു​കു​ടിച്ച്‌ ഭാര്യ​യുടെ​കൂ​ടെ കിടക്കു​ന്നതു ശരിയാ​ണോ?+ അങ്ങാണെ, അങ്ങയുടെ ജീവനാ​ണെ ഞാൻ ഒരിക്ക​ലും അങ്ങനെ ചെയ്യില്ല!”

12 അപ്പോൾ, ദാവീദ്‌ ഊരി​യാ​വിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഇന്നും​കൂ​ടെ ഇവിടെ തങ്ങി​ക്കൊ​ള്ളുക. നാളെ ഞാൻ നിന്നെ പറഞ്ഞയ​യ്‌ക്കാം.” അതു​കൊണ്ട്‌, ഊരി​യാവ്‌ അന്നും പിറ്റേ​ന്നും യരുശലേ​മിൽ തങ്ങി. 13 തുടർന്ന്‌, തന്റെകൂ​ടെ തിന്നു​കു​ടി​ക്കാൻ ദാവീദ്‌ അയാളെ വിളി​പ്പി​ച്ചു. ദാവീദ്‌ ഊരി​യാ​വി​നെ നല്ലവണ്ണം കുടി​പ്പിച്ച്‌ ലഹരി​പി​ടി​പ്പി​ച്ചു. പക്ഷേ, വൈകു​ന്നേരം അയാൾ ചെന്ന്‌ യജമാ​നന്റെ ദാസന്മാ​രു​ടെ ഇടയിൽ തന്റെ കിടക്ക​യിൽ കിടന്ന്‌ ഉറങ്ങി. അയാൾ വീട്ടിൽ പോയില്ല. 14 രാവിലെ ദാവീദ്‌ യോവാ​ബിന്‌ ഒരു കത്ത്‌ എഴുതി ഊരി​യാ​വി​ന്റെ കൈയിൽ കൊടു​ത്ത​യച്ചു. 15 രാജാവ്‌ അതിൽ ഇങ്ങനെ എഴുതി​യി​രു​ന്നു: “പൊരിഞ്ഞ പോരാ​ട്ടം നടക്കു​ന്നി​ടത്ത്‌ മുൻനി​ര​യി​ലാ​യി ഊരി​യാ​വി​നെ നിറു​ത്തുക. എന്നിട്ട്‌, അയാളു​ടെ പിന്നിൽനി​ന്ന്‌ മാറി​ക്ക​ള​യുക. അയാൾ വെട്ടേറ്റ്‌ മരിക്കട്ടെ.”+

16 യോവാബ്‌, നഗരത്തെ സൂക്ഷ്‌മ​മാ​യി നിരീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. വീര​യോ​ദ്ധാ​ക്ക​ളുള്ള സ്ഥലം എവി​ടെയെന്ന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രുന്ന യോവാ​ബ്‌ ഊരി​യാ​വി​നെ അവിടെ നിറുത്തി. 17 നഗരത്തിലെ പുരു​ഷ​ന്മാർ വന്ന്‌ യോവാ​ബിനോ​ടു പോരാ​ടി​യപ്പോൾ ദാവീ​ദി​ന്റെ ചില ദാസന്മാർ മരിച്ചു​വീ​ണു. അക്കൂട്ട​ത്തിൽ ഹിത്യ​നായ ഊരി​യാ​വു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.+ 18 യുദ്ധവാർത്തയെല്ലാം യോവാ​ബ്‌ ദാവീ​ദി​നെ അറിയി​ച്ചു. 19 പക്ഷേ, യോവാ​ബ്‌ ദൂത​നോട്‌ ഇങ്ങനെ നിർദേ​ശി​ച്ചി​രു​ന്നു: “യുദ്ധവാർത്തയെ​ല്ലാം നീ രാജാ​വി​നെ അറിയി​ച്ചു​ക​ഴി​യുമ്പോൾ 20 രാജാവ്‌ കോപി​ച്ച്‌ നിന്നോ​ട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞേ​ക്കാം: ‘യുദ്ധം ചെയ്യാൻ നിങ്ങൾ നഗരത്തി​ന്റെ അത്ര അടു​ത്തേക്കു ചെന്നത്‌ എന്തിനാ​ണ്‌? മതിലി​ന്റെ മുകളിൽനി​ന്ന്‌ അവർ അമ്പ്‌ എയ്യുമെന്ന കാര്യം നിങ്ങൾക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നോ? 21 യരൂബ്ബേശെത്തിന്റെ+ മകനായ അബീമേലെക്കിനെ+ കൊന്നത്‌ ആരാണ്‌? മതിലി​ന്റെ മുകളിൽനി​ന്ന്‌ ഒരു സ്‌ത്രീ തിരി​ക​ല്ലി​ന്റെ മേൽക്കല്ല്‌ അയാളു​ടെ മേൽ ഇട്ടതുകൊ​ണ്ടല്ലേ തേബെ​സിൽവെച്ച്‌ അയാൾ കൊല്ലപ്പെ​ട്ടത്‌? നിങ്ങൾ എന്തിനാ​ണു മതിലി​നോ​ട്‌ അത്രയും അടുത്ത്‌ ചെന്നത്‌?’ അപ്പോൾ നീ, ‘അങ്ങയുടെ ദാസൻ ഹിത്യ​നായ ഊരി​യാ​വും മരിച്ചു’ എന്നു പറയണം.”

22 അങ്ങനെ, ദൂതൻ ചെന്ന്‌ യോവാ​ബ്‌ തന്നോടു പറഞ്ഞയ​ച്ചതെ​ല്ലാം ദാവീ​ദി​നെ അറിയി​ച്ചു. 23 ദൂതൻ ദാവീ​ദിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “അവരുടെ ആളുകളോ​ടു ഞങ്ങൾക്ക്‌ എതിർത്ത്‌ നിൽക്കാ​നാ​യില്ല. അവർ ഞങ്ങളെ എതിരി​ട്ട്‌ വെളിമ്പ്രദേ​ശം​വരെ വന്നു. പക്ഷേ, ഞങ്ങൾ പോരാ​ടി അവരെ തിരിച്ച്‌ നഗരക​വാ​ടം​വരെ എത്തിച്ചു. 24 വില്ലാളികൾ മതിലി​ന്റെ മുകളിൽനി​ന്ന്‌ അങ്ങയുടെ ദാസന്മാ​രെ എയ്‌തു. അങ്ങനെ, രാജാ​വി​ന്റെ ദാസന്മാ​രിൽ ചിലർ മരിച്ചുപോ​യി. അങ്ങയുടെ ദാസൻ ഹിത്യ​നായ ഊരി​യാ​വും മരിച്ചു.”+ 25 അപ്പോൾ, ദാവീദ്‌ ദൂത​നോ​ടു പറഞ്ഞു: “യോവാ​ബിനോ​ടു നീ ഇങ്ങനെ പറയണം: ‘ഇക്കാര്യം ഓർത്ത്‌ നീ അസ്വസ്ഥ​നാകേണ്ടാ. കാരണം, യുദ്ധത്തിൽ ആരെങ്കി​ലുമൊ​ക്കെ വാളിന്‌ ഇരയാ​കു​ന്നതു സാധാ​ര​ണ​സം​ഭ​വ​മാണ്‌. നഗരത്തി​ന്‌ എതി​രെ​യുള്ള പോരാ​ട്ടം ഊർജി​ത​മാ​ക്കി അതിനെ കീഴട​ക്കുക.’+ അങ്ങനെ, നീ അവനെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കണം.”

26 ഊരിയാവ്‌ മരി​ച്ചെന്നു കേട്ട​പ്പോൾ ഊരി​യാ​വി​ന്റെ ഭാര്യ അദ്ദേഹത്തെ ഓർത്ത്‌ വിലപി​ക്കാൻതു​ടങ്ങി. 27 വിലാപകാലം കഴിഞ്ഞ ഉടൻ ദാവീദ്‌ ആളയച്ച്‌ അവളെ തന്റെ കൊട്ടാ​ര​ത്തിലേക്കു കൊണ്ടു​വന്നു. അവൾ ദാവീ​ദി​ന്റെ ഭാര്യ​യാ​യി.+ ബത്ത്‌-ശേബ ഒരു മകനെ പ്രസവി​ച്ചു. പക്ഷേ, ദാവീദ്‌ ചെയ്‌തത്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഒട്ടും ഇഷ്ടമാ​യില്ല.+

12 അതു​കൊണ്ട്‌, യഹോവ നാഥാനെ+ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടു​ത്തേക്ക്‌ അയച്ചു. നാഥാൻ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌+ പറഞ്ഞു: “ഒരു നഗരത്തിൽ രണ്ടു പുരു​ഷ​ന്മാ​രു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഒരാൾ ധനവാ​നും മറ്റേയാൾ ദരി​ദ്ര​നും. 2 ആ ധനവാനു വളരെ​യ​ധി​കം ആടുമാ​ടു​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.+ 3 പക്ഷേ ദരി​ദ്ര​നാ​കട്ടെ, താൻ വിലയ്‌ക്കു വാങ്ങിയ ഒരു പെൺചെമ്മരിയാട്ടിൻകുട്ടി+ മാത്രമേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. അയാൾ അതിനെ പോറ്റി​വ​ളർത്തി. അയാളുടെ​യും മക്കളുടെ​യും കൂടെ അതു വളർന്നു. ആ ആട്ടിൻകു​ട്ടി, അയാൾക്ക്‌ ആകെയു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന അൽപ്പം ഭക്ഷണത്തിൽനി​ന്ന്‌ കഴിക്കു​ക​യും അയാൾ കുടി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ പങ്കു കുടി​ക്കു​ക​യും അയാളു​ടെ കൈക​ളിൽ കിടന്ന്‌ ഉറങ്ങു​ക​യും ചെയ്‌തുപോ​ന്നു. അത്‌ അയാൾക്കു സ്വന്തം മകളെപ്പോലെ​യാ​യി​രു​ന്നു. 4 അങ്ങനെയിരിക്കെ, ആ ധനവാന്റെ വീട്ടി​ലേക്ക്‌ ഒരാൾ വന്നു. പക്ഷേ, തന്റെ അടുത്ത്‌ വന്ന ആ വഴിയാത്ര​ക്കാ​ര​നുവേണ്ടി സ്വന്തം ആടുമാ​ടു​ക​ളിൽ ഒന്നിനെ എടുക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം ധനവാൻ ആ ദരി​ദ്രന്റെ ആട്ടിൻകു​ട്ടി​യെ കൊന്ന്‌ പാകം ചെയ്‌തു.”+

5 അപ്പോൾ, ദാവീ​ദിന്‌ ആ മനുഷ്യനോ​ടു വല്ലാത്ത ദേഷ്യം തോന്നി. ദാവീദ്‌ നാഥാനോ​ടു പറഞ്ഞു: “യഹോ​വ​യാ​ണെ,+ ഇതു ചെയ്‌തവൻ മരിക്കണം! 6 അയാൾ ഒട്ടും കരുണ​യി​ല്ലാ​തെ ഇതു ചെയ്‌ത​തുകൊണ്ട്‌ ആ ചെമ്മരി​യാ​ടി​നുവേണ്ടി നാലിരട്ടി+ നഷ്ടപരി​ഹാ​ര​വും കൊടു​ക്കണം.”

7 അപ്പോൾ, നാഥാൻ ദാവീ​ദിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ആ മനുഷ്യൻ താങ്കളാ​ണ്‌! ഇസ്രായേ​ലി​ന്റെ ദൈവ​മായ യഹോവ പറയുന്നു: ‘നിന്നെ ഇസ്രായേ​ലി​ന്റെ രാജാ​വാ​യി അഭി​ഷേകം ചെയ്‌തത്‌ ഈ ഞാനാണ്‌.+ ഞാൻ നിന്നെ ശൗലിന്റെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ രക്ഷിച്ചു.+ 8 നിന്റെ യജമാ​നന്റെ ഭവനം നിനക്കു നൽകാനും+ നിന്റെ യജമാ​നന്റെ ഭാര്യമാരെ+ നിനക്കു തരാനും ഞാൻ മനസ്സു​കാ​ണി​ച്ചു. ഇസ്രായേൽഗൃ​ഹ​വും യഹൂദാ​ഗൃ​ഹ​വും ഞാൻ നിനക്കു തന്നു.+ നിനക്കു​വേണ്ടി അതി​ലേറെ ചെയ്യാ​നും ഞാൻ ഒരുക്ക​മാ​യി​രു​ന്നു.+ 9 നീ യഹോ​വ​യു​ടെ കണ്ണിൽ മോശ​മാ​യതു ചെയ്‌ത്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വാക്കുകൾ പുച്ഛി​ച്ചു​ത​ള്ളി​യത്‌ എന്തിനാ​ണ്‌? ഹിത്യ​നായ ഊരി​യാ​വി​നെ നീ വാളു​കൊ​ണ്ട്‌ കൊന്നു!+ അമ്മോ​ന്യ​രു​ടെ വാളു​കൊ​ണ്ട്‌ ഊരി​യാ​വി​നെ കൊന്ന്‌+ അയാളു​ടെ ഭാര്യയെ സ്വന്തമാ​ക്കി.+ 10 ഇങ്ങനെ, നീ ഹിത്യ​നായ ഊരി​യാ​വി​ന്റെ ഭാര്യയെ സ്വന്തം ഭാര്യ​യാ​ക്കി എന്നോട്‌ അനാദ​രവ്‌ കാണി​ച്ച​തുകൊണ്ട്‌ വാൾ ഇനി ഒരിക്ക​ലും നിന്റെ ഭവനത്തെ വിട്ടു​മാ​റില്ല.’+ 11 യഹോവ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: ‘ഇതാ, നിന്റെ സ്വന്തം ഭവനത്തിൽനി​ന്നു​തന്നെ ഞാൻ നിനക്കു ദുരന്തം വരുത്താൻപോ​കു​ന്നു.+ ഞാൻ നിന്റെ ഭാര്യ​മാ​രെ നിന്റെ കൺമു​ന്നിൽവെച്ച്‌ മറ്റൊ​രാൾക്കു കൊടു​ക്കും.+ അയാൾ പട്ടാപ്പകൽ* നിന്റെ ഭാര്യ​മാ​രുടെ​കൂ​ടെ കിടക്കും.+ 12 നീ അതു രഹസ്യ​ത്തിൽ ചെയ്‌തു.+ പക്ഷേ, ഞാൻ ഇതു പട്ടാപ്പകൽ ഇസ്രായേ​ല്യർ മുഴുവൻ കാൺകെ ചെയ്യും.’”

13 അപ്പോൾ, ദാവീദ്‌ നാഥാ​നോ​ട്‌, “ഞാൻ യഹോ​വയോ​ടു പാപം ചെയ്‌തുപോ​യി”+ എന്നു പറഞ്ഞു. നാഥാൻ ദാവീ​ദിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “യഹോവ അങ്ങയുടെ പാപം ക്ഷമിക്കു​ന്നു.+ അങ്ങ്‌ മരിക്കില്ല.+ 14 പക്ഷേ, ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ അങ്ങ്‌ യഹോ​വയോ​ടു കടുത്ത അനാദ​രവ്‌ കാണി​ച്ച​തുകൊണ്ട്‌ അങ്ങയ്‌ക്ക്‌ ഇപ്പോൾ ജനിച്ച മകൻ നിശ്ചയ​മാ​യും മരിക്കും.”

15 അതിനു ശേഷം, നാഥാൻ വീട്ടി​ലേക്കു പോയി.

ഊരി​യാ​വി​ന്റെ ഭാര്യ ദാവീ​ദി​നു പ്രസവിച്ച കുട്ടിയെ യഹോവ പ്രഹരി​ച്ചു, കുട്ടിക്കു രോഗം വന്നു. 16 കുട്ടിക്കുവേണ്ടി ദാവീദ്‌ സത്യദൈ​വത്തോ​ടു യാചിച്ചു. ദാവീദ്‌ കടുത്ത ഉപവാസം തുടങ്ങി; തറയിൽ കിടന്ന്‌ രാത്രി​കാ​ലങ്ങൾ കഴിച്ചു​കൂ​ട്ടി.+ 17 ദാവീദിന്റെ ഭവനത്തി​ലെ മൂപ്പന്മാർ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌ എഴു​ന്നേൽപ്പി​ക്കാൻ ശ്രമിച്ചെ​ങ്കി​ലും ദാവീദ്‌ എഴു​ന്നേൽക്കാ​നോ അവരുടെ​കൂ​ടെ ആഹാരം കഴിക്കാ​നോ കൂട്ടാ​ക്കി​യില്ല. 18 ഏഴാം ദിവസം കുട്ടി മരിച്ചു. പക്ഷേ, കുട്ടി മരി​ച്ചെന്നു ദാവീ​ദി​നെ അറിയി​ക്കാൻ ദാസന്മാർ പേടിച്ചു. അവർ പറഞ്ഞു: “കുട്ടി ജീവി​ച്ചി​രു​ന്നപ്പോൾ നമ്മൾ പറയു​ന്നതു കേൾക്കാൻ അദ്ദേഹം കൂട്ടാ​ക്കി​യില്ല. ഇനി ഇപ്പോൾ, കുട്ടി മരിച്ചെന്ന കാര്യം എങ്ങനെ അറിയി​ക്കും? രാജാവ്‌ വല്ല കടും​കൈ​യും ചെയ്‌താ​ലോ?”

19 ദാസന്മാർ തമ്മിൽ രഹസ്യം പറയു​ന്നതു കണ്ടപ്പോൾ കുട്ടി മരി​ച്ചെന്നു ദാവീ​ദി​നു മനസ്സി​ലാ​യി. ദാവീദ്‌ ദാസന്മാ​രോ​ട്‌, “എന്താ, കുട്ടി മരിച്ചുപോ​യോ” എന്നു ചോദി​ച്ചു. “മരിച്ചുപോ​യി” എന്ന്‌ അവർ പറഞ്ഞു. 20 അപ്പോൾ, ദാവീദ്‌ നിലത്തു​നിന്ന്‌ എഴു​ന്നേറ്റ്‌ കുളിച്ച്‌ തൈലം പൂശി+ വസ്‌ത്രം മാറി യഹോ​വ​യു​ടെ ഭവനത്തിൽ+ ചെന്ന്‌ സാഷ്ടാം​ഗം നമസ്‌ക​രി​ച്ചു. അതിനു ശേഷം, വീട്ടിലേക്കു* ചെന്നു. ദാവീദ്‌ ആവശ്യപ്പെ​ട്ട​ത​നു​സ​രിച്ച്‌ അവർ ഭക്ഷണം കൊണ്ടു​വന്ന്‌ വെച്ച​പ്പോൾ അദ്ദേഹം അതു കഴിച്ചു. 21 ദാസന്മാർ രാജാ​വിനോ​ടു ചോദി​ച്ചു: “അങ്ങ്‌ എന്താണ്‌ ഇങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്നത്‌? കുട്ടി ജീവ​നോ​ടി​രു​ന്നപ്പോൾ അങ്ങ്‌ ഉപവസി​ച്ച്‌ കരഞ്ഞുകൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. പക്ഷേ, കുട്ടി മരിച്ച ഉടൻ അങ്ങ്‌ എഴു​ന്നേറ്റ്‌ ആഹാരം കഴിക്കു​ന്നു.” 22 അപ്പോൾ ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു: “ശരിയാ​ണ്‌. കുട്ടി ജീവ​നോ​ടി​രു​ന്നപ്പോൾ ഞാൻ ഉപവസിച്ച്‌+ കരഞ്ഞുകൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ‘യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ എന്നോടു കനിവ്‌ തോന്നി കുട്ടിയെ ജീവി​ക്കാൻ അനുവ​ദി​ച്ചാ​ലോ’ എന്നായി​രു​ന്നു എന്റെ ചിന്ത.+ 23 പക്ഷേ, കുട്ടി മരിച്ച സ്ഥിതിക്ക്‌ ഇനി ഞാൻ എന്തിന്‌ ഉപവസി​ക്കണം? എനിക്ക്‌ അവനെ മടക്കിക്കൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ കഴിയു​മോ?+ ഞാൻ അവന്റെ അടു​ത്തേക്കു പോകുകയല്ലാതെ+ അവൻ എന്റെ അടു​ത്തേക്കു വരില്ല​ല്ലോ.”+

24 പിന്നെ, ദാവീദ്‌ ഭാര്യ​യായ ബത്ത്‌-ശേബയെ+ ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചു. ദാവീദ്‌ ബത്ത്‌-ശേബയു​ടെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌ അവളു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ടു. ബത്ത്‌-ശേബ ഒരു മകനെ പ്രസവി​ച്ചു. കുട്ടിക്കു ശലോമോൻ*+ എന്നു പേരിട്ടു. യഹോവ ശലോമോ​നെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചു.+ 25 അതുകൊണ്ട്‌, തനിക്കു​വേണ്ടി കുട്ടിക്കു യദീദ്യ* എന്നു പേരി​ട​ണമെന്നു പറയാൻ യഹോവ നാഥാൻ+ പ്രവാ​ച​കനെ അങ്ങോട്ട്‌ അയച്ചു.

26 അമ്മോന്യരുടെ+ രബ്ബയ്‌ക്കു+ നേരെ യുദ്ധം തുടർന്ന യോവാ​ബ്‌ ആ രാജന​ഗരം പിടി​ച്ച​ടക്കി.+ 27 യോവാബ്‌ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ദൂതന്മാ​രെ അയച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ രബ്ബയ്‌ക്കു+ നേരെ യുദ്ധം ചെയ്‌ത്‌ ജലനഗരം* പിടി​ച്ച​ട​ക്കി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. 28 ഇപ്പോൾ അങ്ങ്‌, ബാക്കി സൈന്യ​ത്തെ ഒരുമി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി നഗരത്തി​ന്‌ എതിരെ പാളയ​മ​ടിച്ച്‌ അതിനെ പിടി​ച്ച​ട​ക്കുക. അല്ലാത്ത​പക്ഷം ഞാൻ നഗരത്തെ പിടി​ച്ച​ട​ക്കാ​നും അതിന്റെ മഹത്ത്വം എനിക്കു കിട്ടാ​നും ഇടവരും.”*

29 അങ്ങനെ, ദാവീദ്‌ സൈന്യ​ത്തെ മുഴുവൻ ഒരുമി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി രബ്ബയി​ലേക്കു ചെന്ന്‌ യുദ്ധം ചെയ്‌ത്‌ അതു പിടി​ച്ച​ടക്കി. 30 തുടർന്ന്‌ ദാവീദ്‌ മൽക്കാമിന്റെ* തലയിൽനി​ന്ന്‌ കിരീടം എടുത്തു. അത്‌ ഒരു താലന്തു* സ്വർണംകൊ​ണ്ടു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു. അതിൽ അമൂല്യ​ര​ത്‌ന​ങ്ങ​ളും പതിച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആ കിരീടം ദാവീ​ദി​ന്റെ തലയിൽ വെച്ചു. ദാവീദ്‌ നഗരത്തിൽനി​ന്ന്‌ ധാരാളം വസ്‌തു​ക്കൾ കൊള്ളയടിക്കുകയും+ ചെയ്‌തു.+ 31 ദാവീദ്‌ ആ നഗരത്തി​ലു​ള്ള​വരെയെ​ല്ലാം കൊണ്ടു​വന്ന്‌ കല്ലുകൾ അറുക്കാ​നും മൂർച്ച​യുള്ള ഇരുമ്പാ​യു​ധങ്ങൾ, ഇരുമ്പുകോ​ടാ​ലി​കൾ എന്നിവ​കൊ​ണ്ട്‌ പണി ചെയ്യാ​നും നിയോ​ഗി​ച്ചു. ഇഷ്ടിക​നിർമാ​ണ​വും അവരെ ഏൽപ്പിച്ചു. എല്ലാ അമ്മോ​ന്യ​ന​ഗ​ര​ങ്ങളോ​ടും ദാവീദ്‌ ഇങ്ങനെ​തന്നെ ചെയ്‌തു. ഒടുവിൽ ദാവീ​ദും സൈന്യ​വും യരുശലേ​മിലേക്കു മടങ്ങി.

