Ματθαίος

24 Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρει ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ· καὶ προσῆλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ διὰ νὰ ἐπιδείξωσιν εἰς αὐτὸν τὰς οἰκοδομὰς τοῦ ἱεροῦ. 2 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτούς· Δὲν βλέπετε πάντα ταῦτα; ἀληθῶς σᾶς λέγω, δὲν θέλει ἀφεθῆ ἐδὼ λίθος ἐπὶ λίθον, ὅστις δὲν θέλει κατακρημνισθῆ.

3 Καὶ ἐνῷ ἐκάθητο ἐπὶ τοῦ ὄρους τῶν ᾿Ελαιῶν, προσῆλθον πρὸς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ κατ᾿ ἰδίαν, λέγοντες· Εἰπὲ πρὸς ἡμᾶς πότε θέλουσι γείνει ταῦτα, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς παρουσίας σου καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος; 4 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς αὐτούς· Βλέπετε μή σᾶς πλανήσῃ τις. 5 Διότι πολλοὶ θέλουσιν ἐλθεῖ ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, λέγοντες, ᾿Εγὼ εἶμαι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς θέλουσι πλανήσει. 6 Θέλετε δὲ ἀκούσει πολέμους καὶ φήμας πολέμων· προσέχετε μή ταραχθῆτε· ἐπειδή πάντα ταῦτα πρέπει νὰ γείνωσιν, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἔτι τὸ τέλος. 7 Διότι θέλει ἐγερθῆ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ θέλουσι γείνει πεῖναι καὶ λοιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους· 8 πάντα δὲ ταῦτα εἶναι ἀρχή ὠδίνων. 9 Τότε θέλουσι σᾶς παραδώσει εἰς θλῖψιν καὶ θέλουσι σᾶς θανατώσει, καὶ θέλετε εἶσθαι μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου. 10 Καὶ τότε θέλουσι σκανδαλισθῆ πολλοὶ καὶ θέλουσι παραδώσει ἀλλήλους καὶ θέλουσι μισήσει ἀλλήλους. 11 Καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται θέλουσιν ἐγερθῆ καὶ πλανήσει πολλούς, 12 καὶ ἐπειδή θέλει πληθυνθῆ ἡ ἀνομία, ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν θέλει ψυχρανθῆ. 13 Ὁ δὲ ὑπομείνας ἕως τέλους, οὗτος θέλει σωθῆ. 14 Καὶ θέλει κηρυχθῆ τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ πρὸς μαρτυρίαν εἰς πάντα τὰ ἔθνη, καὶ τότε θέλει ἐλθεῖ τὸ τέλος.

15 Ὅταν λοιπὸν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως, τὸ λαληθὲν διὰ τοῦ προφήτου Δανιήλ, ἱστάμενον ἐν τῷ τόπῳ τῷ ἁγίῳ -ὁ ἀναγινώσκων ἄς ἐννοῆ- 16 τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἄς φεύγωσιν ἐπὶ τὰ ὄρη· 17 ὅστις εὑρεθῇ ἐπὶ τοῦ δώματος, ἄς μή καταβῇ διὰ νὰ λάβῃ τι ἐκ τῆς οἰκίας αὑτοῦ· 18 καὶ ὅστις εὑρεθῇ ἐν τῷ ἀγρῷ, ἄς μή ἐπιστρέψῃ ὀπίσω διὰ νὰ λάβῃ τὰ ἱμάτια αὑτοῦ. 19 Οὐαὶ δὲ εἰς τὰς ἐγκυμονούσας καὶ τὰς θηλαζούσας ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις. 20 Προσεύχεσθε δὲ διὰ νὰ μή γείνῃ ἡ φυγή ὑμῶν ἐν χειμῶνι μηδὲ ἐν σαββάτῳ. 21 Διότι τότε θέλει εἶσθαι θλῖψις μεγάλη, ὁποία δὲν ἔγεινεν ἀπ᾿ ἀρχῆς κόσμου ἕως τοῦ νῦν, οὐδὲ θέλει γείνει. 22 Καὶ ἄν δὲν συνετέμνοντο αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, δὲν ἤθελε σωθῆ οὐδεμία σάρξ· διὰ τοὺς ἐκλεκτοὺς ὅμως θέλουσι συντμηθῆ αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι. 23 Τότε ἐὰν τις εἴπῃ πρὸς ὑμᾶς· Ἰδοὺ ἐδὼ εἶναι ὁ Χριστὸς ἤ ἐδώ, μή πιστεύσητε· 24 διότι θέλουσιν ἐγερθῆ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ θέλουσι δείξει σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε νὰ πλανήσωσιν, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. 25 Ἰδού, προεῖπα πρὸς ὑμᾶς. 26 ᾿Εὰν λοιπὸν εἴπωσι πρὸς ὑμᾶς, Ἰδού, ἐν τῇ ἐρήμῳ εἶναι, μή ἐξέλθητε, Ἰδού, ἐν τοῖς ταμείοις, μή πιστεύσητε· 27 διότι καθὼς ἡ ἀστραπή ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτω θέλει εἶσθαι καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 28 Διότι ὅπου εἶναι τὸ πτῶμα, ἐκεῖ θέλουσι συναχθῆ οἱ ἀετοί.

