Η Πρώτη Προς τους Κορινθίους

15 Σας υπενθυμίζω, αδελφοί, τα καλά νέα που σας διακήρυξα,+ τα οποία και δεχτήκατε, και υπέρ των οποίων έχετε πάρει θέση. 2 Επίσης μέσω αυτών σώζεστε, με την προϋπόθεση ότι παραμένετε σταθεροί στα καλά νέα που σας διακήρυξα, εκτός αν πιστέψατε μάταια.

3 Ένα από τα πρώτα πράγματα που σας παρέδωσα ήταν αυτό το οποίο και έλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες μας σύμφωνα με τις Γραφές·+ 4 ότι θάφτηκε,+ ναι, ότι αναστήθηκε+ την τρίτη ημέρα+ σύμφωνα με τις Γραφές·+ 5 και ότι εμφανίστηκε στον Κηφά*+ και κατόπιν στους Δώδεκα.+ 6 Έπειτα από αυτό, εμφανίστηκε σε περισσότερους από 500 αδελφούς σε μία περίπτωση,+ οι πιο πολλοί από τους οποίους είναι ακόμη μαζί μας, ενώ μερικοί κοιμήθηκαν τον ύπνο του θανάτου. 7 Έπειτα από αυτό, εμφανίστηκε στον Ιάκωβο,+ κατόπιν σε όλους τους αποστόλους.+ 8 Αλλά τελευταίο από όλους εμφανίστηκε και σε εμένα,+ σαν σε κάποιον γεννημένο πρόωρα.

9 Διότι εγώ είμαι ο πιο μικρός από τους αποστόλους και δεν είμαι άξιος να αποκαλούμαι απόστολος, επειδή δίωξα την εκκλησία του Θεού.+ 10 Αλλά με την παρ’ αξίαν καλοσύνη του Θεού είμαι αυτό που είμαι. Και η παρ’ αξίαν καλοσύνη του προς εμένα δεν ήταν μάταιη, αλλά κοπίασα περισσότερο από όλους τους· εντούτοις όχι εγώ, αλλά η παρ’ αξίαν καλοσύνη του Θεού η οποία είναι μαζί μου. 11 Είτε λοιπόν εγώ είτε εκείνοι, έτσι κηρύττουμε και έτσι πιστέψατε.

12 Αν κηρύττουμε ότι ο Χριστός έχει αναστηθεί από τους νεκρούς,+ πώς γίνεται να λένε μερικοί από εσάς ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών; 13 Αν όντως δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, τότε ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί. 14 Αλλά αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, το κήρυγμά μας ασφαλώς είναι μάταιο, και η πίστη σας είναι και αυτή μάταιη. 15 Είμαστε επίσης ψευδομάρτυρες σχετικά με τον Θεό,+ επειδή έχουμε δώσει μαρτυρία κατά του Θεού λέγοντας ότι ανέστησε τον Χριστό,+ τον οποίο δεν ανέστησε αν πράγματι οι νεκροί δεν αναστηθούν. 16 Διότι αν οι νεκροί δεν αναστηθούν, ούτε ο Χριστός έχει αναστηθεί. 17 Και αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, η πίστη σας είναι άχρηστη· παραμένετε στις αμαρτίες σας.+ 18 Άρα χάθηκαν και εκείνοι που κοιμήθηκαν τον ύπνο του θανάτου σε ενότητα με τον Χριστό.+ 19 Αν μόνο σε αυτή τη ζωή έχουμε ελπίσει στον Χριστό, είμαστε πιο αξιολύπητοι από όλους τους ανθρώπους.

20 Αλλά τώρα ο Χριστός έχει αναστηθεί από τους νεκρούς, ως οι πρώτοι καρποί από εκείνους που έχουν κοιμηθεί τον ύπνο του θανάτου.+ 21 Εφόσον ο θάνατος ήρθε μέσω ενός ανθρώπου,+ η ανάσταση των νεκρών έρχεται και αυτή μέσω ενός ανθρώπου.+ 22 Διότι όπως σε σχέση με τον Αδάμ όλοι πεθαίνουν,+ έτσι και σε σχέση με τον Χριστό όλοι θα ζωοποιηθούν.+ 23 Αλλά ο καθένας με τη σειρά του: ο Χριστός ως οι πρώτοι καρποί+ και έπειτα εκείνοι που ανήκουν στον Χριστό στη διάρκεια της παρουσίας του.+ 24 Κατόπιν, το τέλος, όταν παραδώσει τη Βασιλεία στον Θεό και Πατέρα του, όταν θα έχει εκμηδενίσει κάθε κυβέρνηση και κάθε εξουσία και δύναμη.+ 25 Διότι πρέπει να βασιλεύει ώσπου να βάλει ο Θεός όλους τους εχθρούς κάτω από τα πόδια του.+ 26 Και ο τελευταίος εχθρός, ο θάνατος, θα εκμηδενιστεί.+ 27 Διότι ο Θεός «υπέταξε τα πάντα κάτω από τα πόδια του».+ Όταν όμως λέει ότι “υποτάχθηκαν τα πάντα”,+ είναι φανερό ότι δεν περιλαμβάνεται Εκείνος που υπέταξε τα πάντα σε αυτόν.+ 28 Αλλά όταν θα έχουν υποταχθεί σε αυτόν τα πάντα, τότε και ο ίδιος ο Γιος θα υποταχθεί σε Εκείνον που υπέταξε τα πάντα σε αυτόν,+ ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα για όλους.+