13 ദാവീ​ദി​ന്റെ മകനായ അബ്‌ശാലോ​മി​നു താമാർ+ എന്നു പേരുള്ള സുന്ദരി​യായ ഒരു സഹോ​ദ​രി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ദാവീ​ദി​ന്റെ മകനായ അമ്‌നോനു+ താമാ​റിനോ​ടു പ്രേമം തോന്നി. 2 തന്റെ സഹോ​ദ​രി​യായ താമാർ കന്യക​യാ​യി​രു​ന്ന​തുകൊ​ണ്ടും താമാ​റിനോട്‌ എന്തെങ്കി​ലും ചെയ്യാൻ വഴി​യൊ​ന്നും കാണാ​തി​രു​ന്ന​തുകൊ​ണ്ടും അമ്‌നോൻ ആകെ വിഷമ​ത്തി​ലാ​യി. അങ്ങനെ താമാർ കാരണം അയാൾ ഒരു രോഗി​യാ​യി. 3 അമ്‌നോന്‌ യഹോനാദാബ്‌+ എന്നു പേരുള്ള ഒരു കൂട്ടു​കാ​ര​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ദാവീ​ദി​ന്റെ സഹോ​ദ​ര​നായ ശിമയയുടെ+ മകനാ​യി​രു​ന്നു യഹോ​നാ​ദാബ്‌. അയാൾ വലിയ തന്ത്രശാ​ലി​യാ​യി​രു​ന്നു. 4 അയാൾ അമ്‌നോനോ​ടു പറഞ്ഞു: “കുമാരാ, താൻ എന്താണ്‌ എന്നും ഇങ്ങനെ നിരാ​ശ​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌? കാര്യം എന്താ​ണെന്ന്‌ എന്നോടു പറഞ്ഞു​കൂ​ടേ?” അപ്പോൾ അമ്‌നോൻ, “ഞാൻ എന്റെ സഹോ​ദ​ര​നായ അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ സഹോദരി+ താമാ​റി​നെ പ്രേമി​ക്കു​ന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു. 5 അപ്പോൾ, യഹോ​നാ​ദാബ്‌ പറഞ്ഞു: “താൻ രോഗം നടിച്ച്‌ കിടക്ക്‌. എന്നിട്ട്‌, അപ്പൻ കാണാൻ വരു​മ്പോൾ ഇങ്ങനെ പറയണം: ‘എനിക്കു ഭക്ഷണം തരാൻ എന്റെ സഹോ​ദരി താമാ​റി​നെ ഇങ്ങോട്ട്‌ അയയ്‌ക്കാ​മോ? രോഗി​കൾക്കു കൊടു​ക്കാ​റുള്ള ഭക്ഷണം* താമാർ എന്റെ മുന്നിൽവെച്ച്‌ തയ്യാറാ​ക്കുന്നെ​ങ്കിൽ ഞാൻ അത്‌ അവളുടെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ വാങ്ങി കഴിക്കാം.’”

6 അങ്ങനെ, അമ്‌നോൻ രോഗം നടിച്ച്‌ കിടന്നു. രാജാവ്‌ കാണാൻ വന്നപ്പോൾ അമ്‌നോൻ പറഞ്ഞു: “എന്റെ സഹോ​ദരി താമാർ ഇവിടെ വന്ന്‌ എന്റെ മുന്നിൽവെച്ച്‌ ഹൃദയ​ത്തി​ന്റെ ആകൃതി​യി​ലുള്ള രണ്ട്‌ അട ചുട്ടു​ത​രാൻ പറയാ​മോ? എനിക്കു താമാ​റി​ന്റെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ ഭക്ഷണം കഴിക്കണം.” 7 ഉടനെ ദാവീദ്‌, താമാ​റി​ന്റെ വീട്ടി​ലേക്ക്‌ ഒരു സന്ദേശം കൊടു​ത്ത​യച്ചു: “നിന്റെ ആങ്ങളയായ അമ്‌നോ​ന്റെ വീട്ടിൽ ചെന്ന്‌ അവനു ഭക്ഷണം തയ്യാറാ​ക്കിക്കൊ​ടു​ക്കാ​മോ?” 8 അങ്ങനെ, താമാർ സഹോ​ദ​ര​നായ അമ്‌നോ​ന്റെ വീട്ടിൽ ചെന്നു. അമ്‌നോൻ അവിടെ കിടക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. താമാർ മാവ്‌ എടുത്ത്‌ കുഴച്ച്‌ അമ്‌നോ​ന്റെ കൺമു​ന്നിൽവെച്ച്‌ അടകളു​ണ്ടാ​ക്കി. 9 എന്നിട്ട്‌, ചട്ടിയിൽനി​ന്ന്‌ അത്‌ എടുത്ത്‌ അമ്‌നോ​ന്റെ മുന്നിൽ വെച്ചു. പക്ഷേ, കഴിക്കാൻ വിസമ്മ​തിച്ച അമ്‌നോൻ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “എല്ലാവരോ​ടും പുറത്ത്‌ പോകാൻ പറയുക!” അങ്ങനെ, എല്ലാവ​രും അവി​ടെ​നിന്ന്‌ പോയി.

10 അപ്പോൾ, അമ്‌നോൻ താമാ​റിനോട്‌, “നീ ഭക്ഷണം കിടപ്പ​റ​യിലേക്കു കൊണ്ടു​വരൂ. നിന്റെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ ഞാൻ അതു കഴിക്കട്ടെ” എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ താമാർ, താൻ ഉണ്ടാക്കിയ അടകളു​മാ​യി സഹോ​ദ​ര​നായ അമ്‌നോ​ന്റെ കിടപ്പ​റ​യിലേക്കു ചെന്നു. 11 അതു കൊടു​ക്കാൻ താമാർ അടു​ത്തേക്കു ചെന്ന​പ്പോൾ അമ്‌നോൻ അവളെ കടന്നു​പി​ടിച്ച്‌, “പെങ്ങളേ, വന്ന്‌ എന്റെകൂ​ടെ കിടക്കൂ” എന്നു പറഞ്ഞു. 12 പക്ഷേ, താമാർ അമ്‌നോനോ​ടു പറഞ്ഞു: “അയ്യോ! എന്റെ ആങ്ങളേ, എന്നെ അപമാ​നി​ക്ക​രു​തേ. ഇങ്ങനെയൊ​രു സംഗതി ഇസ്രായേ​ലിൽ നടപ്പു​ള്ള​ത​ല്ല​ല്ലോ.+ നിന്ദ്യ​മായ ഈ കാര്യം ചെയ്യരു​തേ!+ 13 ഈ നാണ​ക്കേടു സഹിച്ച്‌ ഞാൻ എങ്ങനെ ജീവി​ക്കും? അങ്ങയെ ആകട്ടെ ഇസ്രായേ​ലി​ലെ നിന്ദ്യ​ന്മാ​രിൽ ഒരുവ​നാ​യി കണക്കാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. അതു​കൊണ്ട്‌, ദയവുചെ​യ്‌ത്‌ രാജാ​വിനോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചാ​ലും. രാജാവ്‌ എന്നെ അങ്ങയ്‌ക്കു തരാതി​രി​ക്കില്ല.” 14 പക്ഷേ, താമാർ പറഞ്ഞ​തൊ​ന്നും അയാൾ ചെവിക്കൊ​ണ്ടില്ല. താമാ​റി​നെ കീഴ്‌പെ​ടു​ത്തിയ അയാൾ ബലാത്സം​ഗം ചെയ്‌ത്‌ താമാ​റി​നു മാനഹാ​നി വരുത്തി. 15 പക്ഷേ, പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ അമ്‌നോ​നു താമാ​റിനോട്‌ അങ്ങേയറ്റം വെറു​പ്പാ​യി. താമാ​റിനോ​ടു തോന്നിയ ആ വെറുപ്പ്‌ താമാ​റിനോ​ടു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന പ്രേമത്തെ​ക്കാൾ വളരെ തീവ്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. അമ്‌നോൻ താമാ​റിനോട്‌, “എഴു​ന്നേറ്റ്‌ പോകൂ!” എന്നു പറഞ്ഞു. 16 അപ്പോൾ, താമാർ അയാ​ളോ​ടു പറഞ്ഞു: “എന്റെ ആങ്ങളേ, അങ്ങനെ പറയരു​തേ! ഇപ്പോൾ എന്നോടു ചെയ്‌ത ദോഷത്തെ​ക്കാൾ മോശ​മല്ലേ എന്നെ ഇനി പറഞ്ഞു​വി​ടു​ന്നത്‌?” പക്ഷേ, താമാർ പറഞ്ഞ​തൊ​ന്നും അമ്‌നോൻ ചെവിക്കൊ​ണ്ടില്ല.

17 അയാൾ പരിചാ​ര​ക​നായ യുവാ​വി​നെ വിളിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഇവളെ എന്റെ മുന്നിൽനി​ന്ന്‌ കൊണ്ടുപോ​കൂ. ഇവളെ പുറത്താ​ക്കി വാതിൽ അടയ്‌ക്ക്‌!” 18 (കന്യക​മാ​രായ രാജകു​മാ​രി​മാർ അണിയുന്ന പ്രത്യേകതരം* നീളൻ കുപ്പാ​യ​മാ​ണു താമാർ ധരിച്ചി​രു​ന്നത്‌.) അയാളു​ടെ പരിചാ​രകൻ താമാ​റി​നെ പുറത്തി​റക്കി വാതിൽ അടച്ചു. 19 അപ്പോൾ താമാർ തലയിൽ ചാരം വാരി​യിട്ട്‌,+ അണിഞ്ഞി​രുന്ന മേന്മ​യേ​റിയ നീളൻ കുപ്പായം വലിച്ചു​കീ​റി, കൈകൾ തലയിൽ വെച്ച്‌ നിലവി​ളി​ച്ചുകൊണ്ട്‌ നടന്നു​നീ​ങ്ങി.

20 ഇത്‌ അറിഞ്ഞ സഹോ​ദ​ര​നായ അബ്‌ശാലോം+ താമാ​റിനോ​ടു ചോദി​ച്ചു: “നിന്റെ സഹോ​ദരൻ അമ്‌നോ​നാ​ണോ നിന്നോ​ട്‌ ഇതു ചെയ്‌തത്‌? എന്റെ പെങ്ങളേ, തത്‌കാ​ലം നീ മിണ്ടാ​തി​രി​ക്കുക. അമ്‌നോൻ നിന്റെ സഹോ​ദ​ര​നല്ലേ?+ നീ ഇതൊ​ന്നും മനസ്സിൽ വെച്ചുകൊ​ണ്ടി​രി​ക്ക​രുത്‌.” തുടർന്ന്‌ താമാർ, ആരുമാ​യും സമ്പർക്ക​മി​ല്ലാ​തെ സഹോ​ദ​ര​നായ അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ വീട്ടിൽ താമസി​ച്ചു. 21 ഇതെക്കുറിച്ചെല്ലാം കേട്ട ദാവീദ്‌ രാജാ​വി​നു കോപം അടക്കാ​നാ​യില്ല.+ പക്ഷേ, മകനായ അമ്‌നോ​നെ വേദനി​പ്പി​ക്കാൻ രാജാ​വി​നു താത്‌പ​ര്യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം, മൂത്ത മകനാ​യ​തുകൊണ്ട്‌ ദാവീ​ദിന്‌ അമ്‌നോനോ​ടു വലിയ സ്‌നേ​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു. 22 അബ്‌ശാലോം അമ്‌നോനോ​ടു ഗുണമാ​കട്ടെ ദോഷ​മാ​കട്ടെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. കാരണം, സ്വന്തം സഹോ​ദ​രി​യായ താമാറിനെ+ അപമാ​നിച്ച അമ്‌നോ​നോ​ട്‌ അബ്‌ശാലോ​മി​നു വെറു​പ്പാ​യി​രു​ന്നു.+

23 അങ്ങനെ, രണ്ടു വർഷം കടന്നുപോ​യി. എഫ്രയീമിന്‌+ അടുത്തുള്ള ബാൽഹാസോ​രിൽവെച്ച്‌ അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ ആളുകൾ ആടുക​ളു​ടെ രോമം കത്രി​ക്കുന്ന സമയം. അബ്‌ശാ​ലോം എല്ലാ രാജകുമാരന്മാരെയും+ അവി​ടേക്കു ക്ഷണിച്ചു. 24 രാജാവിന്റെ അടുത്ത്‌ വന്ന്‌ അബ്‌ശാ​ലോം പറഞ്ഞു: “അങ്ങയുടെ ഈ ദാസൻ ആടുക​ളു​ടെ രോമം കത്രി​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. രാജാ​വും ദാസന്മാ​രും എന്റെകൂ​ടെ വരാമോ?” 25 പക്ഷേ, രാജാവ്‌ അബ്‌ശാലോ​മിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “എന്റെ മകനേ, അതു വേണ്ടാ. എല്ലാവ​രും​കൂ​ടെ വന്നാൽ നിനക്ക്‌ അതൊരു ഭാരമാ​കും.” എത്ര നിർബ​ന്ധി​ച്ചി​ട്ടും രാജാവ്‌ ചെല്ലാ​മെന്നു സമ്മതി​ച്ചില്ല. പക്ഷേ, രാജാവ്‌ അബ്‌ശാലോ​മി​നെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു. 26 അപ്പോൾ, അബ്‌ശാ​ലോം പറഞ്ഞു: “അങ്ങ്‌ വരുന്നില്ലെ​ങ്കിൽ ദയവായി എന്റെ സഹോ​ദ​ര​നായ അമ്‌നോ​നെ ഞങ്ങളുടെ​കൂ​ടെ അയയ്‌ക്കണേ.”+ അപ്പോൾ രാജാവ്‌, “അമ്‌നോൻ എന്തിനു നിന്നോടൊ​പ്പം പോരണം” എന്നു ചോദി​ച്ചു. 27 പക്ഷേ, അബ്‌ശാ​ലോം നിർബ​ന്ധി​ച്ചപ്പോൾ രാജാവ്‌ അമ്‌നോനെ​യും മറ്റെല്ലാ രാജകു​മാ​ര​ന്മാരെ​യും അബ്‌ശാലോ​മിന്റെ​കൂ​ടെ അയച്ചു.

28 തുടർന്ന്‌, അബ്‌ശാ​ലോം പരിചാ​ര​ക​ന്മാരോട്‌ ഇങ്ങനെ ആജ്ഞാപി​ച്ചു: “ഒരുങ്ങി​യി​രി​ക്കുക. വീഞ്ഞു കുടിച്ച്‌ അമ്‌നോ​ന്റെ ഹൃദയം ആനന്ദല​ഹ​രി​യി​ലാ​കുമ്പോൾ ഞാൻ നിങ്ങ​ളോട്‌, ‘അമ്‌നോ​നെ കൊല്ലുക!’ എന്നു പറയും. ഉടനെ നിങ്ങൾ അവനെ കൊല്ലണം. ഒന്നും പേടി​ക്കേണ്ടാ. ഞാനല്ലേ നിങ്ങ​ളോ​ടു കല്‌പി​ക്കു​ന്നത്‌? നല്ല മനക്കരു​ത്തും ധൈര്യ​വും ഉള്ളവരാ​യി​രി​ക്കുക.” 29 അബ്‌ശാലോം കല്‌പി​ച്ച​തുപോലെ​തന്നെ പരിചാ​ര​ക​ന്മാർ അമ്‌നോനോ​ടു ചെയ്‌തു. അപ്പോൾ, മറ്റു രാജകു​മാ​ര​ന്മാരെ​ല്ലാം എഴു​ന്നേറ്റ്‌ അവരവ​രു​ടെ കോവർക​ഴു​ത​പ്പു​റത്ത്‌ കയറി പാഞ്ഞുപോ​യി. 30 അവർ വഴിയി​ലാ​യി​രി​ക്കുമ്പോൾത്തന്നെ, “അബ്‌ശാ​ലോം എല്ലാ രാജകു​മാ​ര​ന്മാരെ​യും കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞു, ഒരാൾപ്പോ​ലും രക്ഷപ്പെ​ട്ടില്ല” എന്നൊരു വാർത്ത ദാവീ​ദി​ന്റെ ചെവി​യിൽ എത്തി. 31 അപ്പോൾ, രാജാവ്‌ എഴു​ന്നേറ്റ്‌ വസ്‌ത്രം കീറി നിലത്ത്‌ കിടന്നു. രാജാ​വി​ന്റെ എല്ലാ ദാസന്മാ​രും അവരുടെ വസ്‌ത്രം വലിച്ചു​കീ​റി അടുത്തു​തന്നെ നിന്നു.

32 പക്ഷേ, ദാവീ​ദി​ന്റെ സഹോ​ദ​ര​നായ ശിമയയുടെ+ മകൻ യഹോനാദാബ്‌+ പറഞ്ഞു: “അവർ രാജകു​മാ​ര​ന്മാ​രെ എല്ലാവരെ​യും കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞെന്ന്‌ എന്റെ യജമാനൻ വിചാ​രി​ക്ക​രു​തേ. അമ്‌നോൻ മാത്രമേ മരിച്ചി​ട്ടു​ള്ളൂ.+ അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ ആജ്ഞയനു​സ​രി​ച്ചാണ്‌ അവർ ഇതു ചെയ്‌തത്‌. സഹോദരിയായ+ താമാറിനെ+ അമ്‌നോൻ അപമാ​നിച്ച അന്നുതന്നെ അബ്‌ശാ​ലോം ഇക്കാര്യം തീരു​മാ​നി​ച്ചു​റ​ച്ച​താണ്‌.+ 33 അതുകൊണ്ട്‌, ‘രാജകു​മാ​ര​ന്മാർ എല്ലാവ​രും മരിച്ചു’ എന്ന വാർത്ത എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവ്‌ വിശ്വ​സി​ക്ക​രു​തേ.* അമ്‌നോൻ മാത്രമേ മരിച്ചി​ട്ടു​ള്ളൂ.”

34 ഇതിനിടെ, അബ്‌ശാ​ലോം ഓടിപ്പോ​യി.+ പിന്നീട്‌, കാവൽക്കാ​രൻ കണ്ണ്‌ ഉയർത്തി നോക്കി​യപ്പോൾ പുറകി​ലുള്ള മലയുടെ സമീപത്തെ വഴിയി​ലൂ​ടെ ധാരാളം പേർ വരുന്നതു കണ്ടു. 35 അപ്പോൾ, യഹോനാദാബ്‌+ രാജാ​വിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “കണ്ടോ, രാജകു​മാ​ര​ന്മാർ മടങ്ങിയെ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങയുടെ ഈ ദാസൻ പറഞ്ഞതു സത്യമാ​യി​രുന്നെന്ന്‌ ഉറപ്പാ​യി​ല്ലേ?” 36 യഹോനാദാബ്‌ അതു പറഞ്ഞു​തീർന്നപ്പോഴേ​ക്കും രാജകു​മാ​ര​ന്മാർ പൊട്ടി​ക്ക​ര​ഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ അകത്ത്‌ വന്നു. രാജാ​വും എല്ലാ ഭൃത്യ​ന്മാ​രും അതിദുഃ​ഖത്തോ​ടെ കരഞ്ഞു. 37 പക്ഷേ, അബ്‌ശാ​ലോം ഗശൂർ രാജാ​വായ അമ്മീഹൂ​ദി​ന്റെ മകൻ തൽമായിയുടെ+ അടു​ത്തേക്ക്‌ ഓടിപ്പോ​യി. ദാവീദ്‌ ദിവസ​ങ്ങളോ​ളം മകനെ ഓർത്ത്‌ ദുഃഖി​ച്ചു. 38 ഗശൂരിലേക്ക്‌+ ഓടി​പ്പോയ അബ്‌ശാ​ലോം അവിടെ മൂന്നു വർഷം താമസി​ച്ചു.

39 ഒടുവിൽ, ദാവീദ്‌ രാജാ​വിന്‌ അബ്‌ശാലോ​മി​നെ ചെന്ന്‌ കാണണ​മെന്ന്‌ അതിയായ ആഗ്രഹം തോന്നി. കാരണം, അതി​നോ​ടകം അമ്‌നോ​ന്റെ വേർപാ​ടു​മാ​യി രാജാവ്‌ പൊരു​ത്തപ്പെ​ട്ടു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.*

14 അബ്‌ശാലോ​മി​നെ കാണാൻ രാജാ​വിന്‌ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ അതിയായ ആഗ്രഹമുണ്ടെന്നു+ സെരൂയയുടെ+ മകനായ യോവാ​ബ്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. 2 അതുകൊണ്ട്‌, യോവാ​ബ്‌ തെക്കോവയിലേക്ക്‌+ ആളയച്ച്‌ ബുദ്ധി​മ​തി​യായ ഒരു സ്‌ത്രീ​യെ വിളി​പ്പി​ച്ചു. എന്നിട്ട്‌, ആ സ്‌ത്രീയോ​ടു പറഞ്ഞു: “മരിച്ചു​പോയ ഒരാളെ ഓർത്ത്‌ ദുഃഖി​ക്കുന്ന ഒരു സ്‌ത്രീയെപ്പോ​ലെ നീ അഭിന​യി​ക്കണം. വിലാ​പ​വ​സ്‌ത്രം ധരിച്ച്‌ തൈലം പൂശാതെ,+ ദീർഘ​കാ​ല​മാ​യി വിരഹ​ദുഃ​ഖം അനുഭ​വി​ക്കുന്ന ഒരു സ്‌ത്രീയെപ്പോ​ലെ വേണം നീ പെരു​മാ​റാൻ. 3 എന്നിട്ട്‌, രാജസ​ന്നി​ധി​യിൽ ചെന്ന്‌ ഇന്നതുപോ​ലെ പറയണം.” പറയേണ്ട വാക്കു​കളെ​ല്ലാം യോവാ​ബ്‌ സ്‌ത്രീ​ക്കു പറഞ്ഞുകൊ​ടു​ത്തു.

4 തെക്കോവക്കാരിയായ ആ സ്‌ത്രീ രാജാ​വി​ന്റെ സന്നിധി​യിൽ ചെന്ന്‌ മുട്ടു​കു​ത്തി സാഷ്ടാം​ഗം നമസ്‌ക​രി​ച്ചു. എന്നിട്ട്‌, “രാജാവേ, എന്നെ സഹായി​ക്കണേ!” എന്നു പറഞ്ഞു. 5 അപ്പോൾ രാജാവ്‌, “എന്താണു കാര്യം” എന്നു ചോദി​ച്ചു. സ്‌ത്രീ പറഞ്ഞു: “ഞാനൊ​രു പാവം വിധവ​യാണ്‌; എന്റെ ഭർത്താവ്‌ മരിച്ചുപോ​യി. 6 അങ്ങയുടെ ഈ ദാസിക്ക്‌ രണ്ട്‌ ആൺമക്ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഒരിക്കൽ വയലിൽവെച്ച്‌ അവർ തമ്മിൽ അടിപി​ടി​യു​ണ്ടാ​യി. അവരെ പിടി​ച്ചു​മാ​റ്റാൻ ആരുമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. ഒരുത്തൻ മറ്റവനെ അടിച്ചുകൊ​ന്നു. 7 ഇപ്പോൾ, കുടും​ബ​ക്കാർ എല്ലാവ​രും അങ്ങയുടെ ഈ ദാസിക്കെ​തി​രെ തിരി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. അവർ പറയു​ന്നത്‌ ഇതാണ്‌: ‘സ്വന്തം സഹോ​ദ​രനെ കൊന്ന​വനെ വിട്ടു​തരൂ. ഞങ്ങൾക്ക്‌ അവനെ കൊന്ന്‌ അവന്റെ സഹോ​ദ​രന്റെ ജീവനു പകരം​വീ​ട്ടണം.+ ആകെയുള്ള ഒരു അവകാശി ഇല്ലാതാ​കുമെന്നു ഞങ്ങൾക്ക്‌ അറിയാം. എങ്കിലും ഞങ്ങൾ അതു ചെയ്യും!’ അങ്ങനെ, അവർ എന്റെ ഭർത്താ​വി​ന്റെ പേരോ സന്തതിയോ* ഈ ഭൂമു​ഖത്ത്‌ അവശേ​ഷി​ക്കാൻ സമ്മതി​ക്കാ​തെ എന്റെ പക്കൽ ശേഷി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന അവസാ​നത്തെ കനലും* കെടു​ത്തി​ക്ക​ള​യും.”

8 അപ്പോൾ, രാജാവ്‌ സ്‌ത്രീയോ​ടു പറഞ്ഞു: “വീട്ടി​ലേക്കു പൊയ്‌ക്കൊ​ള്ളുക. നിന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ ഞാൻ ഒരു കല്‌പന കൊടു​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌.” 9 അപ്പോൾ, ആ തെക്കോ​വ​ക്കാ​രി രാജാ​വിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവേ, കുറ്റം എന്റെ മേലും എന്റെ പിതൃ​ഭ​വ​ന​ത്തിന്മേ​ലും ഇരിക്കട്ടെ. രാജാ​വി​നും അവിടു​ത്തെ സിംഹാ​സ​ന​ത്തി​നും കുറ്റമി​ല്ലാ​തി​രി​ക്കട്ടെ.” 10 അപ്പോൾ, രാജാവ്‌ പറഞ്ഞു: “ഇനി നിന്നോ​ട്‌ ആരെങ്കി​ലും വല്ലതും പറഞ്ഞാൽ അയാളെ എന്റെ അടുത്ത്‌ കൊണ്ടു​വ​രണം. പിന്നെ ഒരിക്ക​ലും അയാൾ നിന്നെ ശല്യ​പ്പെ​ടു​ത്തില്ല.” 11 പക്ഷേ, സ്‌ത്രീ പറഞ്ഞു: “രാജാവേ, ദയവുചെ​യ്‌ത്‌ അങ്ങ്‌ അങ്ങയുടെ ദൈവ​മായ യഹോ​വയെ ഓർക്കണേ. രക്തത്തിനു പകരം ചോദിക്കുന്നവൻ+ എന്റെ മകനെ ഇല്ലായ്‌മ ചെയ്‌ത്‌ നാശം വിതയ്‌ക്കാൻ ഇടവര​രു​തേ.” അപ്പോൾ രാജാവ്‌, “യഹോ​വ​യാ​ണെ,+ നിന്റെ മകന്റെ ഒരു രോമംപോ​ലും നിലത്ത്‌ വീഴില്ല” എന്നു പറഞ്ഞു. 12 അപ്പോൾ സ്‌ത്രീ, “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വിനോട്‌ അങ്ങയുടെ ഈ ദാസി ദയവായി ഒരു വാക്കു പറഞ്ഞുകൊ​ള്ളട്ടേ” എന്നു ചോദി​ച്ചു. അപ്പോൾ രാജാവ്‌, “പറഞ്ഞുകൊ​ള്ളൂ!” എന്നു പറഞ്ഞു.