29 Εὐθὺς δὲ μετὰ τὴν θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ ἥλιος θέλει σκοτισθῆ καὶ ἡ σελήνη δὲν θέλει δώσει τὸ φέγγος αὑτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες θέλουσι πέσει ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν θέλουσι σαλευθῆ. 30 Καὶ τότε θέλει φανῆ τὸ σημεῖον τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ τότε θέλουσι θρηνήσει πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς καὶ θέλουσιν ἰδεῖ τὸν Υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς. 31 Καὶ θέλει ἀποστείλει τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος φωνῆς μεγάλης, καὶ θέλουσι συνάξει τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ᾿ ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν.

32 ᾿Απὸ δὲ τῆς συκῆς μάθετε τὴν παραβολήν· Ὅταν ὁ κλάδος αὐτῆς γείνῃ ἤδη ἀπαλὸς καὶ ἐκβλαστάνῃ τὰ φύλλα, γνωρίζετε ὅτι πλησιάζει τὸ θέρος· 33 οὕτω καὶ σεῖς, ὅταν ἴδητε πάντα ταῦτα, ἐξεύρετε ὅτι πλησίον εἶναι ἐπὶ τὰς θύρας. 34 ᾿Αληθῶς σᾶς λέγω, δὲν θέλει παρέλθει ἡ γενεὰ αὕτη, ἑωσοῦ γείνωσι πάντα ταῦτα. 35 Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ θέλουσι παρέλθει, οἱ δὲ λόγοι μου δὲν θέλουσι παρέλθει. 36 Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ τῆς ὥρας οὐδεὶς γινώσκει, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν, εἰμή ὁ Πατήρ μου μόνος· 37 καὶ καθὼς αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτω θέλει εἶσθαι καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 38 Διότι καθὼς ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ ἦσαν τρώγοντες καὶ πίνοντες, νυμφευόμενοι καὶ νυμφεύοντες, ἕως τῆς ἡμέρας καθ᾿ ἥν ὁ Νῶε εἰσῆλθεν εἰς τὴν κιβωτόν, 39 καὶ δὲν ἐνόησαν, ἑωσοῦ ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἐσήκωσε πάντας, οὕτω θέλει εἶσθαι καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 40 Τότε δύο θέλουσιν εἶσθαι ἐν τῷ ἀγρῷ· ὁ εἷς παραλαμβάνεται καὶ ὁ εἷς ἀφίνεται· 41 δύο γυναῖκες θέλουσιν ἀλέθει ἐν τῷ μύλῳ, μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίνεται. 42 ᾿Αγρυπνεῖτε λοιπόν, διότι δὲν ἐξεύρετε ποίᾳ ὥρᾳ ἔρχεται ὁ Κύριος ὑμῶν. 43 Τοῦτο δὲ γινώσκετε ὅτι ἐὰν ἤξευρεν ὁ οἰκοδεσπότης ἐν ποίᾳ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἔρχεται ὁ κλέπτης, ἤθελεν ἀγρυπνήσει καὶ δὲν ἤθελεν ἀφήσει νὰ διορυχθῇ ἡ οἰκία αὐτοῦ. 44 Διὰ τοῦτο καὶ σεῖς γίνεσθε ἕτοιμοι, διότι καθ᾿ ἥν ὥραν δὲν στοχάζεσθε, ἔρχεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. 45 Τίς λοιπὸν εἶναι ὁ πιστὸς καὶ φρόνιμος δοῦλος, τὸν ὁποῖον ὁ κύριος αὐτοῦ κατέστησεν ἐπὶ τῶν ὑπηρετῶν αὑτοῦ, διὰ νὰ δίδῃ εἰς αὐτοὺς τὴν τροφήν ἐν καιρῷ; 46 Μακάριος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ὅταν ἔλθῃ ὁ κύριος αὐτοῦ θέλει εὑρεῖ πράττοντα οὕτως. 47 ᾿Αληθῶς σᾶς λέγω ὅτι θέλει καταστήσει αὐτὸν ἐπὶ πάντων τῶν ὑπαρχόντων αὑτοῦ. 48 ᾿Εὰν δὲ εἴπῃ ὁ κακὸς ἐκεῖνος δοῦλος ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ, Βραδύνει νὰ ἔλθῃ ὁ κύριός μου, 49 καὶ ἀρχίσῃ νὰ δέρῃ τοὺς συνδούλους, νὰ τρώγῃ δὲ καὶ νὰ πίνῃ μετὰ τῶν μεθυόντων, 50 θέλει ἐλθεῖ ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐκείνου καθ᾿ ἥν ἡμέραν δὲν προσμένει καὶ καθ᾿ ἥν ὥραν δὲν ἐξεύρει, 51 καὶ θέλει ἀποχωρίσει αὐτόν, καὶ τὸ μέρος αὐτοῦ θέλει θέσει μετὰ τῶν ὑποκριτῶν· ἐκεῖ θέλει εἶσθαι ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ τριγμὸς τῶν ὁδόντων.