29 Διαφορετικά, τι θα κάνουν αυτοί που βαφτίζονται με σκοπό να γίνουν νεκροί;+ Αν οι νεκροί δεν αναστηθούν καθόλου, γιατί βαφτίζονται αυτοί με σκοπό να γίνουν νεκροί; 30 Γιατί κινδυνεύουμε εμείς κάθε ώρα;*+ 31 Καθημερινά αντιμετωπίζω τον θάνατο. Αυτό είναι τόσο βέβαιο όσο η αγαλλίαση που νιώθω για εσάς, αδελφοί, την οποία έχω σε σχέση με τον Χριστό Ιησού, τον Κύριό μας. 32 Αν, όπως άλλοι άνθρωποι,* πάλεψα με θηρία στην Έφεσο,+ τι με ωφελεί; Αν οι νεκροί δεν αναστηθούν, «ας φάμε και ας πιούμε, γιατί αύριο θα πεθάνουμε».+ 33 Μην παροδηγείστε. Οι κακές συναναστροφές φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες.*+ 34 Συνέλθετε κάνοντας ό,τι είναι δίκαιο και μην αμαρτάνετε, γιατί μερικοί δεν έχουν γνώση Θεού. Τα λέω αυτά για να σας κάνω να ντραπείτε.

35 Παρ’ όλα αυτά, κάποιος θα πει: «Πώς θα αναστηθούν οι νεκροί; Με τι είδους σώμα έρχονται;»+ 36 Παράλογε άνθρωπε! Αυτό που σπέρνεις δεν ζωοποιείται αν δεν πεθάνει πρώτα. 37 Και όσον αφορά αυτό που σπέρνεις, δεν σπέρνεις το σώμα που θα φυτρώσει, αλλά έναν γυμνό κόκκο, είτε σιταριού είτε οποιουδήποτε άλλου είδους· 38 ο Θεός όμως του δίνει σώμα όπως έχει ευαρεστηθεί, και δίνει στον καθέναν από τους σπόρους το δικό του σώμα. 39 Δεν είναι κάθε σάρκα η ίδια· άλλη είναι η σάρκα των ανθρώπων, άλλη των τετράποδων ζώων, άλλη των πουλιών και άλλη των ψαριών. 40 Επίσης υπάρχουν ουράνια σώματα+ και γήινα σώματα·+ διαφορετική όμως είναι η δόξα των ουράνιων σωμάτων και διαφορετική των γήινων. 41 Άλλη είναι η δόξα του ήλιου, άλλη η δόξα της σελήνης+ και άλλη η δόξα των άστρων· μάλιστα άστρο διαφέρει από άστρο σε δόξα.

42 Το ίδιο συμβαίνει και με την ανάσταση των νεκρών. Σπέρνεται κάτι φθαρτό· ανασταίνεται κάτι άφθαρτο.+ 43 Σπέρνεται χωρίς τιμή· ανασταίνεται με δόξα.+ Σπέρνεται με αδυναμία· ανασταίνεται με δύναμη.+ 44 Σπέρνεται φυσικό σώμα· ανασταίνεται πνευματικό σώμα. Αν υπάρχει φυσικό σώμα, υπάρχει και πνευματικό. 45 Έτσι είναι μάλιστα γραμμένο: «Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ έγινε ζωντανό πλάσμα».*+ Ο τελευταίος Αδάμ έγινε πνεύμα που δίνει ζωή.+ 46 Ωστόσο, δεν είναι πρώτο το πνευματικό. Πρώτο είναι το φυσικό, και έπειτα το πνευματικό. 47 Ο πρώτος άνθρωπος είναι από τη γη, φτιαγμένος από χώμα·+ ο δεύτερος άνθρωπος είναι από τον ουρανό.+ 48 Όπως είναι αυτός που φτιάχτηκε από χώμα, έτσι είναι και εκείνοι που φτιάχτηκαν από χώμα· όπως είναι ο ουράνιος, έτσι είναι και εκείνοι που είναι ουράνιοι.+ 49 Όπως φορέσαμε την εικόνα εκείνου που φτιάχτηκε από χώμα,+ έτσι θα φορέσουμε και την εικόνα του ουράνιου.+

50 Αλλά σας λέω αυτό, αδελφοί, ότι σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού, ούτε η φθορά κληρονομεί την αφθαρσία. 51 Σας λέω ένα ιερό μυστικό: Δεν θα κοιμηθούμε όλοι τον ύπνο του θανάτου, όλοι όμως θα μεταβληθούμε,+ 52 σε μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, στη διάρκεια της τελευταίας σάλπιγγας. Η σάλπιγγα θα ηχήσει,+ οι νεκροί θα αναστηθούν άφθαρτοι και εμείς θα μεταβληθούμε. 53 Διότι το φθαρτό πρέπει να ντυθεί αφθαρσία+ και το θνητό πρέπει να ντυθεί αθανασία.+ 54 Αλλά όταν το φθαρτό ντυθεί αφθαρσία και το θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος που είναι γραμμένος: «Ο θάνατος καταπίνεται για πάντα».+ 55 «Θάνατε, πού είναι η νίκη σου; Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου;»+ 56 Το κεντρί που προκαλεί θάνατο είναι η αμαρτία,+ και η δύναμη για την αμαρτία είναι ο Νόμος.*+ 57 Αλλά ας δοθούν ευχαριστίες στον Θεό, διότι μας δίνει τη νίκη μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού!+

58 Γι’ αυτό, αγαπητοί μου αδελφοί, να είστε σταθεροί,+ αμετακίνητοι, έχοντας πάντοτε πολλά να κάνετε+ στο έργο του Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος+ σε σχέση με τον Κύριο.