13 അപ്പോൾ, സ്‌ത്രീ ചോദി​ച്ചു: “അങ്ങനെയെ​ങ്കിൽ, അങ്ങ്‌ എന്തിനാ​ണു ദൈവജനത്തിന്‌+ എതിരെ ഇതു​പോലൊ​രു കാര്യം ചെയ്യു​ന്ന​തിനെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ച്ചത്‌? രാജാ​വി​ന്റെ ഈ വാക്കു​കൾകൊണ്ട്‌ രാജാവ്‌ തന്നെത്തന്നെ കുറ്റക്കാ​ര​നാ​ക്കു​ക​യല്ലേ? കാരണം, നാടു വിട്ട്‌ കഴി​യേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​രി​ക്കുന്ന സ്വന്തം മകനെ രാജാവ്‌ തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രു​ന്നി​ല്ല​ല്ലോ.+ 14 നമ്മളെല്ലാം നിശ്ചയ​മാ​യും മരിക്കും. അതോടെ നമ്മൾ, നിലത്ത്‌ ഒഴിച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞിട്ട്‌ തിരിച്ചെ​ടു​ക്കാൻ പറ്റാതാ​കുന്ന വെള്ളംപോലെ​യാ​കും. പക്ഷേ, ദൈവം ആരു​ടെ​യും ജീവ​നെ​ടു​ത്തു​ക​ള​യു​ന്നില്ല; പകരം നാടു​ക​ട​ത്തപ്പെ​ട്ടവൻ എന്നെന്നും തന്നിൽനി​ന്ന്‌ അകന്ന്‌ നാടു​ക​ട​ത്തപ്പെ​ട്ട​വ​നാ​യി കഴിയാ​തി​രി​ക്കാ​നുള്ള കാരണം തേടുന്നു. 15 ജനം എന്നെ പേടി​പ്പി​ച്ച​തുകൊ​ണ്ടാണ്‌ ഇക്കാര്യം പറയാൻ ഞാൻ എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വി​ന്റെ സന്നിധി​യിൽ വന്നത്‌. അങ്ങയുടെ ഈ ദാസി ഇങ്ങനെ​യാ​ണു ചിന്തി​ച്ചത്‌: ‘രാജാ​വിനോട്‌ എന്തായാ​ലും ഒന്നു സംസാ​രി​ച്ചുനോ​ക്കാം. ഒരുപക്ഷേ, രാജാവ്‌ ഈ അടിമ​യു​ടെ അപേക്ഷ കേട്ട്‌ നടപടിയെ​ടുത്തേ​ക്കും. 16 രാജാവ്‌ ഈ അടിമ പറയു​ന്നതു കേൾക്കു​ക​യും ദൈവം തന്ന അവകാ​ശ​ത്തിൽനിന്ന്‌ എന്നെയും എന്റെ ഏകമകനെ​യും ഇല്ലാതാ​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​വന്റെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ എന്നെ രക്ഷിക്കു​ക​യും ചെയ്യു​മാ​യി​രി​ക്കും.’+ 17 ഗുണവും ദോഷ​വും വേർതി​രി​ച്ച​റി​യുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവ്‌ ശരിക്കും ഒരു ദൈവ​ദൂ​തനെപ്പോലെ​യാ​ണ​ല്ലോ. അതു​കൊണ്ട്‌, ‘എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വി​ന്റെ വാക്ക്‌ എനിക്ക്‌ ആശ്വാ​സമേ​കും’ എന്ന്‌ അങ്ങയുടെ ഈ ദാസി വിചാ​രി​ച്ചു. അങ്ങയുടെ ദൈവ​മായ യഹോവ അങ്ങയുടെ​കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കട്ടെ.”

18 അപ്പോൾ, രാജാവ്‌ ആ സ്‌ത്രീയോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഞാൻ എന്തു ചോദി​ച്ചാ​ലും ദയവായി നീ മറുപടി പറയണം. ഒന്നും മറച്ചുവെ​ക്ക​രുത്‌.” അപ്പോൾ അവൾ, “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവേ, ചോദി​ച്ചാ​ലും” എന്നു പറഞ്ഞു. 19 അപ്പോൾ, രാജാവ്‌ ചോദി​ച്ചു: “യോവാ​ബാ​ണോ നിന്നെ​ക്കൊ​ണ്ട്‌ ഇതെല്ലാം ചെയ്യി​ച്ചത്‌?”+ അപ്പോൾ, സ്‌ത്രീ പറഞ്ഞു: “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവേ, അങ്ങാണെ കാര്യങ്ങൾ അങ്ങ്‌ പറഞ്ഞതുപോലെ​തന്നെ​യാണ്‌.* അങ്ങയുടെ ഈ ദാസിക്കു നിർദേശം തന്നതും ഈ വാക്കു​കളൊ​ക്കെ പറഞ്ഞു​ത​ന്ന​തും അങ്ങയുടെ ഭൃത്യ​നായ യോവാ​ബാണ്‌. 20 കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ വ്യത്യ​സ്‌ത​മായൊ​രു ചിത്രം നൽകാ​നാണ്‌ അങ്ങയുടെ ഭൃത്യ​നായ യോവാ​ബ്‌ ഇതു ചെയ്‌തത്‌. പക്ഷേ, ദൈവ​ദൂ​തന്റേ​തുപോ​ലെ ജ്ഞാനമുള്ള എന്റെ യജമാ​നനു ദേശത്ത്‌ നടക്കു​ന്നതെ​ല്ലാം അറിയാ​മ​ല്ലോ.”

21 പിന്നെ, രാജാവ്‌ യോവാ​ബിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ശരി, ഇക്കാര്യം ഞാൻ ചെയ്യാം.+ ചെന്ന്‌ അബ്‌ശാ​ലോം കുമാ​രനെ തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രുക.”+ 22 അപ്പോൾ, യോവാ​ബ്‌ മുട്ടു​കു​ത്തി സാഷ്ടാം​ഗം നമസ്‌ക​രിച്ച്‌ രാജാ​വി​നെ സ്‌തു​തി​ച്ചു. യോവാ​ബ്‌ പറഞ്ഞു: “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവേ, അങ്ങ്‌ ഈ ദാസന്റെ അപേക്ഷ കേട്ട്‌ നടപടിയെ​ടു​ത്ത​ല്ലോ. അതു​കൊണ്ട്‌, അങ്ങയ്‌ക്ക്‌ എന്നോടു പ്രീതി തോന്നി​യി​രി​ക്കുന്നെന്നു ഞാൻ ഇന്ന്‌ അറിയു​ന്നു.” 23 തുടർന്ന്‌, യോവാ​ബ്‌ എഴു​ന്നേറ്റ്‌ ഗശൂരിലേക്കു+ ചെന്ന്‌ അബ്‌ശാലോ​മി​നെ യരുശലേ​മിലേക്കു കൂട്ടിക്കൊ​ണ്ടു​വന്നു. 24 പക്ഷേ, രാജാവ്‌ പറഞ്ഞു: “അബ്‌ശാ​ലോം വീട്ടി​ലേക്കു പോകട്ടെ. എന്നെ മുഖം കാണി​ക്ക​രുത്‌.” അങ്ങനെ, അബ്‌ശാ​ലോം വീട്ടി​ലേക്കു പോയി. രാജാ​വി​നെ മുഖം കാണി​ച്ച​തു​മില്ല.

25 സൗന്ദര്യത്തിന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ അബ്‌ശാലോ​മിനോ​ളം കീർത്തി​യുള്ള ഒരാളും ഇസ്രായേ​ലിലെ​ങ്ങു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. അടി​തൊട്ട്‌ മുടി​വരെ ഒരു ന്യൂന​ത​യു​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നാ​യി​രു​ന്നു അബ്‌ശാ​ലോം. 26 മുടി തലയ്‌ക്കു ഭാരമാ​കു​ന്ന​തുകൊണ്ട്‌ വർഷത്തിലൊ​രി​ക്കൽ അബ്‌ശാ​ലോം തലമുടി പറ്റെ വെട്ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ കിട്ടുന്ന മുടി​യു​ടെ തൂക്കം രാജതൂക്കക്കട്ടിക്ക്‌* 200 ശേക്കെ​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.* 27 അബ്‌ശാലോമിനു മൂന്ന്‌ ആൺമക്കളും+ താമാർ എന്നു പേരുള്ള ഒരു മകളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. അവൾ അതീവ​സു​ന്ദ​രി​യാ​യി​രു​ന്നു.

28 രാജാവിനെ മുഖം കാണി​ക്കാ​തെ അബ്‌ശാ​ലോം യരുശലേ​മിൽ താമസി​ച്ചു.+ അങ്ങനെ, രണ്ടു വർഷം കടന്നുപോ​യി. 29 അതുകൊണ്ട്‌, രാജാ​വി​ന്റെ അടു​ത്തേക്കു യോവാ​ബി​നെ പറഞ്ഞയ​യ്‌ക്കാൻ തീരു​മാ​നിച്ച അബ്‌ശാ​ലോം അദ്ദേഹത്തെ വിളി​ച്ചുകൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ ആളയച്ചു. പക്ഷേ, യോവാ​ബ്‌ ചെന്നില്ല. രണ്ടാം പ്രാവ​ശ്യ​വും ആളയച്ചു. എന്നിട്ടും യോവാ​ബ്‌ ചെല്ലാൻ കൂട്ടാ​ക്കി​യില്ല. 30 ഒടുവിൽ, അബ്‌ശാ​ലോം ഭൃത്യ​ന്മാരോ​ടു പറഞ്ഞു: “എന്റെ നില​ത്തോ​ടു ചേർന്നാ​ണ്‌ യോവാ​ബി​ന്റെ നിലം. അവിടെ കുറെ ബാർളി​യുണ്ട്‌. നിങ്ങൾ ചെന്ന്‌ അതിനു തീയി​ടുക.” അങ്ങനെ, അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ ഭൃത്യ​ന്മാർ ആ നിലത്തി​നു തീയിട്ടു. 31 ഉടനെ യോവാ​ബ്‌ എഴു​ന്നേറ്റ്‌ അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ വീട്ടിൽ ചെന്ന്‌ അബ്‌ശാലോ​മിനോട്‌, “താങ്കളു​ടെ ഭൃത്യ​ന്മാർ എന്റെ നിലത്തി​നു തീയി​ട്ടത്‌ എന്തിനാ​ണ്‌” എന്നു ചോദി​ച്ചു. 32 അപ്പോൾ അബ്‌ശാ​ലോം യോവാ​ബിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “‘താങ്കൾ ഇവി​ടെ​വരെ ഒന്നു വരണം’ എന്നു ഞാൻ അറിയി​ച്ച​തല്ലേ? ‘താങ്കൾ എനിക്കു​വേണ്ടി രാജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌, “ഞാൻ എന്തിനാ​ണു ഗശൂരിൽനി​ന്ന്‌ വന്നത്‌,+ ഇതിലും ഭേദം അവി​ടെ​ത്തന്നെ കഴിയു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ” എന്നും “രാജാ​വി​നെ മുഖം കാണി​ക്കാൻ എന്നെ ഇപ്പോൾ അനുവ​ദി​ച്ചാ​ലും; എന്നിൽ എന്തെങ്കി​ലും കുറ്റമുണ്ടെ​ങ്കിൽ അവിടു​ന്ന്‌ എന്നെ കൊന്നു​ക​ള​യുക” എന്നും പറയണം’ എന്നു ഞാൻ അറിയി​ച്ച​ത​ല്ലാ​യി​രു​ന്നോ?”

33 അങ്ങനെ, യോവാ​ബ്‌ രാജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌ കാര്യം അറിയി​ച്ചു. അപ്പോൾ, രാജാവ്‌ അബ്‌ശാലോ​മി​നെ വിളിച്ചു. അബ്‌ശാ​ലോം രാജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌ രാജാ​വി​ന്റെ മുന്നിൽ മുട്ടു​കു​ത്തി സാഷ്ടാം​ഗം നമസ്‌ക​രി​ച്ചു. രാജാവ്‌ അബ്‌ശാലോ​മി​നെ ചുംബി​ച്ചു.+

15 ഇതി​നെ​ല്ലാം ശേഷം അബ്‌ശാ​ലോം ഒരു രഥം സമ്പാദി​ച്ചു. ഒപ്പം ഏതാനും കുതി​ര​കളെ​യും തന്റെ മുന്നിൽ ഓടാൻ 50 ആളുകളെ​യും സ്വന്തമാ​ക്കി.+ 2 അബ്‌ശാലോം അതിരാ​വി​ലെ എഴു​ന്നേറ്റ്‌ നഗരക​വാ​ട​ത്തിലേ​ക്കുള്ള വഴിയു​ടെ അരികി​ലാ​യി നിൽക്കും.+ ആരെങ്കി​ലും രാജാവ്‌ തീർപ്പാ​ക്കേണ്ട ഒരു കേസുമായി+ വന്നാൽ ഉടൻ അബ്‌ശാ​ലോം അയാളെ വിളിച്ച്‌, “താങ്കൾ ഏതു നഗരത്തിൽനി​ന്നാണ്‌” എന്നു ചോദി​ക്കും. ‘അങ്ങയുടെ ഈ ദാസൻ ഇസ്രായേ​ലി​ലെ ഇന്ന ഗോ​ത്ര​ക്കാ​ര​നാണ്‌’ എന്നു പറയു​മ്പോൾ 3 അബ്‌ശാലോം പറയും: “താങ്കളു​ടെ ഭാഗം ശരിയാ​ണ്‌. താങ്കൾ പറയു​ന്ന​തിൽ ന്യായ​മുണ്ട്‌. പക്ഷേ, താങ്കളു​ടെ കേസ്‌ കേൾക്കാൻ രാജാവ്‌ ആരെയും ആക്കിയി​ട്ടില്ല.” 4 അബ്‌ശാലോം ഇങ്ങനെ​യും പറയും: “ദേശത്ത്‌ ന്യായാ​ധി​പ​നാ​യി എന്നെ നിയമി​ച്ചി​രുന്നെ​ങ്കിൽ! അപ്പോൾ, എന്തെങ്കി​ലും തർക്കമോ കേസോ ഉള്ള എല്ലാവർക്കും എന്റെ അടുത്ത്‌ വരാമാ​യി​രു​ന്നു. അവർക്കെ​ല്ലാം നീതി ലഭിക്കു​ന്നെന്നു ഞാൻ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തിയേനേ.”

5 തന്റെ മുന്നിൽ കുമ്പി​ടാൻ ആരെങ്കി​ലും അടു​ത്തേക്കു വന്നാൽ അബ്‌ശാ​ലോം കൈ നീട്ടി ആ മനുഷ്യ​നെ പിടിച്ച്‌ ചുംബി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.+ 6 കേസ്‌ തീർപ്പാ​ക്കി​ക്കി​ട്ടാൻ രാജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ വരുന്ന എല്ലാ ഇസ്രായേ​ല്യരോ​ടും അബ്‌ശാ​ലോം ഇങ്ങനെ ചെയ്‌തു. അങ്ങനെ, അബ്‌ശാ​ലോം ഇസ്രായേൽമ​ക്ക​ളു​ടെ ഹൃദയം കവർന്നു​തു​ടങ്ങി.+

7 നാലു വർഷം* കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ രാജാ​വിനോട്‌ അബ്‌ശാ​ലോം പറഞ്ഞു: “യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നേർന്ന നേർച്ച നിറ​വേ​റ്റാൻവേണ്ടി ഹെബ്രോനിലേക്കു+ പോകാൻ എന്നെ അനുവ​ദി​ക്കണേ. 8 അങ്ങയുടെ ഈ ദാസൻ സിറി​യ​യി​ലെ ഗശൂരിൽ+ താമസി​ക്കുമ്പോൾ, ‘യഹോവ എന്നെ യരുശലേ​മിലേക്കു തിരികെ കൊണ്ടു​വ​ന്നാൽ ഞാൻ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഒരു യാഗം അർപ്പി​ക്കും’* എന്ന്‌ ഒരു സുപ്രധാനനേർച്ച+ നേർന്നി​രു​ന്നു.” 9 അപ്പോൾ, രാജാവ്‌ അബ്‌ശാലോ​മിനോട്‌, “സമാധാ​നത്തോ​ടെ പൊയ്‌ക്കൊ​ള്ളൂ” എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ, അബ്‌ശാ​ലോം എഴു​ന്നേറ്റ്‌ ഹെ​ബ്രോ​നിലേക്കു പോയി.

10 അബ്‌ശാലോം എല്ലാ ഇസ്രായേൽഗോത്ര​ങ്ങ​ളിലേ​ക്കും ചാരന്മാ​രെ അയച്ചു. അബ്‌ശാ​ലോം അവരോ​ട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞി​രു​ന്നു: “കൊമ്പു​വി​ളി കേൾക്കുന്ന ഉടൻ നിങ്ങൾ, ‘അബ്‌ശാ​ലോം ഹെബ്രോനിൽ+ രാജാ​വാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു!’ എന്നു വിളി​ച്ചു​പ​റ​യണം.” 11 യരുശലേമിൽനിന്ന്‌ 200 ആളുകൾ അബ്‌ശാലോ​മിന്റെ​കൂ​ടെ പോയി​രു​ന്നു. ക്ഷണം ലഭിച്ചി​ട്ട്‌ പോയ​വ​രാ​യി​രു​ന്നു അവർ. എന്താണു സംഭവി​ക്കു​ന്നതെന്ന്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രുന്ന അവർക്ക്‌ ഒരു സംശയ​വും തോന്നി​യില്ല. 12 ബലി അർപ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഇടയിൽ അബ്‌ശാ​ലോം ദാവീ​ദി​ന്റെ ഉപദേഷ്ടാവായ+ അഹിഥോഫെൽ+ എന്ന ഗീലൊ​ന്യ​നെ വിളി​ക്കാൻ അയാളു​ടെ നഗരമായ ഗീലൊയിലേക്ക്‌+ ആള​യയ്‌ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അങ്ങനെ, രാജാ​വിന്‌ എതി​രെ​യുള്ള ഗൂഢാലോ​ചന ശക്തി​പ്പെട്ടു. അബ്‌ശാലോ​മി​നെ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കുന്ന ആളുക​ളു​ടെ എണ്ണം കൂടി​ക്കൂ​ടി വന്നു.+

13 പിന്നീട്‌, ഒരാൾ വന്ന്‌ ദാവീ​ദിന്‌ ഈ വിവരം കൊടു​ത്തു: “ഇസ്രായേൽമ​ക്ക​ളു​ടെ ഹൃദയം അബ്‌ശാലോ​മിലേക്കു തിരി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.” 14 ഉടനെ ദാവീദ്‌, തന്റെകൂ​ടെ യരുശലേ​മി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഭൃത്യ​ന്മാരോടെ​ല്ലാം പറഞ്ഞു: “എഴു​ന്നേൽക്കൂ. ഇവി​ടെ​നിന്ന്‌ ഓടിപ്പോയില്ലെങ്കിൽ+ അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ നമ്മൾ ആരും രക്ഷപ്പെ​ടില്ല. വേഗമാ​കട്ടെ! അല്ലാത്ത​പക്ഷം അബ്‌ശാ​ലോം പെട്ടെന്നു വന്ന്‌ നമ്മളെ പിടി​കൂ​ടി നമ്മുടെ മേൽ വിനാശം വിതയ്‌ക്കും. നഗരം വാളിന്‌ ഇരയാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും!”+ 15 അപ്പോൾ, രാജാ​വി​ന്റെ ഭൃത്യ​ന്മാർ, “യജമാ​ന​നായ രാജാവ്‌ എന്തു തീരു​മാ​നി​ച്ചാ​ലും അങ്ങയുടെ ഈ ദാസന്മാർ ചെയ്‌തുകൊ​ള്ളാം”+ എന്നു പറഞ്ഞു. 16 അങ്ങനെ, രാജാവ്‌ വീട്ടിലുള്ള* എല്ലാവരെ​യും കൂട്ടി പുറ​പ്പെട്ടു. പക്ഷേ, വീടു പരിപാ​ലി​ക്കാൻ പത്ത്‌ ഉപപത്‌നിമാരെ+ അവി​ടെ​ത്തന്നെ നിറുത്തി. 17 രാജാവും കൂട്ടരും യാത്ര ചെയ്‌ത്‌ ബേത്ത്‌-മെർഹാ​ക്കിൽ എത്തി. അവിടെ എത്തിയപ്പോ​ഴാണ്‌ അവർ നിന്നത്‌.

18 രാജാവിന്റെകൂടെ പോന്ന സകലഭൃ​ത്യ​ന്മാ​രും എല്ലാ കെരാ​ത്യ​രും പ്ലേത്യരും+ ഗത്തിൽനിന്ന്‌+ കൂടെ പോന്ന 600 ഗിത്ത്യരും+ രാജാ​വി​ന്റെ മുന്നി​ലൂ​ടെ കടന്നുപോ​യി. രാജാവ്‌ അവരെ നിരീ​ക്ഷി​ച്ചുകൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. 19 അപ്പോൾ, ഗിത്ത്യ​നായ ഇഥായിയോടു+ രാജാവ്‌ ചോദി​ച്ചു: “എന്തിനാ​ണു താങ്കളും ഞങ്ങളുടെ​കൂ​ടെ പോരു​ന്നത്‌? താങ്കൾ ഒരു വിദേ​ശി​യും പ്രവാസിയും* അല്ലേ? അതു​കൊണ്ട്‌, മടങ്ങിപ്പോ​യി പുതിയ രാജാ​വിന്റെ​കൂ​ടെ കഴിഞ്ഞുകൊ​ള്ളൂ. 20 താങ്കൾ ഇന്നലെ വന്നതല്ലേ ഉള്ളൂ? എന്നിട്ട്‌, ഇന്നു ഞങ്ങളുടെ​കൂ​ടെ അലഞ്ഞു​തി​രി​യാ​നോ? എനിക്ക്‌ എപ്പോൾ, എങ്ങോട്ടു പോ​കേ​ണ്ടി​വ​രുമെന്ന്‌ അറിയി​ല്ല​ല്ലോ. അതു​കൊണ്ട്‌, താങ്കളു​ടെ സഹോ​ദ​ര​ന്മാരെ​യും കൂട്ടി മടങ്ങിപ്പൊ​യ്‌ക്കൊ​ള്ളൂ. യഹോവ താങ്ക​ളോട്‌ അചഞ്ചല​മായ സ്‌നേ​ഹ​വും വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യും കാണി​ക്കട്ടെ!”+ 21 പക്ഷേ, ഇഥായി രാജാ​വിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “യഹോ​വ​യാ​ണെ, യജമാ​ന​നായ രാജാ​വാ​ണെ, മരിക്കാ​നാണെ​ങ്കി​ലും ജീവി​ക്കാ​നാണെ​ങ്കി​ലും ശരി, യജമാ​ന​നായ രാജാവ്‌ എവി​ടെ​യോ അവിടെ അങ്ങയുടെ ഈ ദാസനു​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും!”+ 22 അപ്പോൾ, ദാവീദ്‌ ഇഥായി​യോ​ട്‌,+ “അപ്പുറം കടന്നുകൊ​ള്ളൂ” എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ, ഗിത്ത്യ​നായ ഇഥായി​യും ഇഥായി​യുടെ​കൂടെ​യുള്ള എല്ലാ പുരു​ഷ​ന്മാ​രും കുട്ടി​ക​ളും അപ്പുറം കടന്നു.

23 അവർ അപ്പുറം കടക്കു​മ്പോൾ ദേശത്തു​ള്ള​വരെ​ല്ലാം പൊട്ടി​ക്ക​രഞ്ഞു. രാജാവ്‌ കി​ദ്രോൻ താഴ്‌വരയുടെ+ അടുത്ത്‌ നിന്നു. അപ്പുറം കടന്ന ജനം വിജന​ഭൂ​മി​യിലേ​ക്കുള്ള വഴിയിൽ എത്തി​ച്ചേർന്നു. 24 സാദോക്കും+ അവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. സാദോ​ക്കിന്റെ​കൂ​ടെ സത്യദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ ഉടമ്പടിപ്പെട്ടകം+ ചുമന്നു​കൊ​ണ്ട്‌ ലേവ്യ​രു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.+ അവർ ആ പെട്ടകം ഇറക്കി​വെച്ചു. അബ്യാഥാരും+ അവിടെ എത്തിയി​രു​ന്നു. നഗരത്തിൽനി​ന്ന്‌ ജനമെ​ല്ലാം അപ്പുറം കടന്നു​തീർന്നു. 25 പക്ഷേ, രാജാവ്‌ സാദോ​ക്കിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “സത്യദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ പെട്ടകം നഗരത്തി​ലേക്കു തിരികെ കൊണ്ടുപോ​കൂ.+ എന്നോടു പ്രീതി തോന്നുന്നെ​ങ്കിൽ യഹോവ എന്നെ മടക്കി​വ​രു​ത്തും. അങ്ങനെ, പെട്ടക​വും അതിന്റെ നിവാ​സ​സ്ഥാ​ന​വും ഞാൻ വീണ്ടും കാണും.+ 26 പക്ഷേ, ‘എനിക്കു നിന്നിൽ പ്രസാ​ദ​മില്ല’ എന്നാണു ദൈവം പറയു​ന്നതെ​ങ്കിൽ ഉചിത​മെന്നു തോന്നു​ന്നതു ദൈവം എന്നോടു ചെയ്‌തുകൊ​ള്ളട്ടെ.” 27 പുരോഹിതനായ സാദോ​ക്കിനോ​ടു രാജാവ്‌ പറഞ്ഞു: “താങ്കൾ ഒരു ദിവ്യ​ജ്ഞാ​നി​യല്ലേ?+ സമാധാ​നത്തോ​ടെ നഗരത്തി​ലേക്കു മടങ്ങുക. താങ്കളു​ടെ മകനായ അഹീമാ​സിനെ​യും അബ്യാ​ഥാ​രി​ന്റെ മകനായ യോനാഥാനെയും+ കൂടെ കൂട്ടിക്കൊ​ള്ളൂ. 28 നിങ്ങളിൽനിന്ന്‌ വിവരം കിട്ടു​ന്ന​തു​വരെ ഞാൻ വിജന​ഭൂ​മി​യി​ലെ കടവു​കൾക്ക​ടു​ത്തു​തന്നെ​യു​ണ്ടാ​കും.”+ 29 അങ്ങനെ, സാദോ​ക്കും അബ്യാ​ഥാ​രും സത്യദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ പെട്ടകം യരുശലേ​മിലേക്കു തിരികെ കൊണ്ടുപോ​യി. എന്നിട്ട്‌ അവി​ടെ​ത്തന്നെ കഴിഞ്ഞു.

30 ദാവീദ്‌ തല മൂടി നഗ്നപാ​ദ​നാ​യി കരഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട്‌ ഒലിവുമല+ കയറി. കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വ​രും തല മൂടി കരഞ്ഞുകൊ​ണ്ടാ​ണു കയറിപ്പോ​യത്‌. 31 “അബ്‌ശാലോമിന്റെ+ കൂടെ​ച്ചേർന്ന്‌ ഗൂഢാലോചന+ നടത്തു​ന്ന​വ​രിൽ അഹി​ഥോഫെ​ലു​മുണ്ട്‌” എന്ന വാർത്ത ദാവീ​ദി​ന്റെ ചെവി​യിലെത്തി. അപ്പോൾ ദാവീദ്‌, “യഹോവേ, ദയവായി അഹി​ഥോഫെ​ലി​ന്റെ ഉപദേശം വിഡ്‌ഢി​ത്ത​മാക്കേ​ണമേ!”+ എന്നു പറഞ്ഞു.+

32 ദാവീദ്‌ മലയുടെ നെറു​ക​യിൽ, ജനം ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ കുമ്പി​ടാ​റു​ള്ളി​ടത്ത്‌, എത്തിയ​പ്പോൾ അവിടെ അർഖ്യനായ+ ഹൂശായി+ അയാളു​ടെ നീളൻ കുപ്പായം കീറി തലയിൽ മണ്ണും വാരി​യിട്ട്‌ രാജാ​വി​നെ കാത്തു​നിൽപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 33 പക്ഷേ, ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു: “നീ എന്റെകൂ​ടെ വന്നാൽ അത്‌ എനി​ക്കൊ​രു ഭാരമാ​കും. 34 പകരം, നീ നഗരത്തി​ലേക്കു തിരികെപ്പോ​യി അബ്‌ശാലോ​മിനോട്‌ ഇങ്ങനെ പറയണം: ‘രാജാവേ, ഞാൻ അങ്ങയുടെ ദാസനാ​ണ്‌. മുമ്പ്‌ ഞാൻ അങ്ങയുടെ അപ്പന്റെ ദാസനാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ, അങ്ങയുടെ ദാസനാ​ണ്‌.’+ അങ്ങനെ ചെയ്‌താൽ എനിക്കു​വേണ്ടി അഹി​ഥോഫെ​ലി​ന്റെ ഉപദേശം വിഫല​മാ​ക്കാൻ നിനക്കാ​കും.+ 35 പുരോഹിതന്മാരായ സാദോ​ക്കും അബ്യാ​ഥാ​രും അവിടെ നിന്റെ​കൂടെ​യി​ല്ലേ? രാജഭ​വ​ന​ത്തിൽനിന്ന്‌ കേൾക്കുന്ന എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും നീ പുരോ​ഹി​ത​ന്മാ​രായ സാദോ​ക്കിനോ​ടും അബ്യാ​ഥാ​രിനോ​ടും പറയണം.+ 36 അവിടെ അവരുടെ​കൂ​ടെ അവരുടെ മക്കൾ, അതായത്‌ സാദോ​ക്കി​ന്റെ മകനായ അഹീമാസും+ അബ്യാ​ഥാ​രി​ന്റെ മകനായ യോനാ​ഥാ​നും,+ ഉണ്ടല്ലോ. കേൾക്കു​ന്നതെ​ല്ലാം അവരി​ലൂ​ടെ നിങ്ങൾ എന്നെ അറിയി​ക്കണം.” 37 അങ്ങനെ, അബ്‌ശാ​ലോം യരുശലേ​മിലേക്കു പ്രവേ​ശി​ക്കുന്ന സമയത്ത്‌ ദാവീ​ദി​ന്റെ കൂട്ടുകാരനായ*+ ഹൂശാ​യി​യും നഗരത്തിൽ എത്തി.

16 ദാവീദ്‌ മലയുടെ+ നെറു​ക​യിൽനിന്ന്‌ അൽപ്പം​കൂ​ടി മുന്നോ​ട്ടു പോയ​പ്പോൾ മെഫിബോശെത്തിന്റെ+ പരിചാ​ര​ക​നായ സീബ,+ കോപ്പിട്ട രണ്ടു കഴുത​യു​മാ​യി ദാവീ​ദി​നെ കാത്തു​നിൽക്കു​ന്നതു കണ്ടു. അവയുടെ പുറത്ത്‌ 200 അപ്പവും 100 ഉണക്കമു​ന്തി​രി​യ​ട​യും വേനൽക്കാലപഴങ്ങൾകൊണ്ടുള്ള* 100 അടയും വലി​യൊ​രു ഭരണി വീഞ്ഞും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.+ 2 അപ്പോൾ, രാജാവ്‌ സീബ​യോട്‌, “എന്തിനാ​ണ്‌ ഇതൊക്കെ കൊണ്ടു​വ​ന്നത്‌” എന്നു ചോദി​ച്ചു. അപ്പോൾ സീബ, “കഴുതകൾ രാജാ​വി​ന്റെ വീട്ടി​ലു​ള്ള​വർക്കു സവാരി ചെയ്യാ​നും അപ്പവും വേനൽക്കാ​ല​പ​ഴ​ങ്ങ​ളും ചെറു​പ്പ​ക്കാർക്കു കഴിക്കാ​നും ഉള്ളതാണ്‌. വിജന​ഭൂ​മി​യിൽവെച്ച്‌ ക്ഷീണി​ച്ച​വ​ശ​രാ​കു​ന്ന​വർക്കു കുടി​ക്കാ​നാ​ണു വീഞ്ഞ്‌.”+ 3 അപ്പോൾ രാജാവ്‌, “നിന്റെ യജമാ​നന്റെ മകൻ* എവിടെ”+ എന്നു ചോദി​ച്ചു. സീബ പറഞ്ഞു: “‘എന്റെ അപ്പന്റെ രാജഭ​രണം ഇസ്രായേൽഗൃ​ഹം ഇന്ന്‌ എനിക്കു തിരികെ തരും’ എന്നും പറഞ്ഞ്‌ അയാൾ യരുശലേ​മിൽത്തന്നെ കഴിയു​ക​യാണ്‌.”+ 4 അപ്പോൾ രാജാവ്‌ സീബ​യോട്‌, “ഇതാ, മെഫിബോശെ​ത്തി​നു​ള്ളതെ​ല്ലാം ഇനി നിനക്കാ​ണ്‌”+ എന്നു പറഞ്ഞു. സീബ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ ഇതാ, അങ്ങയുടെ മുന്നിൽ കുമ്പി​ടു​ന്നു. യജമാ​ന​നായ രാജാവേ, എനിക്ക്‌ എന്നും അങ്ങയുടെ പ്രീതി​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കട്ടെ.”+

5 ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ ബഹൂരീ​മിൽ എത്തിയ​പ്പോൾ ശൗലിന്റെ കുലത്തിൽപ്പെട്ട ഗേരയു​ടെ മകനായ ശിമെയി+ ദാവീ​ദി​ന്റെ നേർക്കു വന്നു. ഉറക്കെ ശപിച്ചുകൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു വരവ്‌.+ 6 രാജാവിനെയും രാജാ​വി​ന്റെ എല്ലാ ഭൃത്യ​ന്മാരെ​യും ഇടത്തും വലത്തും ആയി നീങ്ങിക്കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ജനത്തെ​യും വീര​യോ​ദ്ധാ​ക്കളെ​യും ശിമെയി കല്ലെറി​യു​ന്നു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 7 ശിമെയി ശപിച്ചു​കൊ​ണ്ട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “കടന്നു​പോ രക്തപാ​തകീ! നീചാ, ഇവിടം വിട്ടു​പോ! 8 ശൗൽഗൃഹത്തിന്റെ രക്തം ചൊരി​ഞ്ഞ​തി​ന്റെ കുറ്റം യഹോവ തിരിച്ച്‌ നിന്റെ മേൽത്തന്നെ വരുത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ശൗലിന്റെ സ്ഥാനത്തി​രു​ന്നല്ലേ നീ രാജാ​വാ​യി ഭരിച്ചത്‌? പക്ഷേ, യഹോവ ഇപ്പോൾ രാജാ​ധി​കാ​രം നിന്റെ മകനായ അബ്‌ശാലോ​മി​നു നൽകുന്നു. നീ രക്തപാ​ത​കി​യാ​യ​തുകൊ​ണ്ടാണ്‌ ആപത്തു നിന്നെ പിടി​കൂ​ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌!”+

9 അപ്പോൾ, സെരൂയയുടെ+ മകനായ അബീശാ​യി രാജാ​വിനോ​ടു ചോദി​ച്ചു: “ഈ ചത്ത പട്ടി+ എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വി​നെ ശപിക്കു​ക​യോ?+ ഞാൻ ചെന്ന്‌ അവന്റെ തലയെ​ടു​ക്കട്ടേ?”+ 10 പക്ഷേ, രാജാവ്‌ ചോദി​ച്ചു: “സെരൂ​യ​യു​ടെ പുത്ര​ന്മാ​രേ,+ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഇതിൽ എന്തു കാര്യം? അയാൾ എന്നെ ശപിക്കട്ടെ.+ കാരണം, ‘ദാവീ​ദി​നെ ശപിക്കുക!’ എന്ന്‌ യഹോവ അയാ​ളോ​ടു പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.+ അപ്പോൾപ്പി​ന്നെ, ‘നീ എന്തിന്‌ ഇതു ചെയ്യുന്നു’ എന്ന്‌ അയാ​ളോ​ടു ചോദി​ക്കാൻ ആർക്കാണ്‌ അവകാശം?” 11 അപ്പോൾ, ദാവീദ്‌ അബീശാ​യിയോ​ടും എല്ലാ ഭൃത്യ​ന്മാരോ​ടും പറഞ്ഞു: “ഇതാ, എന്റെ സ്വന്തം ചോര​യായ എന്റെ മകൻ എന്റെ ജീവ​നെ​ടു​ക്കാൻ നോക്കു​ന്നു.+ അപ്പോൾപ്പി​ന്നെ, ഈ ബന്യാമീന്യന്റെ+ കാര്യം പറയാ​നു​ണ്ടോ? വിട്ടേക്ക്‌. അയാൾ എന്നെ ശപിക്കട്ടെ. കാരണം, യഹോവ അയാ​ളോട്‌ അങ്ങനെ പറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​ല്ലോ! 12 ഒരുപക്ഷേ, യഹോവ എന്റെ ദുരവസ്ഥ+ കാണും. ഇന്നു ശിമെയി എന്റെ മേൽ ശാപവാ​ക്കു​കൾ ചൊരിഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും യഹോവ എന്നെ ആ പഴയ അനുഗൃ​ഹീ​താ​വ​സ്ഥ​യിലേക്കു മടക്കി​വ​രു​ത്തിയേ​ക്കും.”+ 13 എന്നിട്ട്‌, ദാവീ​ദും ആളുക​ളും യാത്ര തുടർന്നു. അവർ ഇറക്കം ഇറങ്ങു​മ്പോൾ ശിമെയി ഉറക്കെ ശപിച്ചും+ കല്ലും പൂഴി​യും വാരിയെ​റി​ഞ്ഞും കൊണ്ട്‌ മലഞ്ചെ​രി​വി​ലൂ​ടെ ദാവീദ്‌ നീങ്ങു​ന്ന​തിനൊ​പ്പം നീങ്ങി.

14 രാജാവും കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ജനം മുഴു​വ​നും ഏറെ നേരം യാത്ര ചെയ്‌ത്‌ ലക്ഷ്യസ്ഥാ​നത്ത്‌ എത്തി. തളർന്ന്‌ അവശരാ​യി​രുന്ന അവർ അവിടെ വിശ്ര​മി​ച്ചു.

15 അതിനിടെ, അബ്‌ശാലോ​മും എല്ലാ ഇസ്രായേൽപു​രു​ഷ​ന്മാ​രും യരുശലേ​മിൽ എത്തി​ച്ചേർന്നു. അബ്‌ശാലോ​മിന്റെ​കൂ​ടെ അഹി​ഥോഫെ​ലു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.+ 16 ദാവീദിന്റെ കൂട്ടുകാരൻ* അർഖ്യനായ+ ഹൂശായി+ അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ അടുത്ത്‌ വന്ന്‌, “രാജാവ്‌ നീണാൾ വാഴട്ടെ!+ രാജാവ്‌ നീണാൾ വാഴട്ടെ!” എന്നു പറഞ്ഞു. 17 അപ്പോൾ, അബ്‌ശാ​ലോം ഹൂശാ​യിയോ​ടു ചോദി​ച്ചു: “ഇതാണോ കൂട്ടു​കാ​രനോ​ടുള്ള അചഞ്ചല​സ്‌നേഹം? താങ്കൾ എന്താ കൂട്ടു​കാ​രന്റെ​കൂ​ടെ പോകാ​ഞ്ഞത്‌?” 18 അപ്പോൾ, ഹൂശായി അബ്‌ശാലോ​മിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഇല്ല, യഹോ​വ​യും ഈ ജനവും എല്ലാ ഇസ്രായേൽപു​രു​ഷ​ന്മാ​രും തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത​യാ​ളു​ടെ പക്ഷത്താണു ഞാൻ. അദ്ദേഹത്തോടൊ​പ്പം ഞാൻ നിൽക്കും. 19 ഞാൻ വീണ്ടും പറയുന്നു: ആരെയാ​ണു ഞാൻ സേവിക്കേ​ണ്ടത്‌? അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ മകനെ​യല്ലേ? ഞാൻ അങ്ങയുടെ അപ്പനെ സേവി​ച്ച​തുപോ​ലെ അങ്ങയെ​യും സേവി​ക്കും.”+

20 പിന്നെ, അബ്‌ശാ​ലോം അഹി​ഥോഫെ​ലിനോ​ടു ചോദി​ച്ചു: “നമ്മൾ എന്താണു ചെയ്യേ​ണ്ടത്‌? ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ താങ്കളു​ടെ ഉപദേശം+ എന്താണ്‌?” 21 അപ്പോൾ, അഹി​ഥോ​ഫെൽ അബ്‌ശാലോ​മിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഭവനം* പരിപാലിക്കാൻ+ അങ്ങയുടെ അപ്പൻ നിറു​ത്തി​യിട്ട്‌ പോയ ഉപപത്‌നി​മാ​രി​ല്ലേ?+ അവരുടെ​കൂ​ടെ കിടക്കുക. അപ്പോൾ, അങ്ങ്‌ അപ്പന്റെ വെറുപ്പു സമ്പാദി​ച്ചി​രി​ക്കുന്നെന്ന്‌ ഇസ്രാ​യേൽ മുഴു​വ​നും കേൾക്കും. അത്‌, അങ്ങയെ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കു​ന്ന​വർക്കു ധൈര്യം പകരും.” 22 അതുകൊണ്ട്‌, അവർ അബ്‌ശാലോ​മി​നുവേണ്ടി പുരമു​ക​ളിൽ ഒരു കൂടാരം+ ഉണ്ടാക്കി. അബ്‌ശാ​ലോം ഇസ്രാ​യേൽ മുഴു​വ​നും കാൺകെ അപ്പന്റെ ഉപപത്‌നിമാരുമായി+ ബന്ധപ്പെട്ടു.+

23 അക്കാലത്ത്‌ അഹിഥോഫെലിന്റെ+ ഉപദേ​ശത്തെ സത്യദൈ​വ​ത്തിൽനി​ന്നുള്ള സന്ദേശംപോലെയാണു* കണക്കാ​ക്കി​യി​രു​ന്നത്‌. ഈ വിധത്തി​ലാണ്‌ അഹി​ഥോ​ഫെൽ കൊടു​ക്കുന്ന ഏതൊരു ഉപദേ​ശ​വും ദാവീ​ദും അബ്‌ശാലോ​മും മാനി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌.

17 അഹി​ഥോ​ഫെൽ അബ്‌ശാലോ​മിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഞാൻ 12,000 പുരു​ഷ​ന്മാ​രെ തിര​ഞ്ഞെ​ടുത്ത്‌ ഇന്നു രാത്രി ദാവീ​ദി​നെ പിന്തു​ടർന്ന്‌ ചെല്ലട്ടേ? 2 ദാവീദ്‌ ക്ഷീണിച്ച്‌ അവശനായിരിക്കുമ്പോൾ+ ഞാൻ ദാവീ​ദി​നെ ആക്രമി​ച്ച്‌ പരി​ഭ്രാ​ന്തി​യി​ലാ​ക്കും. അപ്പോൾ രാജാ​വിന്റെ​കൂടെ​യുള്ള എല്ലാവ​രും ഓടിപ്പോ​കും. രാജാ​വി​നെ മാത്രം ഞാൻ കൊല്ലും.+ 3 എന്നിട്ട്‌, ബാക്കി എല്ലാവരെ​യും ഞാൻ അങ്ങയുടെ അടുത്ത്‌ തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രും. അതു പക്ഷേ, അങ്ങ്‌ തിരയുന്ന മനുഷ്യ​ന്‌ എന്തു സംഭവി​ക്കു​ന്നു എന്നതിനെ ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കും. പിന്നെ, ജനം മുഴുവൻ സമാധാ​നത്തോ​ടെ കഴിഞ്ഞുകൊ​ള്ളും.” 4 ഈ നിർദേശം അബ്‌ശാലോ​മി​നും എല്ലാ ഇസ്രായേൽമൂ​പ്പ​ന്മാർക്കും വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.

5 പക്ഷേ, അബ്‌ശാ​ലോം പറഞ്ഞു: “ദയവായി അർഖ്യ​നായ ഹൂശായിയെക്കൂടി+ വിളിക്കൂ. അയാൾക്കു പറയാ​നു​ള്ള​തും നമു​ക്കൊ​ന്നു കേട്ടുനോ​ക്കാം.” 6 അങ്ങനെ, ഹൂശായി അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്നു. അപ്പോൾ, അബ്‌ശാ​ലോം പറഞ്ഞു: “ഇതായി​രു​ന്നു അഹി​ഥോഫെ​ലി​ന്റെ ഉപദേശം. അതു​പോ​ലെ നമ്മൾ ചെയ്യണോ? വേണ്ടെ​ങ്കിൽ പറയൂ.” 7 അപ്പോൾ, ഹൂശായി അബ്‌ശാലോ​മിനോട്‌, “ഇത്തവണ അഹി​ഥോ​ഫെൽ തന്ന ഉപദേശം കൊള്ളില്ല!”+ എന്നു പറഞ്ഞു.

8 ഹൂശായി ഇങ്ങനെ​യും പറഞ്ഞു: “അങ്ങയുടെ അപ്പനും കൂട്ടരും ധീരന്മാരാണെന്നും+ കുഞ്ഞു​ങ്ങളെ നഷ്ടപ്പെട്ട തള്ളക്കരടിയെപ്പോലെ+ ഇപ്പോൾ എന്തിനും മടിക്കാ​ത്ത​വ​രാണെ​ന്നും അങ്ങയ്‌ക്കു നന്നായി അറിയാ​മ​ല്ലോ? മാത്രമല്ല, അങ്ങയുടെ അപ്പൻ ഒരു വീര​യോ​ദ്ധാ​വു​മാണ്‌.+ അപ്പൻ ജനത്തിന്റെ​കൂ​ടെ രാത്രി​ത​ങ്ങില്ല. 9 ഇപ്പോൾ ഏതെങ്കി​ലും ഗുഹയിലോ* മറ്റ്‌ എവി​ടെയെ​ങ്കി​ലു​മോ ഒളിച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാ​കും.+ അങ്ങയുടെ അപ്പനാണ്‌ ആദ്യം ആക്രമി​ക്കു​ന്നതെ​ങ്കിൽ കേൾക്കു​ന്നവർ, ‘അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ ആൾക്കാർ തോറ്റുപോ​യി!’ എന്നു പറയും. 10 സിംഹത്തെപ്പോലെ+ ധീരനായ ഒരാളു​ടെ ഹൃദയംപോലും* ഭയം​കൊണ്ട്‌ ഉരുകിപ്പോ​കും, തീർച്ച. അങ്ങയുടെ അപ്പൻ വീരനും+ ഒപ്പമു​ള്ളവർ ധീരരും ആണെന്ന്‌ ഇസ്രായേ​ലി​നു മുഴു​വ​നും അറിയാം. 11 അതുകൊണ്ട്‌, എന്റെ ഉപദേശം ഇതാണ്‌: ദാൻ മുതൽ ബേർ-ശേബ+ വരെ കടപ്പു​റത്തെ മണൽത്തരികൾപോലെ+ അസംഖ്യ​മാ​യി​രി​ക്കുന്ന ഇസ്രായേ​ലി​നെ മുഴു​വ​നും അങ്ങയുടെ അടുത്ത്‌ കൂട്ടി​വ​രു​ത്തുക. എന്നിട്ട്‌, അങ്ങ്‌ അവരെ​യും നയിച്ച്‌ യുദ്ധത്തി​നു പോകണം. 12 അയാളെ കാണു​ന്നത്‌ എവി​ടെവെ​ച്ചാ​യാ​ലും നമ്മൾ ആക്രമി​ക്കും. നിലത്ത്‌ വീഴുന്ന മഞ്ഞുക​ണ​ങ്ങൾപോ​ലെ നമ്മൾ അയാളു​ടെ മേൽ ചെന്ന്‌ വീഴും. അയാ​ളെന്നല്ല കൂടെ​യുള്ള ആരും, ഒരുത്തൻപോ​ലും, രക്ഷപ്പെ​ടില്ല. 13 അയാൾ ഒരു നഗരത്തി​ലേക്കു പിൻവാ​ങ്ങുന്നെ​ങ്കിൽ ഇസ്രാ​യേൽ മുഴു​വ​നും വടങ്ങളു​മാ​യി അങ്ങോട്ടു ചെന്ന്‌ ഒരു ചെറിയ കല്ലു​പോ​ലും ബാക്കി വെക്കാതെ അതിനെ താഴ്‌വ​ര​യിലേക്കു വലിച്ചി​ട്ടു​ക​ള​യും.”

14 അപ്പോൾ, “അർഖ്യ​നായ ഹൂശാ​യി​യു​ടെ ഉപദേ​ശ​മാണ്‌ അഹി​ഥോഫെ​ലി​ന്റെ ഉപദേ​ശത്തെ​ക്കാൾ നല്ലത്‌!”+ എന്ന്‌ അബ്‌ശാലോ​മും ഇസ്രായേൽപു​രു​ഷ​ന്മാരൊക്കെ​യും പറഞ്ഞു. കാരണം, അഹി​ഥോഫെ​ലി​ന്റെ സമർഥ​മായ ഉപദേ​ശത്തെ വിഫലമാക്കാൻ+ യഹോവ നിശ്ചയി​ച്ചു​റ​ച്ചി​രു​ന്നു.* അബ്‌ശാലോ​മിന്‌ ആപത്തു വരുത്തു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു യഹോ​വ​യു​ടെ ഉദ്ദേശ്യം.+

15 പിന്നീട്‌, ഹൂശായി പുരോ​ഹി​ത​ന്മാ​രായ സാദോ​ക്കിനോ​ടും അബ്യാഥാരിനോടും+ പറഞ്ഞു: “ഇതാണ്‌ അഹി​ഥോ​ഫെൽ അബ്‌ശാലോ​മി​നും ഇസ്രായേൽമൂ​പ്പ​ന്മാർക്കും കൊടുത്ത ഉപദേശം. പക്ഷേ, ഇതാണു ഞാൻ കൊടുത്ത ഉപദേശം. 16 അതുകൊണ്ട്‌, എത്രയും പെട്ടെന്നു ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ആളയച്ച്‌ ഈ മുന്നറി​യി​പ്പു കൊടു​ക്കുക: ‘ഇന്നു രാത്രി വിജന​ഭൂ​മി​യി​ലെ കടവു​ക​ളു​ടെ സമീപം* തങ്ങരുത്‌. എന്തുവ​ന്നാ​ലും അക്കര കടക്കണം. അല്ലാത്ത​പക്ഷം, രാജാ​വും കൂടെ​യുള്ള ജനവും ഒന്നൊ​ഴി​യാ​തെ കൊല്ലപ്പെ​ടും.’”+

17 യോനാഥാനും+ അഹീമാസും+ ഏൻ-രോഗേലിലാണു+ തങ്ങിയി​രു​ന്നത്‌. നഗരത്തി​ലേക്കു ചെന്നാൽ ആരെങ്കി​ലും തങ്ങളെ കണ്ടാലോ എന്ന്‌ അവർ പേടി​ച്ചി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, ഒരു ദാസി പോയി വിവരങ്ങൾ അവരെ അറിയി​ച്ചു. അവരോ അതു ദാവീദ്‌ രാജാ​വി​നെ അറിയി​ക്കാൻ പോയി. 18 പക്ഷേ, അവരെ കണ്ട ഒരു ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രൻ അബ്‌ശാലോ​മി​നെ വിവരം അറിയി​ച്ചു. അതു​കൊണ്ട്‌, അവർ ഇരുവ​രും പെട്ടെന്നു സ്ഥലം വിട്ടു. അവർ ബഹൂരീമിൽ+ ഒരാളു​ടെ വീട്ടി​ലെത്തി. അയാളു​ടെ വീട്ടു​മു​റ്റത്ത്‌ ഒരു കിണറു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവർ അതിൽ ഇറങ്ങി. 19 അപ്പോൾ, ആ വീട്ടു​കാ​രന്റെ ഭാര്യ ഒരു വിരി എടുത്ത്‌ കിണറി​ന്റെ മുകളിൽ വിരി​ച്ചിട്ട്‌ അതിന്റെ പുറത്ത്‌ നുറു​ക്കിയ ധാന്യം നിരത്തി. ഇതൊ​ന്നും പക്ഷേ, മറ്റ്‌ ആരും അറിഞ്ഞില്ല. 20 അബ്‌ശാലോമിന്റെ ഭൃത്യ​ന്മാർ ആ സ്‌ത്രീ​യു​ടെ വീട്ടിൽ ചെന്ന്‌, “അഹീമാ​സും യോനാ​ഥാ​നും എവിടെ” എന്നു ചോദി​ച്ചു. അപ്പോൾ ആ സ്‌ത്രീ, “അവർ ഇതുവഴി വെള്ളത്തി​ന്റെ അടു​ത്തേക്കു പോയി”+ എന്നു പറഞ്ഞു. ആ പുരു​ഷ​ന്മാർ അവരെ തിര​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ലും കണ്ടെത്താ​നാ​യില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌, അവർ യരുശലേ​മിലേക്കു മടങ്ങി.

21 ആ പുരു​ഷ​ന്മാർ പോയി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞപ്പോൾ അവർ കിണറ്റിൽനി​ന്ന്‌ കയറി. എന്നിട്ട്‌, ചെന്ന്‌ ദാവീദ്‌ രാജാ​വി​നെ വിവരം അറിയി​ച്ചു. അവർ ദാവീ​ദിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “എഴു​ന്നേറ്റ്‌ എത്രയും പെട്ടെന്നു നദി കടന്ന്‌ പൊയ്‌ക്കൊ​ള്ളൂ. കാരണം, അഹി​ഥോ​ഫെൽ അങ്ങയ്‌ക്കെ​തി​രെ ഇങ്ങനെയൊ​ക്കെ ഉപദേ​ശി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.”+ 22 ഉടനെ, ദാവീ​ദും കൂട്ടരും എഴു​ന്നേറ്റ്‌ യോർദാൻ കടക്കാൻതു​ടങ്ങി. പ്രഭാ​ത​മാ​യപ്പോഴേ​ക്കും എല്ലാവ​രും അക്കര കടന്നു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

23 തന്റെ ഉപദേശം സ്വീക​രി​ച്ചില്ലെന്നു കണ്ടപ്പോൾ അഹി​ഥോ​ഫെൽ കഴുത​യ്‌ക്കു കോപ്പി​ട്ട്‌ സ്വന്തം പട്ടണത്തി​ലേക്കു പോയി.+ അയാൾ വീട്ടിൽ ചെന്ന്‌ വീട്ടി​ലു​ള്ള​വർക്കു വേണ്ട നിർദേ​ശ​ങ്ങളൊ​ക്കെ കൊടുത്തിട്ട്‌+ തൂങ്ങി​മ​രി​ച്ചു.+ അയാളെ അയാളു​ടെ പൂർവി​ക​രു​ടെ ശ്‌മശാ​ന​ത്തിൽ അടക്കം ചെയ്‌തു.

24 അതിനിടെ, ദാവീദ്‌ മഹനയീമിലേക്കു+ പോയി. അബ്‌ശാലോ​മാ​കട്ടെ ഇസ്രായേൽപു​രു​ഷ​ന്മാരെയെ​ല്ലാം കൂട്ടി യോർദാൻ കടന്നു. 25 അബ്‌ശാലോം യോവാബിനു+ പകരം അമാസയെ+ സൈന്യാ​ധി​പ​നാ​ക്കി. അമാസ​യോ, യോവാ​ബി​ന്റെ അമ്മയായ സെരൂ​യ​യു​ടെ സഹോ​ദ​രി​യും നാഹാ​ശി​ന്റെ മകളും ആയ അബീഗയിലുമായുള്ള+ ബന്ധത്തിൽ ഇസ്രായേ​ല്യ​നായ യിത്ര​യ്‌ക്കു ജനിച്ച മകനാ​യി​രു​ന്നു. 26 ഇസ്രായേലും അബ്‌ശാലോ​മും ഗിലെയാദ്‌+ ദേശത്ത്‌ പാളയ​മ​ടി​ച്ചു.

27 ദാവീദ്‌ മഹനയീ​മിൽ എത്തിയ ഉടനെ അമ്മോ​ന്യ​രു​ടെ രബ്ബയിൽനിന്ന്‌+ നാഹാ​ശി​ന്റെ മകനായ ശോബി​യും ലോ-ദബാരിൽനി​ന്ന്‌ അമ്മീ​യേ​ലി​ന്റെ മകനായ മാഖീരും+ രോ​ഗെ​ലീ​മിൽനിന്ന്‌ ഗിലെ​യാ​ദ്യ​നായ ബർസില്ലായിയും+ 28 കിടക്കകൾ, ചരുവങ്ങൾ, മൺകലങ്ങൾ, ഗോതമ്പ്‌, ബാർളി, ധാന്യപ്പൊ​ടി, മലർ, വലിയ പയർ, പരിപ്പ്‌, ഉണക്കിയ ധാന്യം, 29 തേൻ, വെണ്ണ, ആട്‌, പാൽക്കട്ടി* എന്നിവ കൊണ്ടു​വന്നു. “ജനം വിജന​ഭൂ​മി​യിൽ വിശന്നും ദാഹി​ച്ചും വലയു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും” എന്നു പറഞ്ഞ്‌ ദാവീ​ദി​നും കൂടെ​യു​ള്ള​വർക്കും കഴിക്കാൻവേണ്ടി കൊണ്ടുവന്നതായിരുന്നു+ ഇവയെ​ല്ലാം.+

18 പിന്നീട്‌, ദാവീദ്‌ കൂടെ​യുള്ള ആളുക​ളു​ടെ എണ്ണമെ​ടു​ത്തു. അവർക്കു സഹസ്രാധിപന്മാരെയും* ശതാധിപന്മാരെയും*+ നിയമി​ച്ചു. 2 ദാവീദ്‌ ആളുക​ളിൽ മൂന്നിലൊ​ന്നി​നെ യോവാബിന്റെ+ കീഴി​ലും മൂന്നിലൊ​ന്നി​നെ യോവാ​ബി​ന്റെ സഹോ​ദ​ര​നും സെരൂയയുടെ+ മകനും ആയ അബീശായിയുടെ+ കീഴി​ലും മൂന്നിലൊ​ന്നി​നെ ഗിത്ത്യ​നായ ഇഥായിയുടെ+ കീഴി​ലും ആക്കി അയച്ചു. രാജാവ്‌ അവരോ​ട്‌, “ഞാനും നിങ്ങളുടെ​കൂ​ടെ വരുന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു. 3 പക്ഷേ, അവർ പറഞ്ഞു: “അങ്ങ്‌ വരേണ്ടാ.+ കാരണം, ഞങ്ങൾ തോ​റ്റോ​ടി​യാ​ലും ഞങ്ങളിൽ പകുതിപ്പേരോ​ളം മരിച്ചു​വീ​ണാ​ലും അവർക്ക്‌ അതൊരു വലിയ കാര്യമല്ല.* പക്ഷേ, അങ്ങയുടെ ജീവൻ ഞങ്ങളിൽ 10,000 പേരുടെ ജീവ​നെ​ക്കാൾ വില​യേ​റി​യ​താണ്‌.+ അതു​കൊണ്ട്‌ അങ്ങ്‌, നഗരത്തി​ലി​രുന്ന്‌ ഞങ്ങൾക്കു വേണ്ട സഹായം എത്തിച്ചു​ത​രു​ന്ന​താ​യി​രി​ക്കും നല്ലത്‌.” 4 അപ്പോൾ, രാജാവ്‌ അവരോ​ടു പറഞ്ഞു: “അതാണു നല്ലതെന്നു നിങ്ങൾക്കു തോന്നുന്നെ​ങ്കിൽ ഞാൻ അങ്ങനെ ചെയ്യാം.” എന്നിട്ട്‌, രാജാവ്‌ നഗരക​വാ​ട​ത്തി​ന്റെ അടുത്ത്‌ നിന്നു. ദാവീ​ദി​ന്റെ ആളുകളെ​ല്ലാം നൂറു​നൂ​റാ​യും ആയിര​മാ​യി​ര​മാ​യും പുറ​പ്പെട്ടു. 5 പിന്നെ, രാജാവ്‌ യോവാ​ബിനോ​ടും അബീശാ​യിയോ​ടും ഇഥായിയോ​ടും ഇങ്ങനെ കല്‌പി​ച്ചു: “എന്നെ ഓർത്ത്‌ അബ്‌ശാ​ലോം കുമാ​രനോ​ടു ദയ കാണി​ക്കണം.”+ രാജാവ്‌ തലവന്മാരോടെ​ല്ലാം അബ്‌ശാലോ​മിനെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ കല്‌പി​ക്കു​ന്നത്‌ എല്ലാ ആളുക​ളും കേട്ടു.

6 ദാവീദിന്റെ ആളുകൾ ഇസ്രായേ​ലി​നെ നേരി​ടാ​നാ​യി പടക്കള​ത്തിലേക്കു പോയി. എഫ്രയീംവനത്തിൽവെച്ച്‌+ അവർ ഏറ്റുമു​ട്ടി. 7 ദാവീദിന്റെ ആളുകൾ ഇസ്രായേലിനെ+ തോൽപ്പി​ച്ചു.+ ഒരു വലിയ സംഹാ​രം​തന്നെ അന്നു നടന്നു. 20,000 പേരാണു മരിച്ചു​വീ​ണത്‌. 8 യുദ്ധം ആ പ്രദേശം മുഴുവൻ വ്യാപി​ച്ചു. പക്ഷേ, വാളിന്‌ ഇരയാ​യ​വരെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ പേരെ അന്നു വനം വിഴു​ങ്ങി​ക്ക​ളഞ്ഞു.

9 അബ്‌ശാലോം ദാവീ​ദി​ന്റെ ആളുക​ളു​ടെ മുന്നിൽ വന്നു​പെട്ടു. ഒരു കോവർക​ഴു​ത​പ്പു​റ​ത്താ​യി​രു​ന്നു അബ്‌ശാ​ലോം സഞ്ചരി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. കഴുത ഒരു വലിയ വൃക്ഷത്തി​ന്റെ തിങ്ങി​നിൽക്കുന്ന ശാഖക​ളു​ടെ അടിയിൽക്കൂ​ടെ പോയ​പ്പോൾ അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ മുടി ആ വൃക്ഷത്തിൽ കുടുങ്ങി അബ്‌ശാ​ലോം അതിൽ തൂങ്ങി​ക്കി​ടന്നു.* പക്ഷേ, കഴുത നിൽക്കാ​തെ മുന്നോ​ട്ടു പോയി. 10 അതു കണ്ട ആരോ യോവാ​ബിനോട്‌,+ “അബ്‌ശാ​ലോം ഒരു വലിയ വൃക്ഷത്തിൽ തൂങ്ങി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്നതു ഞാൻ കണ്ടു” എന്നു പറഞ്ഞു. 11 യോവാബ്‌ അയാ​ളോ​ടു പറഞ്ഞു: “നീ അതു കണ്ടിട്ട്‌ എന്താണ്‌ അപ്പോൾത്തന്നെ അയാളെ വെട്ടി​വീ​ഴ്‌ത്താ​തി​രു​ന്നത്‌? അതു ചെയ്‌തി​രുന്നെ​ങ്കിൽ ഞാൻ നിനക്കു പത്തു വെള്ളി​ക്കാ​ശും ഒരു അരപ്പട്ട​യും സന്തോ​ഷത്തോ​ടെ തന്നേനേ.” 12 പക്ഷേ, അയാൾ യോവാ​ബിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “1,000 വെള്ളി​ക്കാ​ശു തന്നാലും ഞാൻ രാജകു​മാ​രനു നേരെ കൈ ഉയർത്തില്ല. കാരണം, ‘അബ്‌ശാ​ലോം കുമാ​രനു കുഴപ്പമൊ​ന്നും വരാതെ നോക്ക​ണമെന്നു ഞാൻ എല്ലാവരോ​ടു​മാ​യി പറയു​ക​യാണ്‌’ എന്നു രാജാവ്‌ അങ്ങയോ​ടും അബീശാ​യിയോ​ടും ഇഥായിയോ​ടും കല്‌പി​ക്കു​ന്നതു ഞങ്ങൾ കേട്ടതാ​ണ്‌.+ 13 അത്‌ അനുസ​രി​ക്കാ​തെ ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ കൊന്നി​രുന്നെ​ങ്കിൽ എന്തായാ​ലും രാജാവ്‌ അത്‌ അറിയും. അങ്ങാ​ണെ​ങ്കിൽ എന്നെ സംരക്ഷി​ക്കു​ക​യു​മില്ല.” 14 അപ്പോൾ, യോവാ​ബ്‌ പറഞ്ഞു: “നിന്നോ​ടു സംസാ​രിച്ച്‌ സമയം കളയാൻ ഞാനില്ല!” എന്നിട്ട്‌, യോവാ​ബ്‌ മൂന്നു ശൂലം* എടുത്ത്‌ വൃക്ഷത്തിൽ തൂങ്ങി​ക്കി​ട​ക്കുന്ന അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ അടുത്ത്‌ എത്തി. അബ്‌ശാലോ​മിന്‌ അപ്പോ​ഴും ജീവനു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. യോവാ​ബ്‌ ആ ശൂലങ്ങൾ അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ ചങ്കിൽ കുത്തി​യി​റക്കി. 15 പിന്നെ, യോവാ​ബി​ന്റെ ആയുധ​വാ​ഹ​ക​രായ പത്തു പരിചാ​രകർ വന്ന്‌ അബ്‌ശാലോ​മി​നെ അടിച്ചുകൊ​ന്നു.+ 16 തുടർന്ന്‌, ജനം ഇസ്രായേ​ലി​നെ പിന്തു​ട​രു​ന്നതു നിറു​ത്താൻ യോവാ​ബ്‌ കൊമ്പു വിളിച്ചു; അവർ മടങ്ങിപ്പോ​ന്നു. 17 അവർ അബ്‌ശാലോ​മി​നെ എടുത്ത്‌ വനത്തിലെ ഒരു വലിയ കുഴി​യിൽ ഇട്ടു. എന്നിട്ട്‌, മുകളിൽ ഒരു വലിയ കൽക്കൂ​മ്പാ​രം കൂട്ടി.+ ഇസ്രാ​യേൽ മുഴു​വ​നും അവരവ​രു​ടെ വീടു​ക​ളിലേക്ക്‌ ഓടിപ്പോ​യി.

18 അബ്‌ശാലോം ജീവ​നോ​ടി​രുന്ന സമയത്ത്‌, “എന്റെ പേര്‌ നിലനി​റു​ത്താൻ എനിക്ക്‌ ഒരു മകനില്ല”+ എന്നു പറഞ്ഞ്‌ തനിക്കു​വേണ്ടി രാജതാഴ്‌വരയിൽ+ ഒരു തൂൺ നാട്ടി അതിനു തന്റെ പേരിട്ടു. അത്‌ ഇന്നുവരെ അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ സ്‌മാ​രകം എന്ന്‌ അറിയപ്പെ​ടു​ന്നു.

19 സാദോക്കിന്റെ മകനായ അഹീമാസ്‌+ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ ഓടി​ച്ചെന്ന്‌ രാജാ​വി​നെ ഈ വാർത്ത അറിയി​ക്കട്ടേ? യഹോവ രാജാ​വി​നെ ശത്രു​ക്ക​ളിൽനിന്ന്‌ വിടു​വിച്ച്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു നീതി നടത്തിക്കൊ​ടു​ത്ത​ല്ലോ.”+ 20 പക്ഷേ, യോവാ​ബ്‌ പറഞ്ഞു: “നീ ഇന്നു വാർത്ത അറിയി​ക്കാൻ പോ​കേണ്ടാ. മറ്റൊരു ദിവസ​മാ​കാം. മരിച്ചതു രാജാ​വി​ന്റെ മകനാ​യ​തുകൊണ്ട്‌ എന്തായാ​ലും ഇന്നു വേണ്ടാ.”+ 21 എന്നിട്ട്‌, യോവാ​ബ്‌ ഒരു കൂശ്യനോടു+ പറഞ്ഞു: “കണ്ട കാര്യങ്ങൾ നീ ചെന്ന്‌ രാജാ​വി​നെ അറിയി​ക്കുക.” അപ്പോൾ, ആ കൂശ്യൻ യോവാ​ബി​നെ വണങ്ങി​യിട്ട്‌ ഓടി. 22 സാദോക്കിന്റെ മകനായ അഹീമാ​സ്‌ ഒരിക്കൽക്കൂ​ടെ യോവാ​ബിനോ​ടു ചോദി​ച്ചു: “എന്തു വന്നാലും കുഴപ്പ​മില്ല, ആ കൂശ്യന്റെ പിന്നാലെ ഞാനും ഓടട്ടേ?” പക്ഷേ, യോവാ​ബ്‌ പറഞ്ഞു: “മോനേ, അറിയി​ക്കാൻ നിന്റെ പക്കൽ വാർത്ത ഒന്നുമി​ല്ലാത്ത സ്ഥിതിക്കു നീ എന്തിനു വെറുതേ ഓടണം?” 23 എന്നിട്ടും അഹീമാ​സ്‌, “എന്തു വന്നാലും കുഴപ്പ​മില്ല. ഞാൻ ഓടട്ടേ” എന്നു ചോദി​ച്ചു. അപ്പോൾ യോവാ​ബ്‌, “ശരി, അങ്ങനെ​യാ​കട്ടെ!” എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ, അഹീമാ​സ്‌ യോർദാൻ പ്രദേ​ശ​ത്തു​കൂടെ​യുള്ള വഴിയേ ഓടി കൂശ്യനെ മറിക​ടന്ന്‌ പോയി.

24 ഈ സമയം ദാവീദ്‌ രണ്ടു നഗരകവാടങ്ങൾക്കു+ മധ്യേ ഇരിക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോൾ, കാവൽക്കാരൻ+ മതിലി​ലെ കവാട​ത്തി​ന്റെ മേൽക്കൂ​ര​യിലേക്കു കയറി​ച്ചെന്നു. അയാൾ തല ഉയർത്തി നോക്കി​യപ്പോൾ ഒരു മനുഷ്യൻ ഒറ്റയ്‌ക്ക്‌ ഓടി​വ​രു​ന്നതു കണ്ടു. 25 ഉടനെ, കാവൽക്കാ​രൻ അക്കാര്യം രാജാ​വിനോട്‌ ഉറക്കെ വിളി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു. രാജാവ്‌ പറഞ്ഞു: “അയാൾ ഒറ്റയ്‌ക്കാ​ണു വരുന്നതെ​ങ്കിൽ അയാൾക്ക്‌ എന്തോ വാർത്ത അറിയി​ക്കാ​നുണ്ട്‌.” അയാൾ അടുത്ത​ടുത്ത്‌ വന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കെ 26 മറ്റൊരാളും ഓടി​വ​രു​ന്നതു കാവൽക്കാ​രൻ കണ്ടു. അപ്പോൾ, അയാൾ കവാടം​സൂ​ക്ഷി​പ്പു​കാ​രനോട്‌, “അതാ, മറ്റൊ​രാ​ളും ഒറ്റയ്‌ക്ക്‌ ഓടി​വ​രു​ന്നുണ്ട്‌!” എന്നു വിളി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു. ഇതു കേട്ട രാജാവ്‌, “അയാളും എന്തോ വാർത്ത അറിയി​ക്കാൻ വരുന്ന​താണ്‌” എന്നു പറഞ്ഞു. 27 “ആദ്യത്തെ ആളുടെ ഓട്ടം കണ്ടിട്ട്‌ സാദോ​ക്കി​ന്റെ മകനായ അഹീമാ​സിനെപ്പോലെ​യുണ്ട്‌”+ എന്നു കാവൽക്കാ​രൻ പറഞ്ഞ​പ്പോൾ രാജാവ്‌ പറഞ്ഞു: “അയാൾ ഒരു നല്ല മനുഷ്യ​നാണ്‌. അയാൾ കൊണ്ടു​വ​രു​ന്നതു നല്ല വാർത്ത​യാ​യി​രി​ക്കും.” 28 അഹീമാസ്‌ രാജാ​വിനോട്‌, “എല്ലാം ശുഭം!” എന്നു വിളി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു. എന്നിട്ട്‌, രാജാ​വി​ന്റെ മുന്നിൽ മുട്ടു​കു​ത്തി നമസ്‌ക​രി​ച്ചിട്ട്‌ സാഷ്ടാം​ഗം വീണ്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വിനോ​ടു മത്സരിച്ചവരെ* മുട്ടു​കു​ത്തിച്ച അങ്ങയുടെ ദൈവ​മായ യഹോവ വാഴ്‌ത്തപ്പെ​ടട്ടെ!”+

29 പക്ഷേ രാജാവ്‌, “അബ്‌ശാ​ലോം കുമാ​രനു കുഴപ്പമൊ​ന്നു​മി​ല്ല​ല്ലോ, അല്ലേ” എന്നു ചോദി​ച്ചു. അപ്പോൾ, അഹീമാ​സ്‌ പറഞ്ഞു: “യോവാ​ബ്‌ ആ രാജഭൃ​ത്യനെ​യും അടിയനെ​യും അയയ്‌ക്കുന്ന സമയത്ത്‌ അവിടെ ഒരു വലിയ ബഹളം നടക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ, സംഗതി എന്താ​ണെന്ന്‌ എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യില്ല.”+ 30 അപ്പോൾ, രാജാവ്‌, “നീ അവിടെ മാറി​നിൽക്കൂ” എന്നു പറഞ്ഞു. അയാൾ മാറി​നി​ന്നു.

31 പിന്നാലെ കൂശ്യ​നും അവിടെ എത്തി.+ അയാൾ പറഞ്ഞു: “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവ്‌ ഈ വാർത്ത കേട്ടാ​ലും: അങ്ങയ്‌ക്കെ​തി​രെ മത്സരിച്ച എല്ലാവ​രിൽനി​ന്നും അങ്ങയെ മോചി​പ്പി​ച്ചുകൊണ്ട്‌ യഹോവ ഇന്നു നീതി നടപ്പാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.”+ 32 പക്ഷേ രാജാവ്‌ കൂശ്യ​നോ​ട്‌, “അബ്‌ശാ​ലോം കുമാ​രനു കുഴപ്പമൊ​ന്നു​മി​ല്ല​ല്ലോ, അല്ലേ” എന്നു ചോദി​ച്ചു. അപ്പോൾ കൂശ്യൻ, “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വി​ന്റെ എല്ലാ ശത്രു​ക്കൾക്കും, അങ്ങയോ​ടു മത്സരിച്ച്‌ അങ്ങയെ ദ്രോ​ഹിച്ച എല്ലാവർക്കും ആ കുമാ​രന്റെ ഗതി വരട്ടെ!”+ എന്നു പറഞ്ഞു.

33 ഇതു കേട്ട്‌ ആകെ അസ്വസ്ഥ​നായ രാജാവ്‌ പ്രവേ​ശ​ന​ക​വാ​ട​ത്തി​നു മുകളി​ലുള്ള മുറി​യിലേക്കു പോയി. രാജാവ്‌, “എന്റെ മോനേ, അബ്‌ശാലോ​മേ! എന്റെ മോനേ! എന്റെ മോനേ, അബ്‌ശാലോ​മേ! നിനക്കു പകരം ഈ ഞാൻ മരിച്ചി​രുന്നെ​ങ്കിൽ! അബ്‌ശാലോ​മേ, എന്റെ മോനേ! എന്റെ മോനേ!”+ എന്നു പറഞ്ഞ്‌ കരഞ്ഞു​കൊ​ണ്ട്‌ നടന്നു.

19 “അബ്‌ശാലോ​മി​നെ ഓർത്ത്‌ രാജാവ്‌ കരയുന്നു, രാജാവ്‌ വലിയ ദുഃഖ​ത്തി​ലാണ്‌”+ എന്നു യോവാ​ബി​നു വിവരം കിട്ടി. 2 രാജാവ്‌ മകനെ ഓർത്ത്‌ ദുഃഖി​ക്കുന്നെന്നു ജനമെ​ല്ലാം കേട്ട​പ്പോൾ അന്നത്തെ അവരുടെ വിജയാ​ഹ്ലാ​ദം ദുഃഖ​ത്തി​നു വഴിമാ​റി. 3 യുദ്ധത്തിൽ തോ​റ്റോ​ടി നാണം​കെട്ട്‌ വരുന്ന​വരെപ്പോ​ലെ ശബ്ദമു​ണ്ടാ​ക്കാതെ​യാ​ണു ജനം അന്നു നഗരത്തി​ലേക്കു മടങ്ങി​വ​ന്നത്‌.+ 4 രാജാവ്‌ മുഖം പൊത്തി​ക്കൊ​ണ്ട്‌, “എന്റെ മോനേ, അബ്‌ശാലോ​മേ! അബ്‌ശാലോ​മേ, എന്റെ മോനേ! എന്റെ മോനേ!” എന്ന്‌ ഉറക്കെ നിലവി​ളി​ച്ചുകൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.+

5 അപ്പോൾ യോവാ​ബ്‌, രാജാ​വി​ന്റെ ഭവനത്തി​ലേക്കു ചെന്ന്‌ രാജാ​വിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഇന്ന്‌ അങ്ങയുടെ ജീവനും അങ്ങയുടെ പുത്രീപുത്രന്മാരുടെയും+ ഭാര്യ​മാ​രുടെ​യും ഉപപത്‌നിമാരുടെയും+ ജീവനും രക്ഷിച്ച അങ്ങയുടെ എല്ലാ ദാസന്മാരെ​യും അങ്ങ്‌ നാണംകെ​ടു​ത്തി. 6 അങ്ങയെ വെറു​ക്കു​ന്ന​വരെ അങ്ങ്‌ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ക​യും അങ്ങയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വരെ അങ്ങ്‌ വെറു​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. അങ്ങയുടെ തലവന്മാ​രും ദാസന്മാ​രും അങ്ങയ്‌ക്ക്‌ ആരുമ​ല്ലെന്ന്‌ ഇന്ന്‌ അങ്ങ്‌ തെളി​യി​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ​ല്ലോ. ഇന്ന്‌ അബ്‌ശാ​ലോം ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ക​യും ഞങ്ങൾ എല്ലാവ​രും മരിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രുന്നെ​ങ്കിൽ അങ്ങയ്‌ക്കു സന്തോ​ഷ​മായേനേ എന്ന്‌ എനിക്ക്‌ ഉറപ്പാണ്‌. 7 ഇപ്പോൾ, അങ്ങ്‌ എഴു​ന്നേറ്റ്‌ പുറ​ത്തേക്കു ചെന്ന്‌ അങ്ങയുടെ ദാസന്മാ​രെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കണം.* അല്ലാത്ത​പക്ഷം യഹോ​വ​യാ​ണെ, ഈ രാത്രി ആരും അങ്ങയുടെ​കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കില്ല. എല്ലാവ​രും അങ്ങയെ വിട്ട്‌ പോകും. അങ്ങയുടെ ചെറു​പ്പ​കാ​ലം​മു​തൽ ഇന്നുവരെ അങ്ങയ്‌ക്ക്‌ അനുഭ​വിക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​ട്ടുള്ള എല്ലാ ആപത്തു​കളെ​ക്കാ​ളും വലുതാ​യി​രി​ക്കും അത്‌.” 8 അതുകൊണ്ട്‌, രാജാവ്‌ എഴു​ന്നേ​റ്റുചെന്ന്‌ നഗരക​വാ​ട​ത്തിൽ ഇരുന്നു. “രാജാവ്‌ കവാട​ത്തിൽ ഇരിക്കു​ന്നു” എന്നു ജനമെ​ല്ലാം അറിഞ്ഞു. അപ്പോൾ, അവരെ​ല്ലാം രാജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ വന്നു.

പക്ഷേ, തോ​റ്റോ​ടിയ ഇസ്രായേ​ല്യർ വീടു​ക​ളിലേക്കു പോയി​രു​ന്നു.+ 9 എല്ലാ ഇസ്രായേൽഗോത്ര​ങ്ങ​ളിലെ​യും ജനം മുഴുവൻ പരസ്‌പരം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “നമ്മുടെ ശത്രു​ക്ക​ളിൽനിന്ന്‌ രാജാവ്‌ നമ്മളെ രക്ഷിച്ചു.+ ഫെലി​സ്‌ത്യ​രു​ടെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ നമ്മളെ മോചി​പ്പി​ച്ചു. പക്ഷേ, അബ്‌ശാ​ലോം കാരണം രാജാവ്‌ ഇപ്പോൾ നാടു​വിട്ട്‌ പോയി​രി​ക്കു​ന്നു.+ 10 നമ്മളെ ഭരിക്കാൻ നമ്മൾ അഭി​ഷേകം ചെയ്‌ത അബ്‌ശാലോമാകട്ടെ+ യുദ്ധത്തിൽ മരിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.+ എന്നിട്ടും രാജാ​വി​നെ തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രാൻ എന്താ ആരും ഒന്നും ചെയ്യാ​ത്തത്‌?”

11 ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ പുരോ​ഹി​ത​ന്മാ​രായ സാദോക്കിനും+ അബ്യാഥാരിനും+ ഈ സന്ദേശം അയച്ചു: “യഹൂദാമൂപ്പന്മാരോട്‌+ ഇങ്ങനെ പറയുക: ‘മുഴുവൻ ഇസ്രാ​യേൽ ജനത്തിന്റെ​യും സന്ദേശം രാജസ​ന്നി​ധി​യിൽ എത്തിയ സ്ഥിതിക്ക്‌, രാജാ​വി​നെ കൊട്ടാ​ര​ത്തിലേക്കു തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രാൻ നിങ്ങൾ പിന്നോ​ക്കം നിൽക്കു​ന്നത്‌ എന്താണ്‌? 12 നിങ്ങൾ എന്റെ സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രാണ്‌, എന്റെ അസ്ഥിയും മാംസ​വും.* ആ സ്ഥിതിക്ക്‌ രാജാ​വി​നെ തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രാൻ നിങ്ങൾ എന്താണു പിന്നോ​ക്കം നിൽക്കു​ന്നത്‌?’ 13 നിങ്ങൾ അമാസയോടു+ പറയണം: ‘നീ എന്റെ സ്വന്തം അസ്ഥിയും മാംസ​വും ആണല്ലോ. ഇപ്പോൾമു​തൽ യോവാ​ബി​നു പകരം നീയാ​യി​രി​ക്കും എന്റെ സൈന്യാ​ധി​പൻ.+ അല്ലെങ്കിൽ, ദൈവം ഞാൻ അർഹി​ക്കു​ന്ന​തും അതിൽ അധിക​വും എന്നോടു ചെയ്യട്ടെ.’”

14 അങ്ങനെ, രാജാവ്‌ എല്ലാ യഹൂദാ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രുടെ​യും ഹൃദയം ഒരു​പോ​ലെ കവർന്നു.* അവർ രാജാ​വിന്‌, “അങ്ങും അങ്ങയുടെ എല്ലാ ദാസന്മാ​രും മടങ്ങി​വരൂ” എന്ന സന്ദേശം കൊടു​ത്ത​യച്ചു.

15 മടക്കയാത്ര ആരംഭിച്ച രാജാവ്‌ യോർദാ​നിൽ എത്തി. രാജാ​വി​നെ വരവേൽക്കാ​നും അകമ്പടി​യേകി യോർദാൻ കടത്തിക്കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​നും യഹൂദാ​ജനം ഗിൽഗാലിൽ+ വന്നു. 16 അപ്പോൾ, ബഹൂരീ​മിൽനി​ന്നുള്ള ഗേരയു​ടെ മകനായ ശിമെയി+ എന്ന ബന്യാ​മീ​ന്യൻ യഹൂദാ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രുടെ​കൂ​ടെ ദാവീദ്‌ രാജാ​വി​നെ എതി​രേൽക്കാൻ തിടു​ക്ക​ത്തിൽ അവിടെ എത്തി. 17 അയാളുടെകൂടെ 1,000 ബന്യാ​മീ​ന്യ​രു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ശൗൽഗൃ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പരിചാ​ര​ക​നായ സീബയും+ തന്റെ 15 പുത്ര​ന്മാരെ​യും 20 ദാസന്മാരെ​യും കൂട്ടി യോർദാ​നിലേക്കു പോയി. രാജാവ്‌ എത്തുന്ന​തി​നു മുമ്പു​തന്നെ അവർ അവിടെ പാഞ്ഞെത്തി. 18 രാജാവിന്റെ വീട്ടി​ലു​ള്ള​വരെ ഇക്കര കടത്തിക്കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​നും രാജാവ്‌ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നതെ​ല്ലാം ചെയ്‌തുകൊ​ടു​ക്കാ​നും അയാൾ* കടവ്‌ കടന്ന്‌ ചെന്നു. പക്ഷേ, രാജാവ്‌ യോർദാൻ കടക്കാൻ തുടങ്ങി​യപ്പോൾ ഗേരയു​ടെ മകനായ ശിമെയി രാജാ​വി​ന്റെ മുമ്പാകെ വീണ്‌ 19 ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “എന്റെ യജമാനൻ എന്നെ കുറ്റക്കാ​ര​നാ​യി കാണരു​തേ. എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവ്‌ യരുശലേ​മിൽനിന്ന്‌ പോയ ആ ദിവസം അങ്ങയുടെ ഈ ദാസൻ ചെയ്‌ത അന്യായം+ ഓർക്ക​രു​തേ. രാജാവ്‌ അതു കാര്യ​മാ​യിട്ട്‌ എടുക്ക​രു​തേ. 20 അങ്ങയുടെ ഈ ദാസൻ ചെയ്‌തതു പാപമാ​ണെന്ന്‌ എനിക്കു നന്നായി അറിയാം. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ​യാണ്‌ എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വി​നെ വരവേൽക്കാൻ യോ​സേ​ഫ്‌ഗൃ​ഹ​ത്തി​ലുള്ള മറ്റാ​രെ​ക്കാ​ളും മുമ്പേ ഇന്നു ഞാൻ ഇവിടെ എത്തിയത്‌.”

21 ഉടനെ, സെരൂ​യ​യു​ടെ മകനായ അബീശായി+ പറഞ്ഞു: “യഹോ​വ​യു​ടെ അഭിഷി​ക്തനെ ശപിച്ച+ ഈ ശിമെ​യി​യെ കൊ​ല്ലേ​ണ്ട​തല്ലേ?” 22 പക്ഷേ, ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു: “സെരൂ​യ​യു​ടെ പുത്ര​ന്മാ​രേ,+ ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ നിങ്ങൾ എന്തിനാ​ണ്‌ ഇടപെ​ടു​ന്നത്‌? ഇന്നു നിങ്ങൾ എന്റെ ഇഷ്ടത്തിന്‌ എതിരു നിൽക്കു​ന്നത്‌ എന്തിനാ​ണ്‌? ഇന്ന്‌ ഇസ്രായേ​ലി​ലാരെയെ​ങ്കി​ലും കൊല്ലു​ന്നതു ശരിയാ​ണോ? ഞാൻ ഇന്നു വീണ്ടും ഇസ്രായേ​ലി​നു രാജാ​വാ​യി​രി​ക്കു​ക​യല്ലേ?” 23 എന്നിട്ട്‌, രാജാവ്‌ ശിമെ​യിയോട്‌, “നിന്നെ കൊല്ലില്ല” എന്ന്‌ ആണയിട്ട്‌ പറഞ്ഞു.+

24 ശൗലിന്റെ കൊച്ചു​മ​ക​നായ മെഫിബോശെത്തും+ രാജാ​വി​നെ വരവേൽക്കാൻ വന്നു. രാജാവ്‌ നാടു​വിട്ട്‌ പോയ ദിവസം​മു​തൽ സമാധാ​നത്തോ​ടെ തിരി​ച്ചു​വന്ന ദിവസം​വരെ അയാൾ തന്റെ കാൽ കഴുകി വൃത്തി​യാ​ക്കു​ക​യോ മീശ വെട്ടിയൊ​തു​ക്കു​ക​യോ വസ്‌ത്രം അലക്കു​ക​യോ ചെയ്‌തി​രു​ന്നില്ല. 25 രാജാവിനെ കാണാൻ യരുശലേ​മിൽ എത്തിയപ്പോൾ* രാജാവ്‌ മെഫിബോശെ​ത്തിനോട്‌, “മെഫി​ബോ​ശെത്തേ, എന്താണ്‌ എന്റെകൂ​ടെ പോരാ​ഞ്ഞത്‌” എന്നു ചോദി​ച്ചു. 26 അപ്പോൾ മെഫി​ബോ​ശെത്ത്‌ പറഞ്ഞു: “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവേ, എന്റെ ദാസൻ+ എന്നെ പറ്റിച്ചു. അങ്ങയുടെ ഈ ദാസൻ മുടന്ത​നാ​ണ​ല്ലോ.+ അതു​കൊണ്ട്‌, ‘എന്റെ കഴുത​യ്‌ക്കു കോപ്പി​ട്ട്‌ നിറു​ത്തുക; എനിക്ക്‌ അതിൽ കയറി രാജാ​വിന്റെ​കൂ​ടെ പോകാ​മ​ല്ലോ’ എന്ന്‌ അടിയൻ പറഞ്ഞതാ​ണ്‌. 27 പക്ഷേ, സീബ അങ്ങയുടെ ഈ ദാസ​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വിനോട്‌ അപവാദം പറഞ്ഞു.+ എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവ്‌ ഒരു ദൈവ​ദൂ​തനെപ്പോലെ​യാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, അങ്ങയ്‌ക്ക്‌ ഉചിത​മെന്നു തോന്നു​ന്നതു ചെയ്‌തുകൊ​ള്ളൂ. 28 എന്റെ അപ്പന്റെ വീട്ടി​ലു​ള്ള​വരെയെ​ല്ലാം എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വി​നു കൊന്നു​ക​ള​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിട്ടും അങ്ങ്‌ അടിയന്‌ അങ്ങയുടെ മേശയിൽനി​ന്ന്‌ ഭക്ഷിക്കു​ന്ന​വ​രുടെ​കൂ​ടെ ഒരു സ്ഥാനം തന്നു.+ ആ സ്ഥിതിക്ക്‌, ഇതിൽക്കൂ​ടു​തൽ രാജാ​വിനോട്‌ എന്തെങ്കി​ലും പറയാൻ എനിക്ക്‌ എന്ത്‌ അവകാശം?”

29 പക്ഷേ, രാജാവ്‌ മെഫിബോശെ​ത്തിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഇനി ഒന്നും പറയേണ്ടാ. നീയും സീബയും നിലം പങ്കി​ട്ടെ​ടു​ക്ക​ണമെ​ന്നാണ്‌ എന്റെ തീരു​മാ​നം.”+ 30 അപ്പോൾ, മെഫി​ബോ​ശെത്ത്‌ പറഞ്ഞു: “അയാൾ മുഴു​വ​നും എടുത്തുകൊ​ള്ളട്ടെ. എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവ്‌ സമാധാ​നത്തോ​ടെ സ്വന്തം ഭവനത്തി​ലേക്കു തിരികെ വന്നല്ലോ, എനിക്ക്‌ അതു മതി.”

31 തുടർന്ന്‌ ഗിലെ​യാ​ദ്യ​നായ ബർസി​ല്ലാ​യി,+ യോർദാൻ വരെ ചെന്ന്‌ രാജാ​വി​നെ യാത്ര​യാ​ക്കാൻ രോ​ഗെ​ലീ​മിൽനിന്ന്‌ വന്നു. 32 ബർസില്ലായി 80 വയസ്സുള്ള ഒരു വൃദ്ധനാ​യി​രു​ന്നു. വലിയ പണക്കാ​ര​നായ അദ്ദേഹം രാജാവ്‌ മഹനയീമിൽ+ കഴിഞ്ഞി​രുന്ന സമയത്ത്‌ രാജാ​വി​നു ഭക്ഷണം കൊടു​ത്തി​രു​ന്നു. 33 അതുകൊണ്ട്‌, രാജാവ്‌ ബർസി​ല്ലാ​യിയോട്‌, “എന്റെകൂ​ടെ യരുശലേ​മിലേക്കു പോരൂ. അവിടെ താങ്കൾക്കു വേണ്ട ഭക്ഷണം ഞാൻ തരാം”+ എന്നു പറഞ്ഞു. 34 പക്ഷേ, ബർസി​ല്ലാ​യി പറഞ്ഞു: “ഞാൻ ഇനി എത്ര നാൾ ജീവി​ക്കും? അതു​കൊണ്ട്‌, ഞാൻ രാജാ​വിന്റെ​കൂ​ടെ യരുശലേ​മിലേക്കു വന്നിട്ട്‌ എന്തു കാര്യം? 35 എനിക്ക്‌ ഇപ്പോൾ 80 വയസ്സായി.+ നല്ലതും ചീത്തയും തിരി​ച്ച​റി​യാൻ എനിക്കു പറ്റുമോ? ഭക്ഷണപാ​നീ​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ രുചി അറിയാൻ എനിക്കു കഴിയു​മോ? ഗായികാഗായകന്മാരുടെ+ പാട്ട്‌ ആസ്വദി​ക്കാൻ എനിക്ക്‌ ഇനി സാധി​ക്കു​മോ? അപ്പോൾപ്പി​ന്നെ, അടിയൻ എന്തിനാ​ണ്‌ എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വിന്‌ ഒരു ഭാരമാ​കു​ന്നത്‌? 36 അടിയനു രാജാ​വി​നെ യോർദാൻ വരെ കൊണ്ടു​വ​രാ​നാ​യ​തു​തന്നെ വലിയ കാര്യം. ഇനി, രാജാവ്‌ എനിക്ക്‌ ഇങ്ങനെയൊ​രു പ്രതി​ഫ​ലം​കൂ​ടെ എന്തിനു തരണം? 37 അങ്ങയുടെ ഈ ദാസൻ തിരികെ പൊയ്‌ക്കോ​ട്ടേ? എന്റെ നഗരത്തിൽ, എന്റെ അപ്പന്റെ​യും അമ്മയുടെ​യും ശ്‌മശാ​ന​സ്ഥ​ല​ത്തിന്‌ അടുത്തുവെച്ച്‌+ മരിക്ക​ണമെ​ന്നാണ്‌ എന്റെ ആഗ്രഹം. പക്ഷേ, ഇതാ അങ്ങയുടെ ദാസൻ കിംഹാം.+ ഇവൻ എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വിന്റെ​കൂ​ടെ അക്കരയ്‌ക്കു പോരട്ടെ. അങ്ങയുടെ ഇഷ്ടം​പോ​ലെ ഇവനു ചെയ്‌തുകൊ​ടു​ത്താ​ലും.”

38 അപ്പോൾ, രാജാവ്‌ പറഞ്ഞു: “ശരി, കിംഹാം എന്റെകൂ​ടെ പോരട്ടെ. താങ്കളു​ടെ ഇഷ്ടം​പോ​ലെ ഞാൻ കിംഹാ​മി​നു ചെയ്‌തുകൊ​ടു​ക്കും. ചോദി​ക്കു​ന്നതെ​ന്തും ഞാൻ താങ്കൾക്കു ചെയ്‌തു​ത​രും.” 39 തുടർന്ന്‌, ജനമെ​ല്ലാം യോർദാൻ കടക്കാൻതു​ടങ്ങി. യോർദാൻ കടക്കു​മ്പോൾ രാജാവ്‌ ബർസില്ലായിയെ+ ചുംബി​ച്ച്‌ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു. ബർസി​ല്ലാ​യി വീട്ടി​ലേക്കു മടങ്ങു​ക​യും ചെയ്‌തു. 40 രാജാവ്‌ ഗിൽഗാലിലേക്കു+ പോയ​പ്പോൾ കിംഹാ​മും രാജാ​വിന്റെ​കൂ​ടെ ചെന്നു. യഹൂദാ​ജനം മുഴു​വ​നും ഇസ്രാ​യേൽ ജനത്തിൽ പകുതി​യും ചേർന്നാ​ണ്‌ രാജാ​വി​നെ ഇക്കര കടത്തിക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നത്‌.+

41 അപ്പോൾ, ഇസ്രായേൽപു​രു​ഷ​ന്മാരെ​ല്ലാം രാജാ​വി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌ പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങളുടെ സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രായ യഹൂദാ​പു​രു​ഷ​ന്മാർ അങ്ങയെ​യും അങ്ങയുടെ വീട്ടി​ലു​ള്ള​വരെ​യും അങ്ങയുടെ എല്ലാ ആളുകളെ​യും എന്തിനാ​ണു രഹസ്യ​മാ​യി യോർദാൻ കടത്തിക്കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നത്‌?”+ 42 അപ്പോൾ, യഹൂദാ​പു​രു​ഷ​ന്മാർ ഇസ്രായേൽപു​രു​ഷ​ന്മാരോ​ടു പറഞ്ഞു: “രാജാവ്‌ ഞങ്ങളുടെ ബന്ധുവാ​യ​തുകൊണ്ട്‌!+ അതിന്‌ ഇത്ര ദേഷ്യപ്പെ​ടാൻ എന്തിരി​ക്കു​ന്നു? രാജാ​വി​ന്റെ ചെലവിൽ ഞങ്ങൾ വല്ലതും തിന്നോ? അതോ, ഞങ്ങൾക്ക്‌ എന്തെങ്കി​ലും സമ്മാനം കിട്ടി​യോ?”

43 പക്ഷേ, ഇസ്രായേൽപു​രു​ഷ​ന്മാർ യഹൂദാ​പു​രു​ഷ​ന്മാരോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങൾക്കു രാജാ​വിൽ പത്ത്‌ ഓഹരി​യുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, ദാവീ​ദി​ന്റെ മേൽ ഞങ്ങൾക്കാ​ണു നിങ്ങ​ളെ​ക്കാൾ അവകാശം. എന്നിട്ടും നിങ്ങൾ എന്താണ്‌ ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു വിലയും കല്‌പി​ക്കാ​തി​രു​ന്നത്‌? രാജാ​വി​നെ തിരികെ കൊണ്ടു​വ​രാൻ ഞങ്ങളല്ലാ​യി​രു​ന്നോ മുന്നിൽ നിൽക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നത്‌?” പക്ഷേ, ഇസ്രായേൽപു​രു​ഷ​ന്മാർക്ക്‌ യഹൂദാ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ വാക്കു​കൾക്കു മുന്നിൽ പിടി​ച്ചു​നിൽക്കാ​നാ​യില്ല.*

20 ബന്യാ​മീ​ന്യ​നായ ബിക്രി​യു​ടെ മകൻ ശേബ+ എന്ന ഒരാൾ അവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഒരു കുഴപ്പ​ക്കാ​ര​നാ​യി​രുന്ന ശേബ കൊമ്പു+ വിളിച്ച്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ദാവീ​ദു​മാ​യി ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു പങ്കുമില്ല. യിശ്ശാ​യി​യു​ടെ മകനിൽ+ ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു അവകാ​ശ​വു​മില്ല. ഇസ്രാ​യേലേ, എല്ലാവ​രും അവരവ​രു​ടെ ദൈവ​ങ്ങ​ളു​ടെ അടുത്തേക്കു* മടങ്ങുക!”+ 2 ഉടനെ, ഇസ്രായേൽപു​രു​ഷ​ന്മാരെ​ല്ലാം ദാവീ​ദി​നെ വിട്ട്‌ ബിക്രിയുടെ+ മകനായ ശേബയു​ടെ കൂടെ​ക്കൂ​ടി. പക്ഷേ, യഹൂദാ​പു​രു​ഷ​ന്മാർ രാജാ​വി​ന്റെ പക്ഷത്ത്‌ നിന്നു. അവർ യോർദാൻ മുതൽ യരുശ​ലേം വരെ+ രാജാ​വിന്റെ​കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

3 ദാവീദ്‌ യരുശലേ​മി​ലെ ഭവനത്തിൽ*+ എത്തിയ​പ്പോൾ ഭവനം പരിപാ​ലി​ക്കാ​നാ​യി നിറു​ത്തി​യി​ട്ടുപോ​യി​രുന്ന പത്ത്‌ ഉപപത്‌നിമാരെ+ മറ്റൊരു വീട്ടി​ലേക്കു മാറ്റി അതിനു കാവൽ ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി. ദാവീദ്‌ അവർക്കു ഭക്ഷണം കൊടു​ത്തുപോ​ന്നു. പക്ഷേ, അവരു​മാ​യി ശാരീ​രി​ക​ബ​ന്ധ​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടില്ല.+ ജീവി​താ​വ​സാ​നം​വരെ അവർ കാവലിൽത്തന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. ഭർത്താവ്‌ ജീവി​ച്ചി​രു​ന്നി​ട്ടും അവർ വിധവ​കളെപ്പോ​ലെ കഴിഞ്ഞു.

4 തുടർന്ന്‌, രാജാവ്‌ അമാസയോടു+ പറഞ്ഞു: “മൂന്നു ദിവസ​ത്തി​നു​ള്ളിൽ യഹൂദാ​പു​രു​ഷ​ന്മാ​രെ എന്റെ അടുത്ത്‌ വിളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടുക. നീയും ഇവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കണം.” 5 അങ്ങനെ, അമാസ അവരെ വിളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടാൻ പോയി. പക്ഷേ, രാജാവ്‌ പറഞ്ഞ സമയത്തി​നു​ള്ളിൽ അമാസ തിരികെ എത്തിയില്ല. 6 അപ്പോൾ, ദാവീദ്‌ അബീശായിയോടു+ പറഞ്ഞു: “അബ്‌ശാ​ലോം ചെയ്‌തതിനെക്കാളേറെ+ ദ്രോഹം ബിക്രി​യു​ടെ മകനായ ശേബ+ നമ്മളോ​ടു ചെയ്‌തേ​ക്കാം. നിന്റെ യജമാ​നന്റെ ഭൃത്യ​ന്മാരെ​യും കൂട്ടി ശേബയെ പിന്തു​ടരൂ. അല്ലെങ്കിൽ അയാൾ, കോട്ട​മ​തി​ലുള്ള ഏതെങ്കി​ലും നഗരത്തിൽ കടന്ന്‌ നമ്മുടെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ രക്ഷപ്പെ​ട്ടെന്നു വരാം.” 7 അങ്ങനെ, യോവാബിന്റെ+ ആളുക​ളും കെരാ​ത്യ​രും പ്ലേത്യരും+ ശൂരന്മാ​രായ എല്ലാ പുരു​ഷ​ന്മാ​രും അയാളു​ടെ പിന്നാലെ ചെന്നു. അവർ യരുശലേ​മിൽനിന്ന്‌ ബിക്രി​യു​ടെ മകനായ ശേബയെ പിന്തു​ടർന്ന്‌ പോയി. 8 അവർ ഗിബെയോനിലെ+ വലിയ പാറയു​ടെ അടുത്ത്‌ എത്തിയ​പ്പോൾ അമാസ+ അവരെ കാണാൻ വന്നു. യോവാ​ബ്‌ പടച്ചട്ട അണിഞ്ഞി​രു​ന്നു, ഒരു വാൾ ഉറയിൽ ഇട്ട്‌ അരയ്‌ക്കു കെട്ടി​യി​ട്ടു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. യോവാ​ബ്‌ മുന്നോ​ട്ടു നീങ്ങി​യപ്പോൾ വാൾ താഴെ വീണു.

9 യോവാബ്‌ അമാസ​യോ​ട്‌, “സഹോ​ദരാ, സുഖമാ​ണോ” എന്നു ചോദി​ച്ചു. എന്നിട്ട്‌, ചുംബി​ക്കാ​നെന്ന മട്ടിൽ വലതു​കൈകൊണ്ട്‌ അമാസ​യു​ടെ താടി​യിൽ പിടിച്ചു. 10 യോവാബിന്റെ കൈയിൽ വാളു​ണ്ടെന്ന കാര്യം അമാസ അത്ര കാര്യ​മാ​ക്കി​യില്ല. യോവാ​ബ്‌ വാളു​കൊ​ണ്ട്‌ അമാസ​യു​ടെ വയറ്റത്ത്‌ കുത്തി.+ അയാളു​ടെ കുടൽമാല പുറത്ത്‌ ചാടി. അയാളെ കൊല്ലാൻ ആ ഒറ്റ കുത്ത്‌ മതിയാ​യി​രു​ന്നു. രണ്ടാമതൊ​ന്നു വേണ്ടി​വ​ന്നില്ല. പിന്നെ, യോവാ​ബും സഹോ​ദ​ര​നായ അബീശാ​യി​യും ബിക്രി​യു​ടെ മകനായ ശേബയെ പിന്തു​ടർന്നു.

11 യോവാബിന്റെ യുവാ​ക്ക​ളിലൊ​രാൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അടുത്ത്‌ നിന്ന്‌, “യോവാ​ബി​ന്റെ പക്ഷത്തു​ള്ള​വ​രും ദാവീ​ദി​നെ അനുകൂ​ലി​ക്കു​ന്ന​വ​രും ആയ എല്ലാവ​രും യോവാ​ബി​നെ അനുഗ​മി​ക്കട്ടെ!” എന്നു പറയു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 12 ആ സമയമത്ര​യും അമാസ വഴിയു​ടെ നടുവിൽ രക്തത്തിൽ കുളി​ച്ചു​കി​ട​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. വഴിയി​ലൂ​ടെ വരുന്ന എല്ലാവ​രും അവിടെ എത്തു​മ്പോൾ നിൽക്കു​ന്നതു കണ്ടിട്ട്‌ ആ യുവാവ്‌ അമാസയെ വഴിയിൽനി​ന്ന്‌ മാറ്റി​യി​ട്ടു. അമാസ അവിടെ കിടക്കു​ന്നതു കണ്ട്‌ എല്ലാവ​രും നിൽക്കു​ന്നെന്നു കണ്ടപ്പോൾ അയാൾ ഒരു തുണി ഇട്ട്‌ അമാസയെ മൂടി. 13 അയാൾ അമാസയെ വഴിയിൽനി​ന്ന്‌ മാറ്റി​യപ്പോൾ ആളുകളെ​ല്ലാം യോവാ​ബിന്റെ​കൂ​ടെ ബിക്രി​യു​ടെ മകനായ ശേബയെ+ പിടി​ക്കാൻ പോയി.

14 ശേബ എല്ലാ ഇസ്രായേൽഗോത്ര​ങ്ങ​ളും കടന്ന്‌ ബേത്ത്‌-മാഖയിലെ+ ആബേലി​ലേക്കു പോയി. ബിക്ര്യരും ഒന്നിച്ചു​കൂ​ടി അയാളു​ടെ പിന്നാലെ ചെന്നു.

15 ശേബ തങ്ങിയി​രുന്ന ബേത്ത്‌-മാഖയി​ലെ ആബേൽ നഗരം യോവാ​ബും ആളുകളും* ചേർന്ന്‌ വളഞ്ഞു. നഗരമ​തി​ലി​നു ചുറ്റും പ്രതിരോ​ധ​മ​തിൽ തീർത്തി​രു​ന്ന​തുകൊണ്ട്‌ നഗരത്തെ ആക്രമി​ക്കാൻ അവർ ഒരു ചെരിഞ്ഞ തിട്ട ഉണ്ടാക്കി. മതിൽ തകർക്കാൻവേണ്ടി യോവാ​ബി​ന്റെ ആളുകൾ മതിലി​ന്റെ അടിത്തറ മാന്തി​ത്തു​ടങ്ങി. 16 അപ്പോൾ, ബുദ്ധി​മ​തി​യായ ഒരു സ്‌ത്രീ നഗരത്തിൽനി​ന്ന്‌ ഇങ്ങനെ വിളി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു: “കേൾക്കൂ പുരു​ഷ​ന്മാ​രേ, ഞാൻ പറയു​ന്നതു കേൾക്കൂ! ദയവായി നിങ്ങൾ യോവാ​ബിനോട്‌, ‘ഇവി​ടെ​വരെ ഒന്നു വരണം, എനിക്കു സംസാ​രി​ക്കാ​നുണ്ട്‌’ എന്നു പറയൂ.” 17 അങ്ങനെ, അദ്ദേഹം ആ സ്‌ത്രീ​യു​ടെ അടു​ത്തേക്കു ചെന്നു. അപ്പോൾ, “അങ്ങാണോ യോവാ​ബ്‌” എന്നു സ്‌ത്രീ ചോദി​ച്ചു; “അതെ” എന്നു യോവാ​ബ്‌ പറഞ്ഞു. സ്‌ത്രീ അദ്ദേഹ​ത്തോ​ട്‌, “അങ്ങ്‌ ഈ ദാസി​യു​ടെ വാക്കു കേട്ടാ​ലും” എന്നു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ “പറയൂ” എന്ന്‌ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. 18 അപ്പോൾ, സ്‌ത്രീ പറഞ്ഞു: “ഒരു കാര്യ​ത്തി​നു തീരു​മാ​ന​മാ​കാൻ ‘ആബേലിൽ അന്വേ​ഷി​ച്ചാൽ മതി’ എന്നു പണ്ടൊക്കെ ആളുകൾ പറയാ​റു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 19 ഇസ്രായേലിലെ സമാധാ​നപ്രി​യരെ​യും വിശ്വ​സ്‌തരെ​യും ആണ്‌ ഞാൻ പ്രതി​നി​ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ഇസ്രായേ​ലിൽ അമ്മയെപ്പോ​ലുള്ള ഒരു നഗര​ത്തെ​യാണ്‌ അങ്ങ്‌ നശിപ്പി​ക്കാൻ നോക്കു​ന്നത്‌. അങ്ങ്‌ എന്തിനാ​ണ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ അവകാശം ഇല്ലാതാ​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്നത്‌?”+ 20 യോവാബിന്റെ മറുപടി ഇതായി​രു​ന്നു: “ഈ നഗരത്തെ നശിപ്പി​ച്ച്‌ ഇല്ലായ്‌മ ചെയ്യു​ന്ന​തിനെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എനിക്കു ചിന്തി​ക്കാ​നേ വയ്യാ. 21 വാസ്‌തവത്തിൽ അതല്ല കാര്യം. എഫ്രയീംമലനാട്ടിൽനിന്നുള്ള+ ബിക്രി​യു​ടെ മകനായ ശേബ+ എന്നൊ​രാൾ ദാവീദ്‌ രാജാ​വിന്‌ എതിരെ മത്സരി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.* ആ ഒരുത്തനെ വിട്ടു​ത​ന്നാൽ മതി, ഞാൻ നഗരത്തെ വിട്ടുപൊ​യ്‌ക്കൊ​ള്ളാം.” അപ്പോൾ ആ സ്‌ത്രീ യോവാ​ബിനോട്‌, “അതിന്‌ എന്താ, ശേബയു​ടെ തല മതിലി​നു മുകളി​ലൂ​ടെ അങ്ങയ്‌ക്ക്‌ എറിഞ്ഞു​തന്നേ​ക്കാം!” എന്നു പറഞ്ഞു.

22 ഉടനെ, ആ സ്‌ത്രീ പോയി അവി​ടെ​യുള്ള എല്ലാവരോ​ടും സംസാ​രി​ച്ചു. അവർ ബിക്രി​യു​ടെ മകനായ ശേബയു​ടെ തല വെട്ടി യോവാ​ബിന്‌ എറിഞ്ഞുകൊ​ടു​ത്തു. തുടർന്ന്‌, യോവാ​ബ്‌ കൊമ്പു വിളിച്ചു. അപ്പോൾ, അവരെ​ല്ലാം നഗരം വിട്ട്‌ വീടു​ക​ളിലേക്കു പോയി.+ യോവാ​ബ്‌ യരുശലേ​മിൽ രാജാ​വി​ന്റെ അടു​ത്തേ​ക്കും മടങ്ങി.

23 ഇസ്രായേൽസൈന്യത്തിന്റെ സർവസൈ​ന്യാ​ധി​പൻ യോവാ​ബാ​യി​രു​ന്നു.+ കെരാ​ത്യ​രുടെ​യും പ്ലേത്യരുടെയും+ അധിപൻ യഹോയാദയുടെ+ മകനായ ബനയയും.+ 24 അദോരാമായിരുന്നു+ നിർബ​ന്ധി​തജോ​ലി ചെയ്യു​ന്ന​വ​രു​ടെ തലവൻ. അഹീലൂ​ദി​ന്റെ മകനായ യഹോശാഫാത്തിനായിരുന്നു+ കാര്യങ്ങൾ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നുള്ള ചുമതല. 25 സാദോക്കും+ അബ്യാഥാരും+ പുരോ​ഹി​ത​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. ശെവയാ​യി​രു​ന്നു സെക്ര​ട്ടറി. 26 യായീര്യനായ ഈരയെ ദാവീ​ദി​ന്റെ ഒരു പ്രമുഖമന്ത്രിയായി* നിയമി​ച്ചു.

21 ദാവീ​ദി​ന്റെ കാലത്ത്‌ തുടർച്ച​യാ​യി മൂന്നു വർഷം ക്ഷാമം ഉണ്ടായി.+ ഇക്കാര്യത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ദാവീദ്‌ യഹോ​വയോ​ടു ചോദി​ച്ചപ്പോൾ യഹോവ പറഞ്ഞു: “ശൗലും ശൗലിന്റെ ഗൃഹവും ഗിബെയോ​ന്യ​രെ കൊന്ന​തുകൊണ്ട്‌ രക്തം ചൊരിഞ്ഞ കുറ്റമു​ള്ള​വ​രാണ്‌.”+ 2 അപ്പോൾ, രാജാവ്‌ ഗിബെയോന്യരെ+ വിളിച്ച്‌ അവരോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചു. (വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ഗിബെയോ​ന്യർ ഇസ്രായേ​ല്യ​ര​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു, അമോര്യരിൽ+ ബാക്കി​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. അവരെ ഒന്നും ചെയ്യി​ല്ലെന്ന്‌ ഇസ്രായേ​ല്യർ അവരോ​ടു സത്യം ചെയ്‌തി​രു​ന്ന​താണ്‌.+ പക്ഷേ, ഇസ്രായേ​ലിലെ​യും യഹൂദ​യിലെ​യും ആളുകളെ ഓർത്ത്‌ ആവേശം കയറി ശൗൽ അവരെ കൊ​ന്നൊ​ടു​ക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.) 3 ദാവീദ്‌ ഗിബെയോ​ന്യരോ​ടു ചോദി​ച്ചു: “നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി ഞാൻ എന്തു ചെയ്യണം? നിങ്ങൾ യഹോ​വ​യു​ടെ അവകാ​ശത്തെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കാൻ ഞാൻ എന്തു പ്രായ​ശ്ചി​ത്തം ചെയ്യണം?” 4 ഗിബെയോന്യർ പറഞ്ഞു: “ശൗലു​മാ​യും ശൗലിന്റെ ഗൃഹവു​മാ​യും ഞങ്ങൾക്കുള്ള പ്രശ്‌നം വെള്ളി​യും സ്വർണ​വും കൊണ്ട്‌ തീരു​ന്നതല്ല.+ ഇസ്രായേ​ലിൽ ആരെയും ഞങ്ങൾക്കു കൊല്ലാ​നും പറ്റില്ല​ല്ലോ.” അപ്പോൾ ദാവീദ്‌, “നിങ്ങൾ പറയു​ന്നതെ​ന്തും ഞാൻ ചെയ്യാം” എന്നു പറഞ്ഞു. 5 അവർ രാജാ​വിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഇസ്രാ​യേൽ ദേശ​ത്തെ​ങ്ങും ഞങ്ങളിൽ ആരും ബാക്കി​വ​രാത്ത രീതി​യിൽ ഞങ്ങളെ ഇല്ലായ്‌മ ചെയ്യാൻ പദ്ധതി​യി​ടു​ക​യും ഞങ്ങളെ ഒന്നടങ്കം നശിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത ആ മനുഷ്യ​നു​ണ്ട​ല്ലോ,+ 6 അയാളുടെ ഏഴ്‌ ആൺമക്കളെ ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഏൽപ്പി​ച്ചു​തരൂ. യഹോവ തിരഞ്ഞെടുത്തവനായ+ ശൗലിന്റെ ഗിബെ​യ​യിൽ,+ യഹോ​വ​യു​ടെ സന്നിധി​യിൽ ഞങ്ങൾ അവരുടെ ശവശരീ​രങ്ങൾ തൂക്കും.”*+ അപ്പോൾ രാജാവ്‌, “ഞാൻ അവരെ നിങ്ങളു​ടെ കൈയിൽ ഏൽപ്പി​ക്കാം” എന്നു പറഞ്ഞു.

7 പക്ഷേ, ശൗലിന്റെ മകനായ യോനാ​ഥാ​ന്റെ മകൻ മെഫിബോശെത്തിനോടു+ രാജാവ്‌ അനുകമ്പ കാണിച്ചു. ദാവീ​ദും ശൗലിന്റെ മകനായ യോനാഥാനും+ തമ്മിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ നാമത്തിൽ ചെയ്‌തി​രുന്ന ആണ നിമി​ത്ത​മാണ്‌ അങ്ങനെ ചെയ്‌തത്‌. 8 രാജാവ്‌, അയ്യയുടെ മകളായ രിസ്‌പയിൽ+ ശൗലിനു ജനിച്ച രണ്ടു പുത്ര​ന്മാ​രായ അർമോ​നി, മെഫി​ബോ​ശെത്ത്‌ എന്നിവരെ​യും മെഹോ​ല​ത്യ​നായ ബർസി​ല്ലാ​യി​യു​ടെ മകൻ അദ്രിയേലിനു+ ശൗലിന്റെ മകളായ മീഖളിൽ*+ ജനിച്ച അഞ്ച്‌ ആൺമക്കളെ​യും കൊണ്ടു​വന്ന്‌ 9 ഗിബെയോന്യർക്കു കൈമാ​റി. അവർ മലയിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സന്നിധി​യിൽ അവരുടെ ശവശരീ​രങ്ങൾ തൂക്കി.+ ആ ഏഴു പേരും ഒരുമി​ച്ച്‌ മരിച്ചു. കൊയ്‌ത്തി​ന്റെ ആദ്യദി​വ​സ​ങ്ങ​ളിൽ, ബാർളിക്കൊ​യ്‌ത്തി​ന്റെ തുടക്ക​ത്തിൽ, ആണ്‌ അവരെ കൊന്നത്‌. 10 അയ്യയുടെ മകളായ രിസ്‌പ+ വിലാ​പ​വ​സ്‌ത്രം എടുത്ത്‌ പാറയിൽ വിരിച്ചു. പകൽസ​മ​യത്ത്‌ പക്ഷികൾ ശവശരീ​ര​ങ്ങ​ളിൽ വന്ന്‌ ഇരിക്കാ​നോ രാത്രി​യിൽ വന്യമൃ​ഗങ്ങൾ അവയുടെ അടു​ത്തേക്കു വരാനോ രിസ്‌പ അനുവ​ദി​ച്ചില്ല. കൊയ്‌ത്തി​ന്റെ തുടക്കം​മു​തൽ ആകാശ​ത്തു​നിന്ന്‌ അവയുടെ മേൽ മഴ പെയ്‌ത​തു​വരെ രിസ്‌പ ഇങ്ങനെ ചെയ്‌തു.

11 അയ്യയുടെ മകളും ശൗലിന്റെ ഉപപത്‌നി​യും ആയ രിസ്‌പ ചെയ്‌ത കാര്യം ദാവീദ്‌ അറിഞ്ഞു. 12 അതുകൊണ്ട്‌, ദാവീദ്‌ പോയി യാബേശ്‌-ഗിലെ​യാ​ദി​ലെ തലവന്മാരുടെ* അടുത്തു​നിന്ന്‌ ശൗലിന്റെ​യും മകനായ യോനാ​ഥാന്റെ​യും അസ്ഥികൾ എടുത്തു.+ ഗിൽബോവയിൽവെച്ച്‌+ ഫെലി​സ്‌ത്യർ ശൗലിനെ കൊന്ന ദിവസം, ഫെലി​സ്‌ത്യർ ശൗലിനെ​യും യോനാ​ഥാനെ​യും തൂക്കിയ ബേത്ത്‌-ശാനിലെ പൊതുസ്ഥലത്തുനിന്ന്‌* അവർ അതു മോഷ്ടി​ച്ച്‌ കൊണ്ടു​വ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. 13 ദാവീദ്‌ ശൗലിന്റെ​യും മകൻ യോനാ​ഥാന്റെ​യും അസ്ഥികൾ അവി​ടെ​നിന്ന്‌ കൊണ്ടു​വന്നു. കൂടാതെ, വധിക്കപ്പെട്ട* ആ പുരു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ അസ്ഥിക​ളും അവർ ശേഖരി​ച്ചു.+ 14 പിന്നെ, അവർ ശൗലിന്റെ​യും മകൻ യോനാ​ഥാന്റെ​യും അസ്ഥികൾ ബന്യാ​മീൻദേ​ശത്തെ സെലയിൽ+ ശൗലിന്റെ അപ്പനായ കീശിന്റെ+ കല്ലറയിൽ അടക്കി. രാജാവ്‌ കല്‌പി​ച്ചതെ​ല്ലാം അവർ ചെയ്‌തു​ക​ഴി​ഞ്ഞപ്പോൾ ദേശ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യുള്ള അവരുടെ യാചനകൾ ദൈവം ശ്രദ്ധിച്ചു.+

15 ഫെലിസ്‌ത്യരും ഇസ്രായേ​ലും തമ്മിൽ വീണ്ടും യുദ്ധം ഉണ്ടായി.+ അപ്പോൾ, ദാവീ​ദും ദാസന്മാ​രും ചെന്ന്‌ ഫെലി​സ്‌ത്യരോ​ടു പോരാ​ടി. പക്ഷേ, ദാവീദ്‌ ക്ഷീണിച്ച്‌ അവശനാ​യി. 16 അപ്പോൾ, യിശ്‌ബി-ബനോബ്‌ എന്നു പേരുള്ള ഒരു രഫായീമ്യൻ+ ദാവീ​ദി​നെ കൊല്ലാൻ ഒരുങ്ങി. യിശ്‌ബി-ബനോ​ബിന്‌ 300 ശേക്കെൽ*+ തൂക്കം വരുന്ന ചെമ്പു​കു​ന്ത​വും ഒരു പുതിയ വാളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. 17 ഞൊടിയിടയിൽ സെരൂ​യ​യു​ടെ മകനായ അബീശായി+ ദാവീ​ദി​ന്റെ സഹായ​ത്തിന്‌ എത്തി+ ആ ഫെലി​സ്‌ത്യ​നെ വെട്ടിക്കൊ​ന്നു. അപ്പോൾ, ദാവീ​ദി​ന്റെ ആളുകൾ പറഞ്ഞു: “അങ്ങ്‌ ഇനി ഒരിക്ക​ലും ഞങ്ങളുടെ​കൂ​ടെ യുദ്ധത്തി​നു വരരുത്‌!+ ഇസ്രായേ​ലി​ന്റെ ദീപം അണച്ചു​ക​ള​യ​രുത്‌!”+ അവർ ഇക്കാര്യം ആണയിട്ട്‌ ഉറപ്പിച്ചു.

18 അതിനു ശേഷം, ഗോബിൽവെച്ച്‌ ഫെലിസ്‌ത്യരുമായി+ വീണ്ടും യുദ്ധം ഉണ്ടായി. അവി​ടെവെച്ച്‌ ഹൂശത്യ​നായ സിബ്ബെഖായി+ രഫായീമ്യനായ+ സഫിനെ കൊന്നു.

19 ഗോബിൽവെച്ച്‌ ഫെലിസ്‌ത്യരുമായി+ വീണ്ടും യുദ്ധം ഉണ്ടായി. ഈ യുദ്ധത്തിൽ ബേത്ത്‌ലെഹെ​മ്യ​നായ യാരെ-ഓരെ​ഗീ​മി​ന്റെ മകൻ എൽഹാ​നാൻ ഗിത്ത്യ​നായ ഗൊല്യാ​ത്തി​നെ കൊന്നു. ഗൊല്യാ​ത്തി​ന്റെ കുന്തത്തി​ന്റെ പിടി നെയ്‌ത്തു​കാ​രു​ടെ ഉരുളൻത​ടിപോലെ​യാ​യി​രു​ന്നു.+

20 ഗത്തിൽവെച്ച്‌ വീണ്ടും ഒരു യുദ്ധം ഉണ്ടായി. അവിടെ ഭീമാ​കാ​ര​നായ ഒരു മനുഷ്യ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അയാളു​ടെ കൈയി​ലും കാലി​ലും 6 വിരൽ വീതം ആകെ 24 വിരലു​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു! അയാളും രഫായീ​മ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു.+ 21 അയാൾ ഇസ്രായേ​ലി​നെ വെല്ലു​വി​ളി​ച്ചുകൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.+ ദാവീ​ദി​ന്റെ സഹോ​ദ​ര​നായ ശിമെയിയുടെ+ മകൻ യോനാ​ഥാൻ അയാളെ വെട്ടിക്കൊ​ന്നു.

22 ഈ നാലു പേരും ഗത്തുകാ​രായ രഫായീ​മ്യ​രാ​യി​രു​ന്നു. ഇവരെ ദാവീ​ദും ദാസന്മാ​രും കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞു.+

22 യഹോവ ദാവീ​ദി​നെ എല്ലാ ശത്രു​ക്ക​ളുടെ​യും ശൗലിന്റെ​യും കൈയിൽനി​ന്ന്‌ രക്ഷിച്ച+ ദിവസം ദാവീദ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സന്നിധി​യിൽ ഒരു പാട്ടു പാടി.+ 2 ദാവീദ്‌ പാടി​യത്‌:

“യഹോവ എന്റെ വൻപാ​റ​യും എന്റെ അഭയസ്ഥാനവും+ എന്റെ രക്ഷകനും.+

11 ദൈവം കെരൂബിനെ+ വാഹന​മാ​ക്കി പറന്നു​വന്നു.

ഒരു ദൈവദൂതന്റെ* ചിറകി​ലേറി ദൈവം വരുന്നതു കണ്ടു.+

13 തിരുസന്നിധിയിലെ പ്രഭയിൽനി​ന്ന്‌ തീക്കന​ലു​കൾ ജ്വലിച്ചു.

തന്നെ അഭയമാ​ക്കു​ന്ന​വർക്കെ​ല്ലാം ദൈവം ഒരു പരിച​യാണ്‌.+

32 യഹോവയല്ലാതെ ഒരു ദൈവ​മു​ണ്ടോ?+

നമ്മുടെ ദൈവ​മ​ല്ലാ​തെ മറ്റൊരു പാറയു​ണ്ടോ?+

44 എന്റെ ജനത്തിലെ ദോഷൈകദൃക്കുകളിൽനിന്ന്‌* അങ്ങ്‌ എന്നെ രക്ഷിക്കും.+

47 യഹോവ ജീവനു​ള്ളവൻ! എന്റെ പാറയെ ഏവരും വാഴ്‌ത്തട്ടെ!+

എന്റെ രക്ഷയുടെ പാറയായ ദൈവം സ്‌തു​തി​ക്കപ്പെ​ടട്ടെ.+

23 ദാവീ​ദി​ന്റെ അവസാ​ന​വാ​ക്കു​കൾ:+

 5 ദൈവസന്നിധിയിൽ എന്റെ ഭവനവും അങ്ങനെ​യല്ലേ?

8 ദാവീദിന്റെ വീരയോദ്ധാക്കളുടെ+ പേരുകൾ ഇവയാണ്‌: തഹ്‌കെമോ​ന്യ​നായ യോ​ശേബ്‌-ബശ്ശേ​ബെത്ത്‌. ഇയാളാ​യി​രു​ന്നു മൂവരിൽ തലവൻ.+ ഇയാൾ ഒരിക്കൽ കുന്തം​കൊ​ണ്ട്‌ 800 പേരെ കൊന്നു! 9 രണ്ടാമൻ അഹോ​ഹി​യു​ടെ മകനായ ദോദൊയുടെ+ മകൻ എലെയാ​സ​രാ​യി​രു​ന്നു.+ ഫെലി​സ്‌ത്യർ യുദ്ധത്തി​ന്‌ ഒന്നിച്ചു​കൂ​ടി​യപ്പോൾ ദാവീ​ദിന്റെ​കൂ​ടെ നിന്ന്‌ അവരെ വെല്ലു​വി​ളിച്ച മൂന്നു വീര​യോ​ദ്ധാ​ക്ക​ളിൽ ഒരാളാ​യി​രു​ന്നു എലെയാ​സർ. യുദ്ധത്തി​നി​ടെ ഇസ്രായേൽപു​രു​ഷ​ന്മാർ പിൻവാ​ങ്ങി​യപ്പോ​ഴും 10 അയാൾ ഉറച്ചു​നിന്ന്‌ ഫെലി​സ്‌ത്യ​രെ വെട്ടി​വീ​ഴ്‌ത്തിക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. കൈ കുഴയും​വരെ, വാളു പിടിച്ച്‌ കൈ മരവി​ക്കും​വരെ,+ അയാൾ നിന്ന്‌ പൊരു​തി. അങ്ങനെ, ആ ദിവസം യഹോവ ഒരു മഹാവി​ജയം കൊടു​ത്തു.+ ജനം മടങ്ങി​വന്ന്‌ എലെയാ​സ​രി​ന്റെ പിന്നാലെ ചെന്ന്‌ മരിച്ചു​കി​ട​ന്ന​വരെ കൊള്ള​യ​ടി​ച്ചു.

11 മൂന്നാമൻ ഹരാര്യ​നായ ആഗെയു​ടെ മകൻ ശമ്മയാ​യി​രു​ന്നു. ഒരിക്കൽ ലേഹി​യിൽ ഫെലി​സ്‌ത്യർ ഒന്നിച്ചു​കൂ​ടി. നിറയെ പയറുള്ള ഒരു കൃഷി​യി​ടം അവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഫെലി​സ്‌ത്യ​രെ പേടിച്ച്‌ ജനം ഓടിപ്പോ​യി. 12 പക്ഷേ ശമ്മ ആ കൃഷി​യി​ട​ത്തി​ന്റെ നടുവിൽ നിന്ന്‌ പൊരു​തി അതു സംരക്ഷി​ച്ച്‌ ഫെലി​സ്‌ത്യ​രെ വെട്ടി​വീ​ഴ്‌ത്തിക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ യഹോവ അവർക്കു വലി​യൊ​രു വിജയം കൊടു​ത്തു.+

13 കൊയ്‌ത്തുകാലത്ത്‌ 30 തലവന്മാ​രിൽ 3 പേർ അദുല്ലാംഗുഹയിൽ+ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്നു. ഫെലി​സ്‌ത്യ​രു​ടെ ഒരു സൈനികസംഘം* രഫായീം താഴ്‌വരയിൽ+ പാളയ​മ​ടി​ച്ചി​രുന്ന സമയമാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. 14 ദാവീദ്‌ അപ്പോൾ ഒളിസങ്കേതത്തിൽ+ കഴിയു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഫെലി​സ്‌ത്യ​രു​ടെ ഒരു കാവൽസേ​നാകേ​ന്ദ്രം ബേത്ത്‌ലെഹെ​മി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 15 ദാവീദ്‌ വലി​യൊ​രു ആഗ്രഹം പറഞ്ഞു: “ബേത്ത്‌ലെഹെം​ക​വാ​ട​ത്തിന്‌ അടുത്തുള്ള ജലസംഭരണിയിൽനിന്ന്‌* കുറച്ച്‌ വെള്ളം കുടി​ക്കാൻ കിട്ടി​യി​രുന്നെ​ങ്കിൽ!” 16 അപ്പോൾ ആ മൂന്നു വീര​യോ​ദ്ധാ​ക്കൾ ഫെലി​സ്‌ത്യ​പാ​ള​യ​ത്തിലേക്കു ബലം പ്രയോ​ഗിച്ച്‌ കടന്നു​ചെന്ന്‌ ബേത്ത്‌ലെഹെം​ക​വാ​ട​ത്തിന്‌ അടുത്തുള്ള ജലസം​ഭ​ര​ണി​യിൽനിന്ന്‌ വെള്ളം കോരി ദാവീ​ദി​നു കൊണ്ടു​വന്ന്‌ കൊടു​ത്തു. പക്ഷേ ദാവീദ്‌ അതു കുടി​ക്കാൻ കൂട്ടാ​ക്കാ​തെ യഹോ​വ​യു​ടെ സന്നിധി​യിൽ നിലത്ത്‌ ഒഴിച്ചു.+ 17 ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു: “യഹോവേ, ഇതു കുടി​ക്കു​ന്ന​തിനെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എനിക്കു ചിന്തി​ക്കാ​നേ കഴിയില്ല. സ്വന്തം ജീവൻ പണയം​വെച്ച്‌ പോയ ഈ പുരു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ രക്തം+ ഞാൻ കുടി​ക്കാ​നോ!” ദാവീദ്‌ അതു കുടി​ക്കാൻ വിസമ്മ​തി​ച്ചു. ഇതെല്ലാ​മാ​ണു ദാവീ​ദി​ന്റെ മൂന്നു യോദ്ധാ​ക്ക​ളു​ടെ വീരകൃ​ത്യ​ങ്ങൾ.

18 സെരൂയയുടെ+ മകനും യോവാ​ബി​ന്റെ സഹോ​ദ​ര​നും ആയ അബീശായി+ വേറെ മൂന്നു പേരിൽ തലവനാ​യി​രു​ന്നു. അബീശാ​യി കുന്തം​കൊ​ണ്ട്‌ 300 പേരെ കൊന്നു. ആദ്യത്തെ മൂന്നു പേരെപ്പോ​ലെ അയാളും കീർത്തി നേടി.+ 19 മറ്റേ മൂവരിൽ അബീശാ​യി​യാ​യി​രു​ന്നു മികച്ചു​നി​ന്നത്‌. അയാൾ അവരുടെ തലവനു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിട്ടും ആദ്യത്തെ മൂവരു​ടെ നിരയി​ലേക്ക്‌ അയാൾ എത്തിയില്ല.

20 യഹോയാദയുടെ മകനായ ബനയ+ ധീരനായ ഒരു പുരു​ഷ​നാ​യി​രു​ന്നു.* ബനയ കെബ്‌സെയേലിൽ+ അനേകം വീരകൃ​ത്യ​ങ്ങൾ ചെയ്‌തു. മോവാ​ബു​കാ​ര​നായ അരി​യേ​ലി​ന്റെ രണ്ട്‌ ആൺമക്കളെ ബനയ വെട്ടി​വീ​ഴ്‌ത്തി. മഞ്ഞുവീ​ഴ്‌ച​യുള്ള ഒരു ദിവസം ഒരു കുഴി​യിലേക്ക്‌ ഇറങ്ങി​ച്ചെന്ന്‌ ഒരു സിംഹത്തെ കൊന്നു.+ 21 ഭീമാകാരനായ ഒരു ഈജി​പ്‌തു​കാ​രനെ​യും ബനയ കൊന്നു. ആ ഈജി​പ്‌തു​കാ​രന്റെ കൈയിൽ ഒരു കുന്തമു​ണ്ടാ​യി​രുന്നെ​ങ്കി​ലും ബനയ വെറുമൊ​രു വടിയു​മാ​യി അയാളു​ടെ നേരെ ചെന്ന്‌ ആ കുന്തം പിടി​ച്ചു​വാ​ങ്ങി അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ അയാളെ കൊന്നു. 22 ഇതെല്ലാമാണ്‌ യഹോ​യാ​ദ​യു​ടെ മകനായ ബനയ ചെയ്‌തത്‌. ആ മൂന്നു വീര​യോ​ദ്ധാ​ക്കളെപ്പോ​ലെ ഇയാളും കീർത്തി നേടി. 23 ബനയ ആ മുപ്പതു പേരെ​ക്കാൾ മികച്ചു​നിന്നെ​ങ്കി​ലും ആ മൂന്നു പേരുടെ നിരയി​ലേക്ക്‌ ഉയർന്നില്ല. എങ്കിലും ദാവീദ്‌ ബനയയെ തന്റെ അംഗര​ക്ഷ​ക​രു​ടെ തലവനാ​യി നിയമി​ച്ചു.

24 യോവാബിന്റെ സഹോ​ദ​ര​നായ അസാഹേൽ+ ആ മുപ്പതു പേരിൽപ്പെ​ട്ട​വ​നാ​യി​രു​ന്നു: ബേത്ത്‌ലെഹെ​മി​ലെ ദോ​ദൊ​യു​ടെ മകൻ+ എൽഹാ​നാൻ, 25 ഹരോദ്യനായ ശമ്മ, ഹരോ​ദ്യ​നായ എലീക്ക, 26 പേലെത്ത്യനായ ഹേലെസ്‌,+ തെക്കോ​വ്യ​നായ ഇക്കേശി​ന്റെ മകൻ ഈര,+ 27 അനാഥോത്ത്യനായ+ അബി​യേസർ,+ ഹൂശത്ത്യ​നായ മെബു​ന്നാ​യി, 28 അഹോഹ്യനായ സൽമോൻ, നെതോ​ഫ​ത്ത്യ​നായ മഹരായി,+ 29 നെതോഫത്ത്യനായ ബാനെ​യു​ടെ മകൻ ഹേലെബ്‌, ബന്യാ​മീ​ന്യ​രു​ടെ ഗിബെ​യ​യി​ലെ രീബാ​യി​യു​ടെ മകൻ ഇഥായി, 30 പിരാഥോന്യനായ ബനയ,+ ഗായശ്‌നീർച്ചാലുകളുടെ*+ അടുത്തു​നി​ന്നുള്ള ഹിദ്ദായി, 31 അർബാത്ത്യനായ അബീ-അൽബോൻ, ബഹൂരീ​മ്യ​നായ അസ്‌മാ​വെത്ത്‌, 32 ശാൽബോന്യനായ എല്യഹ്‌ബ, യാശേന്റെ പുത്ര​ന്മാർ, യോനാ​ഥാൻ, 33 ഹരാര്യനായ ശമ്മ, ഹരാര്യ​നായ ശാരാ​രി​ന്റെ മകൻ അഹീയാം, 34 മാഖാത്യന്റെ മകനായ അഹശ്‌ബാ​യി​യു​ടെ മകൻ എലീ​ഫേലെത്ത്‌, ഗീലൊ​ന്യ​നായ അഹിഥോഫെലിന്റെ+ മകൻ എലീയാം, 35 കർമേല്യനായ ഹെസ്രൊ, അർബ്യ​നായ പാറായി, 36 സോബയിലെ നാഥാന്റെ മകൻ ഈഗാൽ, ഗാദ്യ​നായ ബാനി, 37 അമ്മോന്യനായ സേലെക്ക്‌, സെരൂ​യ​യു​ടെ മകനായ യോവാ​ബി​ന്റെ ആയുധ​വാ​ഹകൻ ബേരോ​ത്ത്യ​നായ നഹരായി, 38 യിത്രിയനായ ഈര, യിത്രിയനായ+ ഗാരേബ്‌, 39 ഹിത്യനായ ഊരിയാവ്‌+—അങ്ങനെ ആകെ 37 പേർ.

24 യഹോ​വ​യു​ടെ കോപം വീണ്ടും ഇസ്രായേ​ലിന്‌ എതിരെ ആളിക്കത്തി.+ “പോയി ഇസ്രായേ​ലിന്റെ​യും യഹൂദയുടെയും+ എണ്ണമെ​ടു​ക്കുക”+ എന്നു പറഞ്ഞ്‌ ഇസ്രായേ​ലിന്‌ എതിരെ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ ഒരുവൻ ദാവീ​ദി​നെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു കാരണം.* 2 അങ്ങനെ, രാജാവ്‌ തന്നോടൊ​പ്പ​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന സൈന്യാ​ധി​പ​നായ യോവാബിനോടു+ പറഞ്ഞു: “ദാൻ മുതൽ ബേർ-ശേബ+ വരെ ഇസ്രായേ​ലി​ലെ എല്ലാ ഗോ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലൂടെ​യും പോയി ജനത്തിന്റെ പേര്‌ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തുക. എനിക്കു ജനത്തിന്റെ എണ്ണം അറിയണം.” 3 എന്നാൽ യോവാ​ബ്‌ രാജാ​വിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “അങ്ങയുടെ ദൈവ​മായ യഹോവ ജനത്തെ 100 മടങ്ങു വർധി​പ്പി​ക്കട്ടെ. എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാ​വി​ന്റെ കണ്ണുകൾ അതു കാണു​ക​യും ചെയ്യട്ടെ. പക്ഷേ എന്തിനാ​ണ്‌ യജമാനൻ ഇങ്ങനെയൊ​രു കാര്യം ചെയ്യു​ന്നത്‌?”

4 പക്ഷേ യോവാ​ബി​നും സൈന്യ​ത്ത​ല​വ​ന്മാർക്കും രാജാവ്‌ പറഞ്ഞത്‌ അനുസ​രിക്കേ​ണ്ടി​വന്നു. അങ്ങനെ അവർ ഇസ്രാ​യേൽ ജനത്തിന്റെ പേര്‌ രേഖപ്പെടുത്താൻ+ രാജസ​ന്നി​ധി​യിൽനിന്ന്‌ പോയി. 5 അവർ യോർദാൻ കടന്ന്‌ അരോവേ​രിൽ,+ താഴ്‌വരയുടെ* മധ്യത്തി​ലുള്ള നഗരത്തി​ന്റെ വലതു​വ​ശത്ത്‌,* താവള​മ​ടി​ച്ചു. തുടർന്ന്‌, ഗാദ്യ​രു​ടെ അടു​ത്തേ​ക്കും യസേരിലേക്കും+ പോയി. 6 അതിനു ശേഷം, ഗിലെയാദിലേക്കും+ തഹ്‌തീം-ഹൊദ്‌ശി ദേശ​ത്തേ​ക്കും ചെന്നു. അവി​ടെ​നിന്ന്‌ ദാൻ-യാനിൽ എത്തിയ അവർ ചുറ്റി​വ​ളഞ്ഞ്‌ സീദോനിലേക്കു+ പോയി. 7 പിന്നെ, സോർകോട്ടയിലേക്കും+ ഹിവ്യരുടെയും+ കനാന്യ​രുടെ​യും എല്ലാ നഗരങ്ങ​ളിലേ​ക്കും ചെന്നു. ഒടുവിൽ, യഹൂദ​യു​ടെ നെഗെബിലെ+ ബേർ-ശേബയിൽ+ ചെന്നെത്തി. 8 അങ്ങനെ, ദേശം മുഴുവൻ സഞ്ചരിച്ച അവർ 9 മാസവും 20 ദിവസ​വും കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ യരുശലേ​മിൽ എത്തി​ച്ചേർന്നു. 9 പേര്‌ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​വ​രു​ടെ എണ്ണം യോവാ​ബ്‌ രാജാ​വി​നെ അറിയി​ച്ചു. വാളെ​ടു​ക്കാൻ പ്രാപ്‌ത​രായ 8,00,000 യോദ്ധാ​ക്ക​ളാണ്‌ ഇസ്രായേ​ലി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌; യഹൂദ​യിൽ 5,00,000 പേരും.+

10 എന്നാൽ ജനത്തെ എണ്ണിക്ക​ഴി​ഞ്ഞപ്പോൾ ദാവീ​ദി​നു മനപ്ര​യാ​സ​മാ​യി.*+ ദാവീദ്‌ യഹോ​വയോട്‌ അപേക്ഷി​ച്ചു: “ഞാൻ ഒരു മഹാപാ​പം ചെയ്‌തു.+ യഹോവേ, അങ്ങ്‌ ഈ ദാസന്റെ തെറ്റു+ ക്ഷമി​ക്കേ​ണമേ. ഞാൻ വലിയ മണ്ടത്തരം+ ചെയ്‌തുപോ​യി.” 11 ദാവീദ്‌ രാവിലെ എഴു​ന്നേ​റ്റപ്പോൾ, യഹോവ ദാവീ​ദി​ന്റെ ദിവ്യ​ദർശി​യായ ഗാദ്‌+ പ്രവാ​ച​കനോ​ടു പറഞ്ഞു: 12 “നീ ചെന്ന്‌ ദാവീ​ദിനോട്‌ ഇങ്ങനെ പറയണം: ‘യഹോവ പറയുന്നു: “ഞാൻ നിന്റെ മുന്നിൽ മൂന്നു കാര്യങ്ങൾ വെക്കുന്നു. അതിൽ ഒന്നു തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കുക. അതു ഞാൻ നിന്റെ മേൽ വരുത്തും.”’”+ 13 അങ്ങനെ ഗാദ്‌ ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌ പറഞ്ഞു: “ദേശത്ത്‌ ഏഴു വർഷം ക്ഷാമം ഉണ്ടാക​ണോ?+ അതോ രാജാ​വി​നെ പിന്തു​ടർന്ന്‌ ഓടി​ക്കുന്ന ശത്രു​ക്ക​ളു​ടെ മുന്നിൽ രാജാവ്‌ മൂന്നു മാസം ഓടാൻ ഇടയാ​ക്ക​ണോ?+ അതുമല്ലെ​ങ്കിൽ ദേശത്ത്‌ മൂന്നു ദിവസം മാരക​മായ പകർച്ച​വ്യാ​ധി ഉണ്ടാക​ണോ?+ നന്നായി ആലോ​ചിച്ച്‌ തീരു​മാ​നി​ക്കുക. എന്നെ അയച്ചവ​നോ​ട്‌ എനിക്കു മറുപടി പറയാ​നാണ്‌.” 14 ദാവീദ്‌ ഗാദിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഞാൻ ആകെ വിഷമ​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​തന്നെ നമ്മളെ ശിക്ഷി​ക്കട്ടെ.+ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ കരുണ വലുതാ​ണ​ല്ലോ.+ ഒരു കാരണ​വ​ശാ​ലും ഞാൻ മനുഷ്യ​രു​ടെ കൈയിൽ അകപ്പെ​ടാൻ ഇടവരു​ത്ത​രു​തേ.”+

15 അങ്ങനെ യഹോവ രാവിലെ​മു​തൽ ഇസ്രായേ​ലിൽ മാരക​മായ ഒരു പകർച്ച​വ്യാ​ധി അയച്ചു.+ നിശ്ചയിച്ച സമയം​വരെ അതു തുടർന്നു. ദാൻ മുതൽ ബേർ-ശേബ+ വരെ 70,000 ആളുകൾ മരിച്ചു.+ 16 പക്ഷേ യരുശലേ​മി​നെ നശിപ്പി​ക്കാൻ ദൈവ​ദൂ​തൻ കൈ നീട്ടി​യപ്പോൾ ആ ദുരന്തത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു ഖേദം* തോന്നി.+ ജനത്തിന്‌ ഇടയിൽ നാശം വരുത്തുന്ന ദൈവ​ദൂ​തനോട്‌, “മതി! ഇനി നിന്റെ കൈ താഴ്‌ത്തൂ” എന്നു ദൈവം പറഞ്ഞു. യഹോ​വ​യു​ടെ ദൂതൻ അപ്പോൾ യബൂസ്യനായ+ അരവ്‌നയുടെ+ മെതി​ക്ക​ള​ത്തിന്‌ അടുത്താ​യി​രു​ന്നു.

17 ജനത്തെ സംഹരി​ച്ചുകൊ​ണ്ടി​രുന്ന ദൈവ​ദൂ​തനെ കണ്ടപ്പോൾ ദാവീദ്‌ യഹോ​വയോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഞാനല്ലേ പാപം ചെയ്‌തത്‌? തെറ്റു​കാ​രൻ ഞാനല്ലേ? ഈ ആടുകൾ+ എന്തു പിഴച്ചു? അങ്ങയുടെ കൈ എന്റെ മേലും എന്റെ പിതൃ​ഭ​വ​ന​ത്തിന്മേ​ലും പതിക്കട്ടെ.”+

18 അങ്ങനെ ഗാദ്‌ അന്നു ദാവീ​ദി​ന്റെ അടുത്ത്‌ വന്ന്‌ പറഞ്ഞു: “പോയി യബൂസ്യ​നായ അരവ്‌ന​യു​ടെ മെതി​ക്ക​ള​ത്തിൽ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഒരു യാഗപീ​ഠം പണിയുക.”+ 19 യഹോവയുടെ കല്‌പ​ന​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ ഗാദ്‌ പറഞ്ഞതുപോ​ലെ ദാവീദ്‌ അവി​ടേക്കു പോയി. 20 അരവ്‌ന നോക്കി​യപ്പോൾ രാജാ​വും ഭൃത്യ​ന്മാ​രും അടു​ത്തേക്കു വരുന്നതു കണ്ടു. ഉടനെ അരവ്‌ന പുറ​ത്തേക്കു ചെന്ന്‌ രാജാ​വി​ന്റെ മുന്നിൽ കമിഴ്‌ന്നു​വീ​ണു. 21 എന്നിട്ട്‌ പറഞ്ഞു: “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവ്‌ ഈ ദാസന്റെ അടു​ത്തേക്കു വരുക​യോ!” അപ്പോൾ ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു: “താങ്കളു​ടെ മെതി​ക്കളം വാങ്ങാ​നാ​ണു ഞാൻ വന്നത്‌. ജനത്തി​ന്മേൽ വന്നിരി​ക്കുന്ന ബാധ നിലയ്‌ക്കാൻ അവിടെ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഒരു യാഗപീ​ഠം പണിയണം.”+ 22 പക്ഷേ അരവ്‌ന ദാവീ​ദിനോ​ടു പറഞ്ഞു: “എന്റെ യജമാ​ന​നായ രാജാവ്‌ അത്‌ എടുത്തുകൊ​ള്ളൂ. എന്നിട്ട്‌ ഇഷ്ടമു​ള്ളതെ​ല്ലാം യാഗം അർപ്പി​ച്ചാ​ലും. ഇതാ, ദഹനയാ​ഗ​ത്തി​നുള്ള ആടുമാ​ടു​കൾ. വിറകാ​യി ഈ മെതി​വ​ണ്ടി​യും നുകങ്ങ​ളും എടുത്തുകൊ​ള്ളൂ. 23 രാജാവേ, ഇതെല്ലാം ഈ അരവ്‌ന അങ്ങയ്‌ക്കു തരുന്നു.” പിന്നെ, അരവ്‌ന രാജാ​വിനോട്‌, “അങ്ങയുടെ ദൈവ​മായ യഹോവ അങ്ങയിൽ പ്രസാ​ദി​ക്കട്ടെ” എന്നു പറഞ്ഞു.

24 പക്ഷേ രാജാവ്‌ അരവ്‌നയോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഇല്ല, വിലയ്‌ക്കു മാത്രമേ ഞാൻ ഇതു വാങ്ങൂ. എനിക്ക്‌ ഒരു ചെലവു​മി​ല്ലാ​തെ എന്റെ ദൈവ​മായ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു ഞാൻ ദഹനബ​ലി​കൾ അർപ്പി​ക്കില്ല.” അങ്ങനെ ദാവീദ്‌ മെതി​ക്കളം, ആടുമാ​ടു​കൾ എന്നിവ 50 ശേക്കെൽ* വെള്ളി കൊടു​ത്ത്‌ വാങ്ങി.+ 25 ദാവീദ്‌ അവിടെ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഒരു യാഗപീഠം+ പണിത്‌ ദഹനബ​ലി​ക​ളും സഹഭോ​ജ​ന​ബ​ലി​ക​ളും അർപ്പിച്ചു. അപ്പോൾ, ദേശത്തി​നുവേ​ണ്ടി​യുള്ള യാചനയ്‌ക്ക്‌+ യഹോവ ഉത്തരം കൊടു​ത്തു. അങ്ങനെ, ബാധ ഇസ്രായേ​ലി​നെ വിട്ടു​മാ​റി.